Issız Ev

Koray'ın Hikayesi

Bu bölüm tamamen Koray'ın ağzıyla anlatılmıştır.

Hayatta hep kayda değer bir şeyler aradım.Hep bir aile aradım.Yürüdüm bazen koştum bazen duraksadım ama hiç birşey bulamadım.Ta ki bu kardeşler gelene kadar.Yanlış anlamadıysam amaçları bir mimarlık ofisi açmak ve onu büyütmek.O kızın yanında olunca hep kendimi eksiksiz hissediyorum ayrıldığım zaman ise kendimi dünyanın en yanlız insanı hissediyorum.İşte şimdi karşınızda benim hikayem.

Babam ben küçükken şehit olmuş.Gece devriyede gezerken teröristler hain bir saldırı gerçekleştirmiş.2 tane hayalim vardı.Biri asker olup babamın intikamını almak.Biride derslerime çalışıp mimar olmak.Renk körü olduğum için askerliğe gidemedim.Bu en büyük üzüntülerimden sadece bir tanesi.Benim bir de kardeşim var.Vardı.Küçükken Annem sürekli arkadaşları ile gezdiği için kardeşimde dışarı çıkmış.Bir tane adam gelmiş kaçırmış.Annem her gün ağlardı.Anneme gelecek olursak günde 2 paket sigara içerdi.Akciğer kanserinden hayatını kaybetti.Yokluğuna daha yeni yeni alışabiliyorum.Kardeşim kaybolduktan sonra her zaman yanımda oldu bana destek oldu.Bugüne kadar gelebimemin en büyük sebeplerinden biri annemdi.İlkokulda sürekli dışlanır ; eşşek şakaları ile sürekli bana gülerlerdi.Ortaokula çok gitmedim sürekli okuldan kaçtım.Lisede tipim düzgünleşti yakışıklıydım ama yinede sınıfın sessiziydim.Üniversitede asosyalliğimden biraz olsun kurtuldum.

Benim hayat hikayem böyle...