Issız Ev

TAKİP (B/1)

                "Herkes dış görünüşünü beğenebilir ; fakat bir insanın seni sevmesini ve yanında kalmasını sağlayan şey ise karakterindir. "       

Yatağımdan Annem ile Babamın kavga sesleriyle uyandım.Bu her sabah böyle oluyor.Hiç bir sabah normal bir şekilde uyanamıyorum.

      Hemen kapıya doğru koştum ve neler dediklerine odaklandım.

-NEDEN HER GECE DIŞARIDA KALIYORSUN?

-SENİ İLGİLENDİRMEZ!

-ÖYLEMİ?

-ÖYLE!

Her sabah ki gibi aynı kavga.Babam eve geç gelir ; Annem ise nedenini sorar.

Abim Araz yatağında yoktu.Galiba temiz hava almaya çıkmıştı.Böyle bir kavga olduğunda genellikle camdan çıkar ve şarkı dinlerdi.O da benim gibi umursamaz olmaya çalışıyor ama başaramıyordu.Saate baktığım sırada 8.12 olduğunu gördüm.Okul saat 9'da başlıyordu.Üniversiteye yeni başlamış olmamıza rağmen buralara alışamamıştım.Buralardada pek arkadaşım olduğu söylenemezdi.

 Hemen üstümü giyindim ve kahvaltı yapmak için odadan dışarıya çıktım.Babam elinde bira şişesiyle oturuyordu.Annemde dışarı çıkmıştı galiba.Hiçbir şey demeden mutfağa gittim.Azıcık peynir ve yarım ekmek ile karnımı doyurdum.

Tekrardan dışarıya baktığımda bulutlar toplanmış ve yağmur atıştırmaya başlamıştı.Sanki bana işaret veriyordu hava ; bugün evinde yat ve uyu diye.Tabi kide öyle bir şey olmayacaktı.

Abim en sonunda gelebilmişti.

-Günaydın ufaklık!

Abimin boyu uzundu.Yapılı bir vücudu vardı.Kızlar hayran kalsada ; abimin pekte umrunda değil gibi.Annem ve Babam ile onun daha fazla yaşanmışlığı vardı.Beni hiç bir zaman sevmediler açıkçası.Biraz içime kapanık olmama rağmen abim bana hep destek verirdi.Hiç bir zaman beni bırakmazdı.

-Günaydın abi.

-Hazırsan birazdan çıkıyoruz.

-Hazırıım.

Tekrardan günlük rutinimize başlamıştık.Eğer buralardan ayrılırsak komşumuz ve çocukluk arkadaşımız Cenk'te bize katılacaktı.Aslında onun bir ailesi yoktu.Ben bile çok iyi anlaşıyordum onunla.Gayet hoş bir çocuktu.Güler yüzlü olmaya çalışıyordu.Sarı saçlı uzun boyu idi.Sevgilisi tahminimce yoktu.Olsaydı zaten söylerdi değilmi. :)

Kapıdan çıktığımızda karşı kaldırımda bizi bekliyor olduğunu gördük ; bizim evimiz okula 30 dakika uzunluktaydı.Yürümek çok zor gelmiyordu.Hemen Cenk'in yanına gittik.

-Günaydın millet." dedi bize bakarak.

-Günaydın kardeşim." 

Abim ona böyle sesleniyordu çünkü onu kardeşimiz gibi görüyorduk.Ortaokuldan beri yanındaydık.Ailesini kaybettiği zaman yanındaydık.Her zaman yanında olduk.O da her zaman bizim yanımızdaydı.

-Niye yüzünüz asık bakalım?"

Diye söylendi Cenk

-Abi nolsun ya her zaman ki gibi kavga ettiler ; alışıyorsun ama bu kadarıda fazla abi"

Abime kesinlikle hak veriyordum.Bizi sevmiyorlardı ; günde 1-2 kez görüşüyorduk.Haftada 20 tl harçlık veriyorlardı.

-Kardeşim merak etme 1-2 aya buradan gidicez.Biliyorsun parayı toplamaya çalışıyoruz.

Abim ile Cenk bir kafede çalışıyorlardı.İkiside ortalama bir ücret alıyorlardı.3 aydır kazandıklarını bir yerde biriktiriyorlardı.Kaç tl oldu hiçbir fikrim yok ama inanıyorum buralardan gidiceğimize.

-Emin olun siz olmasanız ; burada 1 dakika daha durmam." Dedi abim

-Biliyorum kardeşim ama emin ol her şey biticek." diye seslendi Cenk

Bu sırada yağmur hızını dahada arttırmaya başlamıştı.Gök gürültüsü sanki kafamın içine yerleşmişti.Bulutlar birbirleri ile savaş veriyordu adeta.

Ben gökyüzünü izlemeyi çok severim.Her gün penceremden dışlarıya bakıp yıldızları seyrederim.Tabi kide abimde bana eşlik eder ve sohbet ederiz.

Her gün gördüğümüz gibi bugünde Salih Amcayı görmüştük.Salih Amca mahallemizin yaşlılarındandı.Eşi Hatice Teyzeyle 30 yıldır evlilerdi.Onları çok seviyorduk.Arada sırada sohbet ederdik.Ama şu an geç kalma riskinde olduğumuz için selamlaşarak geçtik.

En sonunda okulumuz gözükmüştü.Dışı kırmızıya boyanmış ; pencereleri yeşil turkuaz renk ile kaplanmış ve bahçesinde yaklaşık olarak 60 tane öğrenci olduğunu düşündüğüm üniversiteye gelmiştik.Güvenlikçimiz bize soğuk bir bakış attıktan sonra içer girmiştik.O kadın herkese öyle davranıyordu.Sorununu hiç bir zaman anlayamadım.Çokta umrumda değil açıkçası.Kimseyi kalıbına göre yargılayamayız.

Okula girdik.Gereksiz eşyalarımızı koyduktan sonra sınıfa doğru yol aldık.Sınıfın önünde Pelin ile karşılaştım.

Pelin okulda bana değer veren tek kişi.Babası zengin bir emlakçı.Ali Kayalar ; kendisi ile bir kere görüşmüştüm sert ama sevecen bir tipi vardı.

Pelin gayet güzel sarı saçları olan bir kızdı.Okul haricinde saadece derslerine çalışırıdı.Onunda benim gibi çok arkadaşı yoktu.

-Günaydın bir tanemm...." Neden böyle seslendiğimizi anlamışsınızdır.

-Günaydınn.."

Birlikte sıramıza oturduğumuz sırada Ahmet içeriye girdi.

Ahmet pelinin platoniği sayılırdı.Onu sürekli korur kollardı.Aslında Pelinde ona karşı boş değil.İkiside birbirine çok yakışıyor bence.

Abim ve Cenk'te sırasında bir şeyler konuşuyorlardı.

Hafize hoca içeri girdi ve dersler en sonunda başladı.

İlk ders edebiyat olduğu için bir tık eğlenceli geçiyordu benim için.

Edebiyattan sürekli yüksek notlar alıyorum.Biraz sözel zekam var.Abim arazın ise tam bir sayısal zekası var.İkimizde kardeşiz ama anlayamıyorum.Bazen kıskanmıyor değilim.Okuldaki en başarılı 2. Matematik öğrencisi.Tüm sınıf onun bu zekasına hayran ; aslında hayran olmamak elde değil.

Sınıfımızın egoisti ve tam bir kekosu Çağatay ; bize doğru bir kağıt fırlattı.

Abim ve Cenk bunu görücek oldular ki.

-Senin elini kırarım Çağatay!." diye bağırdı abim

Yeri geldiği zaman çok sinirli olurdu ; sinirli olduğu zaman çok karizmatik oluyordu.Şimdi anladınız değilmi kızların ona tutumunu.

-Yanlışlıkla oldu kardeşim.."

-Yanlışlıkla olmuşmuş ; çocukmu kandırıyorsun lan se- derken ; edebiyat hocamız herkesi susturacak derecede bağırdı.

-NE OLUYOR ARAZ?

-Hocam Çağatay denecek adam kardeşime kağıt fırlattı!

Kağıdı cebime atmıştım içinde bir şey yazdığına adım gibi emindim tenefüste açacaktım.

-Bir daha duymayayım çağatay.!

Tenefüs çalmıştı ve dışarıya çıkmıştık.

-Bir daha onlarla konuşmayacaksın AZRA!." diye bağırdı

Çağatay zengin bir aileden geliyordu.Parası boldu.Zaten parası olmasa tipi 5 para etmezdi.

Aklıma not geldi ve notu açtım.

SENİ İZLEME ÇOK HOŞUMA GİDİYOR

Ne demek bu şimdi?