Falling For Mrs. Knutson (Completed)

Chapter 40

Dominique

"P-Pasensya ka na kagabi professor. Hindi ko po kasi maawat-"

"I told you before. You're going to kill your cousin for being irrational."

"You don't understand Mrs. Knutson. I tried to-"

"Listen to me." Ang aga aga ay hindi ko maintindihan kung sino ang mga maingay. Ang sakit sakit ng ulo ko na parang pinupokpok. Kumikirot at bakit ang lamig? "If something happens to her. It will be your fault."

"Mommy tahimik please." Pakiusap ko bago ako naubo saka nagtakip ng kumot sa aking katawan. Giniginaw ako ng sobra na naiinitan. Dumapa ako sa kama saka pumikit ng mariin dahil namimintig ang ulo ko. Nilalagnat ako.

"I have to take her home Mrs. Knutson."

"Are you out of your mind?"

Napamulat ako ng aking mga mata ng marinig ko ang pangalan ni Mrs. Knutson. Hindi ako nananaginip? And isn't that Jazmine? Inalala ko ang mga pangyayari pero lalo lang namintig ang ulo ko sa sakit.

"My head, It's hurting." Reklamo ko bago ito sinapo.

Ilang saglit lang ay natanggal ang kumot sa akin at tumambad si Jazmine sa paningin ko. Nag-aalala ang itsura nito.

"Papatayin ako ni mommy at mama Frances! My ghad Selenophile!" Reklamo nito.

Nagpikit ako ng mga mata bago hinatak ang comforter.

"Not now Jazzy. I'm sick."

"You fucking wasted- Ay sorry po!"

"Language Miss Reyes! Out in the kitchen and eat." Malamig na wika ni Mrs. Knutson rito.

"Opo, sorry po!" Narinig ko ang nagmamadaling yapak ni Jazmine paalis sa kwarto.

Si Mrs. Knutson nga. Shit!

Ilang sandali lang ay may sumalat sa noo ko. Ng magmulat ako ay bigla nitong pinitik iyon dahilan para mapapikit ulit ako.

"Aww!" Sinapo ko ang noo ko dahil sobrang sensitive ko ngayon. Kahit konting kalabit lang ay masakit sa akin dahil nga may lagnat ako.

"You dimwit! You caused a scandal in my house last night and now you're making me take care of you idiot!" Deretsong sermon nito.

I didn't open my eyes at ine-enjoy ko ang mabangong amoy nito.

"You don't have to take care of me Mrs. Knutson. Parehas lang iyon sa hindi mo pagtugon sa pag-ibig ko and I'm getting use to it. I hate that I love you so much."

Hindi ito nagsalita. Imbes ay hinawakan nito ang pisngi ko. Dahan dahan kong hinawakan ang kamay nito at dinama.

Dang.

Why do I love this woman so much kahit alam ko namang hindi ako nito kayang mahalin at gusto lang ako nito. Dahan dahan ko ring pinakawalan ang kamay nito.

"You're my most painful story to tell but I will keep you as my secret."

"You need to change."

Tinulongan ako nitong makasandal sa mga unan habang nakapikit pa rin ako.

"I'm going home, ayoko pong magkaroon ng utang na loob sa inyo. Sapat na sa akin kung aalagaan mo ng mabuti ang anak ko and please don't tell me na hindi akin iyan. I will bet my life that it's mine."

"You're not going home."

"I will."

"You're sick."

I smiled. "Who cares?"