Silent Readers kaway kaway po ! XD
Hindi niyo ba nagugustuhan yung flow ? Anyways. ThanksYou paren dahil kahit walang voments ay alam kong may sumusubaybay parin. Dedicate ko na sanyo to. ^.^
You can read my other story:: Dont You Dare, Be aware.
~~~
Having a relationship with the one you love doesn't mean its just about being happy. But also pain, why ? You can't have what you want without any trials. Its a prove how you will take it seriously, and how you will handle things.
Tulad ng math problems, hindi mo pwedeng lagpasan yon hangga't hindi mo alam ang formula. You'll never know what the answer is kung wala kang alam sa simula palang.
Ngayon, nagmahal na ako ng maraming beses. But to think that Ashton is the first man who told me he loves me. Magpapaligoy ligoy pa ba kami ? Syempre kami na. Alam kong masyadong mabilis. Pero kung alam mong mahal niyo naman at nasa tamang edad na, sugod agad !
Gaano na nga ba kami katagal ? Magtithree months na kaming official. Sa three months na yun puro kasweetan ang nangyayari samin. Wala naman kasi akong iniintindi sa buhay kundi ang trabaho. Buhay pamilya ? Simula ng malaman ko ang katotohanan madalang na akong umuwi. Nakakalungkot para sakin dahil kahit nalaman kong ako yung naloko, galit saakin si Mama. Ewan ko ba dun ! Hinayaan ko nalang kasi nakakaumay.
Kakatext lang sakin ni Ash na pupunta siya dito sa unit ko. Wala kasi kaming magawa eh. Wala akong pasok ngayon.
Naghintay pa ako ng ilang oras, nakaidlip ako. Paggising ko ay nagv-vibrate ang phone ko. Kinuha ko ito at sinagot. "Hi.." bungad ko sakanya sa phone
"Sweetie. Labas ka. " pagkasabi niya nun ay bumangon ako at binuksan ang pinto. Ngumiti ako sakanya "pasok na." Pagkapasok niya ay umupo siya sa couch. "Labas tayo Ash ? Nakakabagot dito eh."
Tumango siya. Pero sabi niya ay magpapahinga muna siya. Habang naghihintay kami ay naisipan ko munang maligo. Pagkatapos kong maligo ay nakita ko siyang natutulog. Inayos ko muna ang pwesto niya at nagsimula akong magluto. Natuto akong magluto dahil tinuruan ako ni ate Klauie. Sila ate Ashley kasi ay bumalik sa France. Hindi alam ni Ash na nagpapaturo ako kay ate Klauie na magluto. Gusto niya kasi siya magturo. Baka pag siya ay di ako makapagfocus !
Nabigla ako nang maramdaman ko na may yumakap sa likod ko, napalingon ako sakanya na dahilan ng bigla niyang hinalikan ako sa lips. Biglang uminit ang mukha ko. "Ash naman eh.." ngumisi siya at isinubsob ang mukha niya sa balikat ko. Huminga ako ng malalim.
"San ka natutong magluto ?" Tanong niya sakin habang nakapatong ang baba niya sa balikat ko. Nakikiliti ako !
"Ate Klauie." Inalis niya ang ulo niyang nakapatong sa balikat ko at iniharap ako. "I told you I am the one who should teach you." Napahagikgik ako dahil nagpout siya. Sinampal ko ng marahan ang mukha niya at inirapan siya.
"Edi turuan mo nalang ako ng iba pa. Tinuro niya lang naman sakin ang paborito mo eh." Napakunot ang noo niya. "Don't worry.. Im not jealous." Then I winked.
Kahit wala pa siyang nakukwento sakin ay alam ko na ang totoo. Remember when ate Klauie told me ? Iniwasan konng magselos dahil alam kong wala na naman eh. Ewan ko lang kay Ash. Tinignan ko siya. "I already knew Ash. Ate Klauie told me your past with her. Sino pa ba ? Don't worry. I won't leave you for somebody else. Unless you want me to." Nginitian ko siya at kiniss sa cheeks.
Kita ko ang pagngiti niya ng malapad at niyakap ako ng mahigpit. "I really love you Meghan." He kissed me on my forehead.
Ashton wanted to help me cooked but I refused. I want to cook for him by myself.
After I cooked I watched him as he eat. I didn't expect this coming. I am so happy that I found the man infront of me right now. Kung pwede lang magpakasal kami agad. But ayaw namin ng kasal agad. Gusto ko pa kasing matapos ang problema namin sa ibang bagay bago pumunta dun. Para wala ng dagdag pa.
Napahinto ako nang biglang nagring ang phone ko.
Unknown number ? Tinignan ako ni Ashton na parang tinatanongbkung sino yun. Huminga muna ako ng malalim at sinagot ang tawag.
"Meghan.. " pinakinggan ko ang sinasabi niya at parang bomba ang narinig ko. Agad akong napatayo at nagulat si Ashton. "What's wrong ?"
"Ash, we need to go. Puntahan natin sila mama.. emergency !" Mukhang naintindihan niya naman agad at hinila ako palabas.
Papunta kami ngayon sa bahay. Ayoko man pumunta dun pero kahit may sama ng loob ako ay kailangan nila ako dun. Kinakabahan ako. B-bakit ganun ang boses ni Hendrix ? Hindi niya mismo sinabi ang nangyari pero pagkabanggit niya palang sakin na nasa bahay si Papa at pamillya nito ay kinabahan akong bigla. Baka may gawing hindi tama eh.
Naramdaman ko ang paghawak ni Ashton sa kamay ko. "Everything's going to be alright. Im here Meghan." Kahit papaano ay nabawasan ang kaba ko.
Paano kung magsakitan sila doon ? Bakit naman kasama pa ang pamilya ni papa sa bahay ? Anong meron ? Naguguluhan ako. Akala ko sobra na yung nangyayari sa buhay namin pero may dagdag pa pala.
Ilang oras din ay nakarating kami ni Ashton sa tapat ng bahay. Bigla nanaman bumangon ang kabang nararamdaman ko. Huminga muna ako ng malalim at bumaba na. Nakasunod lang sa likod ko si Ashton.
Pagpasok ko sa bahay ay ramdam ko ang tensyong bumabalot. Tahimik. Walang imikan ang nagaganap. Napalingon silang lahat pagkarating ko. Nilapitan ako ni Hendrix at inaya papunta kung saan sila nakaupo. Nauna akong pumasok at naiwan sa labas si Ashton.
"Meghan." Tawag ng aking ama. Tinignan ko siya pero agad ring iniwas ko ang tingin. Kita ko sa mata niya ang lungkot. "May sasabihin ang Papa mo Meg. Makinig kang mabuti." Si mama. Ano ba yan ? Dinaig pa namin ang mga palabas sa tv eh ! Gusto kong tumakas pero kailangan ko tong harapin para wala na kaming problema ni Ashton. Ayokong magalala siya sa buhay na meron kami ng mga magulang ko.
"Meghan, kailangan mong lumayo sa boyfriend mo." Nagtatanong na mata ang tiningin ko sakanya. "Bakit ?"
Paano nila nalaman na may boyfriend ako ? Napatingin ako kay Hendrix pero nagkibitbalikat lamang ito.
"Di ko siya gusto para sayo." Saktong pasok ni Ashton.
I scoffed. "Ano bang kailangan niyo ? Bakit pati si Ashton nadadamay pa ?" Biglang may pumasok na isang simpleng babae. Hindi ko siya kilala. Ano bang pakielam ko.
"Don't tell me siya ang dahilan kung bakit kami maghihiwalay ni Ashton ? Pwede ba ? Hindi nila mahal ang isa't isa. Kaya hindi niyo kami mapaghihiwalay." Nanggagalaiting sabi ko.
I looked at Ashton..
Ashton I need your words.
"Sorry.." my heart sanked. Pati ba siya ?
BINABASA MO ANG
Her Side
عاطفيةIsang babae na iniwanan ng mga magulang para sa ibang tao. Madaming pinagdaanan ngunit nagkaroon din ng magandang buhay. Hindi man siya tinatanggap ng mga tao, ay may mga tunay pa rin siyang kaibigan. Madaming nangyari. Dahil din sa pagiging heart...
