Diğerlerinin de ondan bir farkı yoktu hepsi ağlıyordu. Tabi bende. Hem hamilelik hormonlarından hem de bizi bu duruma düşürenlere
Demir olan adam gözündeki yaşlarla bana bakıp " Sana sarılabilirmiyim ? " Diye sordu.
Bir an ağlamam durduğunda ona ne...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Başımda ki ağrıyla kendime gelmeye başlamıştım.
Gözlerimi açmak istiyordum ama çok uykum vardı.
" Abi... Ya bizimle gelmezse." Diye bir ses duyduğumda gözlerimi açmamaya karar verip dinlemeye başladım.
Sıkıntılı bir nefes sesi geldikten sonra " Ondan bunca sene ayrı kaldık. Ne olursa olsun o benim hâlâ küçük kuzum. Gerekirse ayaklarına kapanır yanımızda yaşamasını isterim."
Daha sonra da hiç ses çıkmamıştı.
Ne olduğunu anlamak için kısa bir düşündüğümde gözlerimin önüne gelen görüntülerle korkuyla gözlerimi açmıştım.
Yattığım yerden doğrulmak için ellerimi yatağa bastırdığımda elimdeki sızıyla acıyla inlemiştim.
" Dur dur hareket etme."
Elime baktığımda serum takıldığını görmüştüm.
Aniden kollarım da hissettiğim ellerle vücudum gerilmişti.
