My stepbrother best friends

9.

POV Demi

Raoul heeft net gebeld dat ze er weer aankomen. Ik vind het wel spannend omdat Koen natuurlijk mijn spullen naar Robbie zijn kamer heeft verhuist. "Denk je echt dat ze het niet erg gaan vinden?" Vraag ik aan Koen. "Demi, luister. Als ze het niet goed vinden kom je gewoon bij mij slapen, oke? Ik weet zeker dat ze het wel goed vinden maar er moet toch iemand de stap zetten. Dit keer ben ik het en de volgende keer kan jij het ook." Zegt Koen. "Oke is goed. Dankjewel Koen." Zeg ik. "Geen probleem kleintje." Zegt hij glimlachend.

Ik hoor de auto's op de oprit rijden. "Het komt goed Demi." Probeert Koen me nog gerust te stellen. Ik adem even diep in en uit. Het is Rob maar en anders mag ik bij Koen slapen. Dat is ook niet erg. "Ja je hebt gelijk." Zeg ik uiteindelijk.

Ik hoor de stemmen van Milo en Raoul al. Raoul komt binnen lopen en ik hoor dat Milo naar boven rent. "Heyy Demi en Koen." Roept hij blij wanneer die ons ziet. "Heyy." Zeg ik terug. Koen zwaait alleen maar heel random. Ik kijk Koen even snel aan en hij geeft een kort knikje van dat ik het wel tegen Raoul kan vertellen. Ik knik. "Raoul?" "Ja?" "Kan ik je even spreken?" Ik zie hem geschokt kijken en hij kijkt van mij naar Koen en weer terug. "Nee is niks ergs en er is ook niks gebeurd." Zeg ik snel. Je ziet de opluchting van z'n gezicht af en hij knikt.

We lopen snel naar boven toe en gaan naar Raoul z'n kamer. "Waar wilde je het over hebben?" Vraagt Raoul. "Uhm ja, Koen heeft al m'n spullen van Matthy z'n kamer naar Robbie zijn kamer verplaatst maar ik weet niet of ze het wel goed gaan vinden." Zeg ik nog steeds in spanning. Raoul moet lachen. "Tuurlijk vinden ze het wel goed. Rob zeker wel. Maar alleen ik heb z'n vermoeden dat er ook iets tussen Matt en Rob speelt dus daar zal ik wel voor uitkijken maar je moet gewoon doen wat goed voor jou voelt." Zegt Raoul eerlijk. "Is goed. Dankjewel." Zeg ik terwijl ik hem een knuffel geef. Hij knuffelt me terug en zo zitten we dan even tot er op de deur word geklopt.

"Ja?" Roept Raoul. De deur gaat langzaam open en dan zie ik het hoofd van Robbie door de deur heen steken. Het ziet er echt zo grappig uit dus schiet in de lach. "Ik wilde even vragen of ik een nieuw kamergenootje heb." Ik knik voorzichtig. "Gezellig!" Zegt Rob. "Nou kom waar wacht je nog op ik laat je m'n hele kamer zien." Zegt hij weer terwijl hij me meesleept.

Ik roep nog snel dankje naar Raoul en op de gang komen we Koen ook nog weer tegen die echt een big smile heeft van hier tot Tokio hahah. "Dankje Koen." Zeg ik zachtjes. "Geen probleem joh, hey en als het vervelend word bij Rob geldt het aanbod bij mij nog steeds." Zegt hij. "Haha ik zal er over na denken." "Super. Nou uh doe het voorzichtig met Rob en ik hoor het wel yooo." Ik schut lachend m'n hoofd. Deze jongens zijn soms echt heel erg maar wel heel erg leuk.

We zijn pas net Robs kamer binnen of hij begint al met een hele rondleiding door z'n kamer. "En hier is dan m'n bed en hier m'n bureau met computers enz en hier liggen m'n camera's." Ik luister aandachtig. "Je hebt echt een leuke kamer." Zeg ik wanneer die klaar is. "Dankje, jij ook." Zegt hij. "Huh, Ik ook?" Vraag ik. "Ja." Zegt hij lachend. "Oh nee, ben je in m'n kamer geweest vandaag?" Vraag ik. "Ja van Roel mocht het." Zegt hij snel. "Oke dan is het goed." Zeg ik. Het is tenslotte ook nog zijn kamer maar eigenlijk ook gewoon niet. Hopelijk was alleen Robbie binnen geweest en de rest niet. Maar ja.

"Trouwens, weet je zeker dat Matthy het wel goed vind dat ik nu hier slaap?" Vraag ik voorzichtig. Je ziet hem nadenken. "Ja, en anders heeft hij pech als hij het niet goed vind." Zegt hij. "Oke." Precies op dat moment loopt Matthy ook binnen. "Uhm waar zijn m'n spullen?" Vraagt Matthy. "Weer op je kamer," zegt Rob, "Koen heeft Demi en jou spullen verwisseld." "Oh.. oke." Hij klinkt best teleurgesteld. Ik wil opstaan en bij hem kijken maar Rob houdt me tegen. "Laat hem maar even gaan." Zegt hij. Ik knik twijfelend maar ga toch weer naast hem zitten. Ik vind dit echt zo lastig want nu heb ik juist het gevoel dat ik tussen hun in kom.

POV Robbie

Demi en ik zitten samen op bed een film te kijken. Ik merk aan haar dat Matthy nog al in de weg zit in haar hoofd. Vooral nadat Matt binnen is gekomen. Ik knijp zachtjes in haar hand als teken dat het niet erg is en ik merk dat ze al iets meer ontspant.

Ik begin het zelf ook steeds meer te snappen wat er nou precies allemaal bij Matt speelde. Al die tekens. Dat ik het niet door had... Matthyas het Lam vind/vond mij leuk, maar ik zit hier nu met Demi...

Ik weet het niet eens zeker maar wel 99% zeker. Al die reacties van wanneer ik met Deem ben. Elke keer in de auto vandaag. En voordat dat ik Demi kende. Alle puzzelstukjes vallen bij 1.

Alleen het stomme hieraan is dat ik zelf een paar maanden geleden ook sterke gevoelens heb gehad voor Matthy, alleen ik wist 100% zeker dat hij mij niet leuk vond dus heb alles wat ik deed maar gewoon vriendschappelijk gehouden. Totdat ik Demi ontmoette. Ik wist al direct dat het wel iets zou kunnen worden. Zeker toen ze hier kwam met Raoul mee. En ook zeker toen wanneer ze (nu) naast me ligt een film te kijken. Ze is gewoon zo lief, schattig en knap. Maar Matthy ook. Waarom heb ík dit nou weer?

-