Falling For Mrs. Knutson (Completed)

Chapter 36

Mikaela

"Hindi ka dapat nagsinungaling sa kanya."

Hindi ako nagsalita.

Napabuntong hininga si Bryson. "Mikaela, kailangan mong ipaalam ang totoo. Alam kong gusto mo si Dominique. Why don't you give her a chance?"

Matalik kong kaibigan si Bryson. Kahit hindi ako magsabi ay alam nito ang lahat sa akin and Dominique Howard isn't an exemption. He just knew that young lady had that thing ng sinabi kong nabuntis ako nito.

"We are married."

"Oh come on Mikaela cut that crap. Dominique was right all along. Hindi mo dapat siya pinatulan kung alam mong kasal tayo to think this is just a marriage of convenience."

I didn't say a thing.

"Hindi ko aakuin iyan Mikaela dahil una, wala sa akin ang karapatang iyon. I can see how much Dominique wanted it. That kid is in love with you."

I know and I saw that kaya ako natatakot. I have a very complicated life. Hindi ko alam kung kailan ako makakawala sa sitwasyong meron ako. I just knew I was sold by my mom for the sake of money and now I'm still paying for the money she owed. Ni hindi ko alam kung mababayaran ko pa ba iyon. All of my savings were gone and it's not yet even enough kahit kalahati lang sana ang nabawas sa inutang nito.

"Think about it Mikaela, you're gonna be a mom soon. Mas mahalaga ang kapakanan ng bata kaysa sa pagbabayad mo ng utang dahil sa mommy mo. Think about the baby's future. I care about you and the only way for you to walk away in this situation is to leave. And by means I want you to take a chance kay Dominique."

"Why her?" Walang buhay kong tanong rito.

Tumawa ito bago umiling.

"I should ask you that Mikaela. Why her? Sa dami ng papatulan mo e siya ang napili mo?"

I remained silent.

"If you don't care about anything. What about that baby?"

I honestly didn't expect na makakabuo kami. That was once pero mukhang napurohan ako. It's not that I am not happy about it. I am. I really am pero biglaan ito at hindi ko napaghandaan. Wala akong ideya kung paano ang maging isang ina.

I have so many problems and here I am. May nadagdag pa just because I like that persistent dimwit. Wala rin naman akong kamalay malay na intersex si Dominique. I could've avoid it but it was too late.

"Bubuhayin ko." Flat kong sagot rito.

"Madali lang Mikaela kasi kahit saan makakahanap ka ng trabaho para buhayin ang bata pero unless hindi ka nagse-settle. Hindi tatahimik ang buhay mo. You have to leave everything behind and let your mom face what she did. Hindi ka isang bagay na pambayad. You have to stay away as far as you can go for the sake of your child. Like I said, hindi ko aakuin iyan and my family think it's mine. Mas masisira ang kinabukasan mo at ang bata. Kilala mo ang pamilya ko. Hindi mo maitatago ang katotohanan kahit tulongan pa kitang takpan iyon kagaya ng pinapagawa mo sa akin ngayon kay Dominique." Mahabang litanya nito.

Easier said than done.

I still feel so much burden with what happened in the past. My ex, my twin sister, and my mom. Palagay ko kasalanan ko talaga lahat at kung nagdudusa man ako ngayon. I deserve it.

"Stop dwelling in the past. Ikaw ang naging biktima kaya wala kang karapatang akuin lahat ngayon ng pagdurusa. We've been friends since we were kids Mikaela. Mahal kita bilang kapatid at mahal ko rin ang dinadala mo ngayon. I care both of you so please if you love your child you're carrying then do the right thing and save it from danger. You're paying something you didn't do. That's enough. Wag mong ipagpatuloy iyan kasama ng magiging anak mo. Leave while you can before it's too late. Run away with Dominique. Siya lang ang nakikita kong daan para makalaya ka."

"She's a kid."

Napabuga ito ng hangin. "Right and you're carrying the kiddos kid. How is that Mikaela?"

I didn't answer. Hinaplos ko ang impis kong puson. I really don't know how to deal with this.

"Hindi ka na lugi kay Dominique. I saw her grades in your sheet and she's an straight A. Maganda, sexy, mukhang responsable at kahit siguro papaano ay may kaya naman sa buhay dahil hindi naman makakapasok sa paaralang pinagtuturoan mo ngayon kung walang lagay. Siguro naman kaya niyang ibigay ang mga pangangailangan niyo ng bata."

"I don't want anything from her. I can give everything my child would need Bry."

"You can't be a dad to it."

Sumandal ako para pumikit. Inaantok ako at pagod sa maghapong pagtuturo. Sa totoo lang ay nahihirapan na akong pumasok. This morning sickness is killing me. Pahirapan pang bumangon sa umaga. I just want to lay down in bed and sleep all day. Hindi ko alam kung matatagalan ko ang ganitong sitwasyon pero wala naman akong mapagpipilian.

"Mikaela are you listening?"

"Shut up and just drive Bry. Hindi lang ako ang sakay mo ngayon kundi dalawa kami so focus on the road."

Hindi na nga ito nagsalita. Hindi ko alam kung kailan kami nakarating sa bahay ko dahil nakatulog ako. Hindi naman gaano kalayo sa school ang tinitirhan ko pero hindi ko alam kung bakit ang tagal tagal ng biyahe namin ni Bry.

Dahan dahan akong nagmulat ng mga mata. Naka-recline pala ang upuan ko ngayon. Tinignan ko si Bry na ngayon ay nakatingin lang din sa akin.

"I didn't wake you up as I don't have the heart to do that kaya naghintay na lang akong magising ka ng kusa. I even drive you around para lang makapagpahinga ka ng mabuti."

Ibinalik ko sa dating posisyon ang upuan ko bago dumukwang dito at halikan ito sa pisngi.

"Thank you. Mag-iingat ka sa pagda-drive."

"Take my advice Mikaela para sa inyo ng bata."

Hindi ako nagsalita. I took my shoulder bag and my laptop bago ako lumabas ng sasakyan. I close the door at walang lingon akong naglakad palapit sa gate. Hinintay muna akong makapasok ni Bryson at maisara ang gate bago ito umalis pero natigilan ako sa paglalakad ng makita ang sandamakmak na mga bulaklak sa harapan ng pintuan ko nagkalat.

What the heck Howard.

____

23.49pm . my ghad 7am ako bukas ! haha . goodnight na . hope this makes your day 😊