Her Side

One: Flashback

'I talk a lot of (shh) when I'm drinking, baby, I'm known to go a little too fast. Don't mind all my friends, I know they're all crazy, But they're the only friends that I have.

Yea ! Naadik na ako sa tugtog na to. Everytime na naririnig ko to nawawala ang stress ko, how i wonder may something sa kantang ito ? Napangiti ako. Nababaliw nanaman ata ako, pagkatapos kong umiyak ngingiti. Yung totoo ? Baka kelangan ko ng magpatingin sa doctor. But nah !

I continue listening to the song and closed my eyes.

'I know I don't know you, But I'd like to skip the small talk and romance, girl. That's all I have to say so, baby, can we dance?'

Napahinto ako sa pagmumunimuni nang may nagdoorbell. Napabuntong hininga nalang ako. At binuksan ko ang pinto kahit di pa ako sigurado kung sinumang nilalang ang sumira sa pagmuni ko.

"Hi Ghan!" Nagulat naman ako nang bigla niya akong yakapin. "What are you doing in here ?" Sabi ko sakanya.

"Missed me? Ghad, i missed you alot ! Kamusta ka na ? Sorry kung nawala ako biglaan ng six months. Okay ka lang ba ? Namamayat ka ah. Ano best ? Stop drooling. Hahaha !" Wait ? What? Droo - drooling ?! Kapal talaga. At opo ! Bestfriend ko po ito. Guy bestfriend.

Umupo kami sa dining area ng aking condo. Opo xD ako na may sariling condo.

Yun nga, kinuwento ni Vriz kung bakit siya nawala at sabi nga niya ay dahil naospital ang kaniyang pinsan sa London at dahil hindi pa ako convinced ay ipinagpatuloy niya at yun nga. Sinabi niya na may emergency meeting sa trabaho niya kaya di siya nakauwi agad. Too much hassle.

"Kamusta ka na Ghan ?" Tanong niya uli. "Fine." Tipid kong sagot. Okay lang naman kasi ako. Walang nagbago, magulo pa rin ang buhay ko. And he knows about it.

Nagbuntong hininga siya bago magsalita uli. "Sila tita? Sila pa rin ba ?" Umiiling ako at ngumiti. " hindi na. Nalaman nalang kase ni Mama na si Papa at ang bestfriend niya. Hindi sumuko si Mama nung una. Ewan ko kung pano siya sumuko bigla. Siguro napagod siyang makipaglaban kasi magisa lang siyang lumalaban. But now things are okay. Ikaw?"

"Im fine. Namiss kita." Kinagat ko loob ng pisnge ko para pigilan ang ngiti. "Sus. Bola pa bes. Di kita namiss. Sanay na ako." Niyakap ko sya ng mahigpit. Ang bango sheyt ! "Ambango mo bes. Hahaha ! Kung di kita bestfriend nakuu !" Naramdaman ko nalang na niyakap niya rin ako pabalik.

Ilang oras din kaming nagbonding. Sinabi ko na rin sakanya na dito na siya muna tutal wala akong kasama. Ang sarap sa feeling na may bestfriend kang lalaki. At alam kong may posibilidad na mahulog ako sakanya dahil siya lang ang lalaking ganito kaattached sakin.

~~~

Napamulat nalang akong bigla nang may narinig akong kalabog. Shet ! Bigla akong kinabahan kasi ako lang naman ang naandito ? Atsaka tatlong taon na Kong nakatira dito at never pang nangyari to. Kinuha ko ang phone ko sa ulunan at tinignan ko ang oras. 7:30 ? Maaga naman na. Dapat kanina pa yung magnanakaw. Ang bobo naman niya, di ba niya naisip na marami ng tao at may makakakita sakanya ? Psh.

Di na ako nagayos at saka lumabas ng kwarto. Teka. Sinabi ko bang di ako nagayos ? Papasok na ulit ako ng kwarto kaso narinig ko siyang nagsalita. "Kain na tayo. Mamaya ka na magayos." Pero hindi ko siya sinunod at nagayos pa rin ako. Aba ! Kahit bestfriend ko siya dapat mukhang presentable ako no.

"Tara kain na Vriz !" Sabay upo na parang walang nangyari. Kain lang ako ng kain or should i say lapang . At narramdaman kong di pa siya kumakain. Tinaasan ko siya ng kilay "di ka kakain ?" Ngumiti siya at kumuha narin. Bigla naman akong inubo at ang sakit masyado sa tyan kaya kumuha ako ng tubig at uminom dalidali. "Hinay kasi." Halatang nagpipigil. Tinignan ko nalang siya ng masama at kumain uli.