Ting !* ချစ်စရာကောင်းသားပဲ ! *
ကားမောင်းနေရင်းနဲ့သူ့ဖုန်းကိုMessage၀င်လာလို့ ကြည့်မိတော့ ထိုစာနဲ့အတူ Hyuckieရဲ့ပုံတွေ ။
Lee Markမျက်ခုံးတွေတွန့်ချိုးသွားရပြီးနောက် ထပ်ပို့လာတဲ့စာတွေ* သူ့နာမည်ကDonghyuck ? *
* သိချင်တယ် သူကမင်းအတွက်ဘယ်လောက်တောင်အရေးပါသလဲဆိုတာ *
နောက်ဆုံးစာကြောင်းကိုမြင်ပြီးLee Markကားကိုအိမ်သို့အမြန်ပြန်ကွေ့လိုက်ရသည် ။
ဘယ်ကောင်ကလာနောက်နေတာလဲ ?
ကားကိုလက်တဖက်နှင့်မောင်းပြီး ကျန်တဖက်ကhyuckieကို ဖုန်းခေါ်နေမိတာ အဆက်မပြတ် ။
သူမောင်းနေမိတဲ့အရှိန်ဟာ အန္တရာယ်များမှန်းသိပေမယ့် သူအခုအချိန်မှာစိတ်ပူနေတာထိုကောင်လေးကိုပဲ ။“ ဖုန်းကိုင်စမ်းပါ Hyuckieရာ !! ကျေးဇူးပြုပြီး ”
အကြိမ်ပေါင်းမနည်းခေါ်ဆိုနေမိတဲ့ဖုန်းလေးဟာ ကိုင်သူမရှိခဲ့ ~
တိုက်ဆိုင်နေတာပဲဖြစ်ပါစေ ။သူထိုတိုက်ဆိုင်မှုတွေကိုသဘောမကျပေမယ့်ပေါ့ !
ဝူးးး ~
“ Hyuckie !! ”
ကားကိုHyuckieတို့အိမ်ရှေ့ရပ်လိုက်ပြီးခြံထဲပြေး၀င်ခဲ့တော့ အလောတကြီးတစ်နေရာသွားဖို့ပြင်နေကြတဲ့ဆရာနဲ့ဇနီး ။
“ ဘယ်... ဘယ်သွားမလို့.. Hyuckie ရောဟင် .. ”
“ ဆရာတို့လည်း အခုပဲသွားမလို့Minhyung ! သားလေး သားလေးက..! ”
ဟင့်အင်း ။
မဟုတ်ဘူးမလား ?!“ သွားရင်းနဲ့ပြောရအောင်Minhyung ! သားက*** ဆေးရုံမှာ ”
ဆရာနောက်ထပ်ဘာတွေပြောမှန်းသူမသိတော့ ။
အသိစိတ်လွတ်နေတဲ့သူလိုတယောက်တည်း ကားကိုတရကြမ်းမောင်းထွက်ခဲ့ပြီး Hyuckieရှိရာဆေးရုံဆီမောင်းလာခဲ့သည် ။ကိုကိုဘာမှဖြစ်ခွင့်မပေးနိုင်ဘူးနော် Hyuckie !
ကျေးဇူးပြုပြီး ...ဆေးရုံရောက်တော့ ပြေးလွှားနေတဲ့ဆရာ၀န်တွေရယ်၊ အော်ဟစ်ငိုယိုနေကြတဲ့Hyuckieတို့အရွယ်ကျောင်းသားလေးတွေရယ်
YOU ARE READING
𝐴𝑙𝑤𝑎𝑦𝑠 𝐵𝑒 𝑀𝑖𝑛𝑒 ( 𝙼𝚊𝚛𝚔𝙷𝚢𝚞𝚌𝚔 ) ( 𝙽𝚘𝚁𝚎𝚗 ) ( Completed )
Fanfictionချစ်ခြင်းတွေရဲ့အထက်မှာမြတ်နိုးခြင်းဆိုတာရှိတယ်တဲ့ အဲ့တာကိုမင်းယုံလား?