My stepbrother best friends

10.

POV Demi

Het is vandaag alweer vrijdag. Er is deze week niet zo heel erg veel bijzonders gebeurd. De jongens hebben allemaal (behalve Koen) opnames, maar Rob zei dat het niet voor bankzitters is maar voor iets anders. Ik mocht ook niet de kamer binnen komen zei hij maar nu zit ik hier dus. Op de bank, in mn pyjama naast Koen.

"Koen." Zeg ik. Hij blijft stil. "Koenn." Zeg ik nog een keer en zwaai met m'n hand voor z'n hoofd langs. Hij kijkt op van z'n telefoon en kijkt mij dan vragend aan. "Eindelijk." Zeg ik lachend. "Wat?" Zegt hij. "Ik wou vragen of jij wist wat voor opnames Robbie enz hebben want wil me graag omkleden maar ik mocht niet binnen komen." "Ohh ja nee. Ik heb wel zo'n voor gevoel wat het is maar denk dat ik daar niet te veel over mag zeggen." "Ohw oke.." zeg ik.

Na een paar minuten na dit gesprek te hebben gehad besluit ik toch maar even naar boven te gaan want anders kan ik vanavond zo weer naar bed toe haha. Ik sta op en wil weg lopen maar nu merkt Koen het wel meteen op. "Wat ga je doen?" Vraagt hij. "Even boven kijken, moet toch even omkleden." "Oh maar ik denk dat je daar echt niet naar binnen kan. Wil je anders trui van mij lenen ofzo?" Vraagt Koen. "Oh Uhm, oke is goed." Zeg ik glimlachend. We lopen samen naar boven naar Koen z'n kamer maar wanneer we boven komen horen we letterlijk uit alle 4 de kamers geschreeuw en gelach komen. Ik kijk Koen aan maar hij haalt z'n schouder op. "Ik wil het weteennn." Zeur ik. "Ja sorry Deem ik weet het ook niet." Ik trek een zielig gezicht terwijl we verder lopen.

"Nou zoek maar wat uit." Zegt Koen wanneer we voor z'n kast staan. "Is goed. Dankjewel." Zeg ik en pak een random hoodie en bankzitters broek uit z'n kast. "Nou Uhm mag ik me nu even omkleden?" Vraag ik lachend aan hem. "Oh ja tuurlijk." "Dankje." Ik duw hem de kamer uit en kleed mezelf om. M'n pyjama laat ik gewoon even liggen, die pak ik vanavond wel weer.

Ik loop weer naar beneden toe en ja, Koen zit weer op de bank. "Heb je nou niks beters te doen dan daar maar op de bank te zitten?" Vraag ik aan hem. Hij schut lachend z'n hoofd. "Nou kom ik weet wel wat te doen." zeg ik terwijl ik hem van de bank af trek.

Ik neem hem mee naar de keuken toe en pak dan m'n iPad. "Kijk." Zeg ik tegen hem terwijl ik hem een aantal recepten laat zien dat mij lekker leek. "Ooo lekker!" "Ja hè," zeg ik "zullen we 1 van deze dingen maken?" "En dat vraag je aan mij?" Lacht Koen. "Ja dat vraag ik aan jou ja." Zeg ik terug. Na wat gesmeek en gezeur later heb ik hem toch overgehaald dat hij me gaat helpen. "Maar ik wil er dan wel een video van maken want dit gaat sws niet goed komen." Zegt hij. "Ja oké isgoed." Zeg ik. Ik vind het wel spannend omdat ik nog nooit voor een camera heb gestaan maar ik wil dit wel doen zodat ik Koen ook blij kan maken. Hij is ondertussen al naar boven gerend om zijn camera te pakken.

"Haaaallooooo mensen." Schreeuwt Koen tegen z'n camera. Ik moet lachen. "Vandaag ga ik iets anders doen dan normaal want deze hier," hij draait de camera naar mij toe, "heeft me overgehaald om een taart te bakken en het is niet eens een makkelijke taart." Zegt hij. Ik haal m'n schouders op en terwijl Koen z'n intro doet pak ik alvast de spullen die we nodig hebben. "Uhm Koen." Zeg ik. "Ja?" "Ik denk dat we even naar de winkel moeten want we hebben de helft van de spullen niet." "Oh ach ja dat is niet erg." Zegt hij. "We hebben niet alles in huis dus we gaan even naar de winkel toe." Zegt hij tegen de camera. "Oh en Oh ja voordat ik het vergeet, dit is het stiefzusje van Raoul. Ze is hier gezellig voor een weekje bij ons maar gaat maandag helaas weer weg." zegt Koen zielig. "Ga je me zo erg missen?" Zeg ik lachend wanneer hij z'n camera weg heeft gelegd. "Ja tuurlijk heeeeeel erg veel." Zegt hij overdreven. "Nou ja ik ben niet ver weg en ben bij m'n moeder dus je kunt me altijd bereiken." Zeg ik. "Ja isgoed dat ga ik ook zeker doen." Zegt hij. Ik moet lachen.

"Nou ben je zover?" Roep ik naar Koen. Hij was naar boven gelopen om z'n schoenen aan te doen maar dat duurt ondertussen al 5 minuten. Hij komt z'n kamer uitgelopen. "Ja echt net." "Dat duurde lang zeg." "Ja moest nog even andere camera pakken die ik mee kan nemen naar de winkel." Zegt hij. "Jaja." Hij rolt met z'n ogen terwijl hij de camera laat zien. Ik moet lachen. "Nou genoeg gezeurd kom mee." Zeg ik nog steeds lachend. Ik trek Koen mee naar zijn auto en ik ga zitten. Ik heb nog geen rijbewijs dus hij zou wel moeten rijden. Koen gaat achter het stuur zitten en zet op z'n gemakje de camera goed neer. "We hebben niet de hele dag de tijd," zeg ik, "anders moeten we straks vanavond ook nog koken." "Oh ja nee dat gaat niet gebeuren dan bestellen we wel wat." Zegt Koen. Ik schut lachend m'n hoofd.

We zijn aangekomen bij de winkel (eindelijk). "Weet je eigenlijk wel wat we allemaal nodig hebben?" Vraagt Koen opeens. "Huh nee daar zou jij toch naar kijken?" Zeg ik terug. "Nee ik dacht dat jij dat wel zou doen." "Oh." "Hoe gaan we het nu oplossen?" Vraagt Koen. Ik moet opeens heel hard lachen. "Wat??" "Wat als ik je vertel dat ik toen jij je schoenen aan deed gewoon een heel lijstje heb gemaakt." Zeg ik lachend. Hij kijkt me een beetje teleurgesteld aan waardoor ik nog meer moet lachen. Even kan ik gewoon niet meer normaal iets doen want heb gewoon de slappe lach gekregen. "Vond je het zo grappig?" Vraagt Koen nu ook lachend. Ik knik.

Wanneer we uitgelachen zijn lopen we de winkel binnen. "Pak jij een karretje?" Vraag ik aan Koen. "Ja." "Oke.. boter." Zeg ik. "Omg!! Koen!" Horen we opeens achter ons. Ik draai me om en daar staan 2 meisjes van ik gok 13/14 jaar. "Mmmm." Zegt Koen zacht. "Mogen we op de foto?" Vraagt 1 van de 2 meisjes. Koen kijkt naar mij en ik knik van dat hij het gewoon moet doen. "Oke." Zegt hij uiteindelijk. Ik maak steeds de foto en kijk Koen steeds aan waardoor hij wel moet lachen. "Dankjewel!!" Zeggen ze allebei en dan lopen ze weer vrolijk weg. "Dat was toch niet zo moeilijk?" Vraag ik aan Koen. "Nee maar had er gewoon geen zin in." "Ben blij dat je het wel hebt gedaan," zeg ik, "nou kom we gaan weer verder met de boodschappen." Hij knikt.

-

Ik heb echt het gevoel alsof ik heel veel 'terwijl' typ haha. Voor mij tijdens het schrijven is het ook een beetje irritant aan het worden omdat ik er zo op let. Maar misschien valt het ook wel mee. Geen idee maar ja ik vind 'terwijl' gewoon mooi tussen alles inpassen 😂.

Oh en ook 'ik moet lachen'. Dat zinnetje vind ik ook beetje irritant worden als ik het zelf schrijf zegmaar. Maar weet niet hoe ik het anders zou moeten opschrijven haha.