BÖLÜM 26

8.2K 590 29
                                    


İyi okumalar ❤️...

***

Gözlerimi açtığımda başımdaki ağrı tüm vücuduma yayılıyordu.

Yavaşca yatağımda doğruluğumda aklıma gelen şeyle odada gözlerimi gezdirdim.

Yatağımın yanında olan beşiğe doğru yaklaşıp baktığımda Yunusun uyuduğunu gördüm.

Yusufa baktığımda gözleri açık bir şekilde yatıp eldivenli elini ağzına almıştı.

Yorgun bir şekilde ayağa kalkıp dolabın önüne gittim ve aynaya baktım.

Alnımda kocaman bir sargı vardı. Ve aynı şekilde burnumda da.

Gözlerimim altı mosmordu ve gözlerime kan düşmüştü.

Yatağa ilerleyip oturdum ve yeri izlemeye başladım.

Bunları hakedecek ne yapmıştım.

Her zaman düşünüyordum bunu.

Ne yapmıştım da ben bu hâle gelmiştim.

Ben hiç iyi değildim.

Psikoloji denen şey artık bende yoktu.

Hareketlerim davranışlarım ben değildi.

Ben bebeğimden korkmuştum ya, kendi çocuğumdan uzaklaşmak istemiştim.

Şu an bilmiyorum belkide bunu kavramamın sebebi abimin dedikleridir.

Oflayarak yatağa uzandım.

Abim.

Beni kırabilecek herşeyi herkesi benden uzaklaştırmaya çalışırken kendi yaptığı neydi ?

Kalbim çok kırıktı.

Yusuf'un yükselen sesi ile yavaşca ayağa kalkıp beşiğe ilerledim.

Tam anlamıyla bir ölü gibiydim.

Beşiğe yaklaşıp elimi beşiğin içine uzatıp Yusuf'un ayağını tutum hafifçe.

Gözlerimi yüzünde gezdirdim.

Hiç bana benzemiyordu.

Yunusa baktığımda beni anımsatan benden parçalar görüyordum ama Yusuf da bu yoktu.

Ama bu onun suçu değildi ki.

Yusuf'un gözlerine baktığımda o gözler aklıma geliyordu ama onunki masumken neden bütün suçu ona yükledim ki ?

Bu hep böylemi olacaktı ? Ben çocuğuma baktığımda hep onu mu hatırlayacaktım.

Yusuf ağlamaya başladığında Yunus da yavaşca uyanmaya başlamıştı.

Yusufu kucağıma alıp yatağa oturdum.

Göğsümü açıp emzirmeye başladığımda hemen emmişti.

Bir elimle göğsümü tutarken Yusuf'un eldivenli elini elimin üzerine koymuştu.

Gözlerim yavaşca dolarken yaklaşıp alnına dudaklarımı bastırdım.

" Özür dilerim annecim."

Saçlarından derin bir nefes alıp geriye doğru çekildim.

" Çok özür dilerim. Çok acıktın mı ? İyi uyuyabildin mi ben uyurken ? Özür dilerim."

Başım ağrıdan sızlarken gözlerimi kapatıp başımdaki ağrının geçmesini bekledim.

Yunus ağlamaya başladığında aynı şekilde kapı açılmıştı.

ÇİÇEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin