Ben Cassiopeia Black. Evet, düşündüğünüz kişiyim. Bir Katil'in kızıyım. Ben Cassiopeia, Marlene Mckinnon ve Sirius Black'in gizli aşkının meyvesi... Ya da belki de tek gecelik bir hata. Beni ne olarak görüyorlar bilmiyorum zira ikisiyle de hiç tanış...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dördüncü yılı hızlı geçmeyi planlıyorum. Beşinci yıl için bir planlarım var, eminim hepiniz çok seveceksiniz.
Cassy ve David ilerleyen günlerde çok daha yakınlaştılar. Öyle ki bu durum Ron ve Harry'nin bile feci sinirine gitmeye başlamıştı. Üstüne üstlük dersler de kolay gitmiyordu hani. Moody, İmperius Laneti'ni üzerlerinden atmayı öğretene kadar onlara İmperius Laneti yapacağını söylediğinde Hermione,
"A-ama efendim. Yasadışı olduğunu söylemiştiniz-"
"Dumbleodore, bunun nasıl bir duygu olduğunuzu bilmenizi istiyor. Ama belki öğrenmek için zor yolu seçersin ha- pekala seni dersten affettim gidebilirsin." dedi.
Hermione, dersten gitmek istediğini kastetmediğine ilişkin bir şeyler mırıldandı. Harry ve Ron kıkırdadı. Moody herkese sırayla İmperus yaptı, sıra Harry'e geldi. Moody onun bir irade gücüne sahip olduğunu söyledi. Harry laneti üzerinden atana kadar, dört kez, durmadı. Harry'den sonra sırada Cassy vardı. Cassy bir adım öne çıktı. Moody, "İmperio." dedi.
Bulutların üzerinde yürümek gibi bir duyguydu. Cassy kendini çok hafif, bütün dert ve tasalardan arınmış hissediyordu. Diz çök! dedi Moody'nin sesi zihninde yankılanarak. Diz çök! Diz çök!
Cassy'nin zihninde bir ses uyandı:
Ben kimsenin önünde diz çökmem.
Diz çök! Diz çök! Diz çök!
Zihninin gerisinden duyulan ses giderek daha da temiz ve net çıkıyordu, yükseliyordu. BEN KİMSENİN ÖNÜNDE DİZ ÇÖKMEM! Sonunda Cassy'nin hissettiği o uçarı duygu yok oldu. Moody şok, hayranlık, şaşkınlık, öfke gibi bir çok duyguyu yaşıyor gibiydi.
"İlk seferinde ha Dumbledore?" diye sordu. "Etkileyici. Gerçekten etkileyici."
Asasını tekrar Cassy'e tuttu. "İmperio."
Şarkı söyle! diyordu Moody'nin sesi çok daha keskin bir sesle. Şarkı söyle! Şarkı söyle! ŞARKI SÖYLE!
'Hayır.' dedi Cassy'nin zihninindeki kendi sesi. 'Bana emir veremezsin.' Cassy'nin hissettiği o uçarı duygu tekrar yok oldu.
"Gerçekten oldukça etkileyici." dedi Moody. Yaklaştı, elini uzatıp kızın elini tuttu. Sevecence, Moody ne kadar sevecen olabilirse işte, "Tebrik ederim Dumbledore, tebrik ederim."
Sınıftaki herkes Alastor Moody'nin kıza olan saygısının katlandığını hissetti...
Cassy'nin ilk seferinde İmperus Laneti'ni üzerinden atabildiği haberi o kadar hızla yayıldı ki onun Dumbledore'un torunu olduğunun koca bir yalan olduğunu düşünen herkes onun gerçekten Dumbledore'un torunu olduğuna inanmaya başladı. Bu şaşılacak bir şeydi. Geçen sene onun yüzüne nefret kusan herkes şimdi yüzüne gülücükler saçmaya başlamıştı. Bu fena sinirine dokunuyordu. Bütün bu meseleleri unuttuğu tek an ise yanında David'in olduğu anlardı...
