Chapter 05

5 1 0
                                    

Hope you're doing well, God bless! Enjoy reading! (◕ᴗ◕✿)

05

“HIMALA, pangalawang araw na 'to na hindi ka lumalabas, a?”

I was reading Harry Potter book when Shaun's voice invaded my ears. I just sighed as I looked at him.

Tinaasan ko ng kilay si Shaun. I pursed my lips as I nodded continuously on him. He just shooked his head as he whispered, “you're going crazy, man.”

“Ba't? Na-friend zone ka ba?” Nilingon ko si Uncle nang marinig ko siyang magsalita. Halos mapairap na ako nang makitang sa akin siya nakatingin. Umiling na lang ako at binalik ang tingin sa binabasa.

Friend-zone? Zone? Hindi naman ako nagkagusto doon. I rolled my eyes as I continued reading.

“Sawa ka na ba?!”

I almost grunted when I flinched at Shawn's voice. Para kasi siyang nag-eendorse ng pagkain o ng kahit ano dahil sa boses niyang dramatic na pasok na pang-commercial ng TV.

I looked at him behind and gave him a glare. Pero parang wala lang sa kaniya. Naka-side view siya sa akin habang siya ay may hawak na plato, dahil siya ang nakatoka maghugas ngayon. Mukha siyang nananalamin dahil kapantay lang ng mukha niya ang bilog na plato na nakaharap sa kaniya.

“Ayaw mo na bang makita…?” I pursed my lips as my glared stayed on him as he continued to speak. “… ang kagandahan ko, mahal?”

Tumayo ako, akala niya siguro ay babatukan ko siya dahil pumwesto siya na parang dedepensa. Napailing na lang ako at naglakad papunta sa hagdan. Doon na lang ako sa kwarto, mukha namang walang mang-iistorbo.

Pagbukas ko ng pinto, bumungad sa akin ang mahangin na paligid, kasabay ng pag-indayog ng mga puno ng Cherry Blossom.

Sliding window lang din siya, pero pataas ang pagbukas ng bintana. Another thing that I like. Kanina ko lang siya napansin nang magising ako, nakita kong binuksan ni Shawn ang bintana.

I sighed as I sat down at the chair in front of study table. Pinakatitigan ko lang ang mga Cherry Blossom. I inhaled as I finally felt the peace that I wanted to feel… for me to… admit that…

“I’m tired.”

I really do am.

I don't know if I was drained just by talking with… one stranger. Or is it something else?

I sighed as I heard the door open. Tumingin ako doon at nakita si Mommy at Daddy. Pareho silang lumapit at sa husga ko, nag-aalala sila. Wala namang dapat ipag-alala, dahilan para mas mapabuntong-hininga ako.

“You’re here to detox, right?” Mom asked me. I just nodded and let her continue what will she say. “SHS ka na sa sususnod, you need to rest surely, masyado ka pa namang topakin kapag stressed.”

I pursed my lips as I sarcastically look at Mom, “Mom, Dad, I'm fine.”

“Jiro, you need it before you become busy. We just want to spoil you, son,” Dad admitted that they are spoiling me. I just rolled my eyes as I looked in front of the window again.

Our Love On Spring Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon