အကျွန်ုပ်၏ ချစ်လှစွာသောမြို့တော်ဝန်[Completed]

||4||

(Zawgyi)

||4||
(အကြၽႏ္ုပ္၏ ခ်စ္လွစြာေသာၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္)

သံုးရက္ေျမာက္ေန႔တြင္ လူးကပ္၏ပန္းေဖ်ာ့ေရာင္
သန္းေသာမ်က္ခြံေလးမ်ားလႈပ္ခတ္ကာႏိုးထလာရ
၏။ တန္ဖိုးႀကီးအသံုးအေဆာင္မ်ားႏွင့္ျပည့္ေနသည့္
အခန္းထဲ႐ွိအိပ္ရာႀကီးေပၚတြင္ျဖစ္၏။

အျဖဴေရာင္ေတာ္ဝင္အိပ္ရာႀကီးက အိစက္ကာသက္
ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေနသည့္တိုင္ လူးကပ္ကိုစိတ္မ
သက္မသာျဖစ္ေစ၏။ လူးကပ္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး
ကိုက္ကာမ်က္ရည္ မ်ားရစ္သိုင္းလာရ၏။

လူးကပ္ကိုယ္မွ ေဆးန႔ံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ရေန၏။ ဒါေၾကာင့္
လည္း သိပ္မနာက်င္ေတာ့ျခင္းျဖစ္မည္။ သို႔ေသာ္
လႈပ္႐ွားရ အဆင္မေျပေတာ့ျဖစ္ေနဆဲပင္။

လူးကပ္လည္ေခ်ာင္းမ်ားေျခာက္ကပ္ကာေရဆာေန
ေသာေၾကာင့္ ကုတင္ေဘးမွကရားကိုလက္လွမ္းမိ၏။
အားမ႐ွိေသာကိုယ္ေၾကာင့္ အေတာ္ပင္အားစိုက္ရ၏။

ခံုေပၚမွျပစ္က်သြားသည့္ ေရထည့္ထားသည့္ေရႊေရာင္
ကရားေၾကာင့္ လူးကပ္လန္႔ကာမ်က္လံုးမွိတ္လိုက္ၿပီး
ကရားႏွင့္ၾကမ္းျပင္ထိခတ္မည့္အသံကိုေစာင့္ေနေသာ္
လည္း ဘာသံမွထြက္မလာေသာေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္
ေတာ့ ေရႊေရာင္ကရားကိုကိုင္ကာ ရပ္ေနေသာၿမိဳ႕
​ေတာ္ဝန္။ ခပ္မတ္မတ္ရပ္ေနသူက လူးကပ္ကိုယ္ကို
စစ္ေဆးသလို ၾကည့္ေနေသး၏။

"သတိရလာၿပီဘဲ ေနလို႔မေကာင္းတဲ့ေနရာ႐ွိလား?"

ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က ေမးျမန္းလာေသာ္လည္း လူးကပ္မွာ
ျပန္ေျဖရန္အားမ႐ွိေန။ ထို႔ေၾကာင့္ ႀကိဳးစားကာေျပာ
လိုက္၏။

"ရ ေရ.."

"ဪ ေရေသာက္ခ်င္တာလား"

လူးကပ္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ကအနားကို
တိုးလာေသာေၾကာင့္ လူးကပ္ကိုယ္ေလးကိုၾကံဳ႕ထားမိ
၏။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားေသာ္လည္း
ဘာမွေတာ့မေျပာ လူးကပ္ကိုေက်ာမွထူမကသူကအိပ္
ရာေပၚဝင္ထိုင္ၿပီးမွ သူ႔ကိုမွီထားေစ၏။

ၿပီးမွလူးကပ္ကိုေရတိုက္လာ၏။ ေအးျမေသာေရဝင္
လာေသာေၾကာင့္ ေျခာက္ကပ္ေနေသာလည္ေခ်ာင္း
မ်ား စိုစြတ္သြားၿပီး လူးကပ္​ေနသာထိုင္သာ႐ွိသြားရ
၏။ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္က လူးကပ္၏ေငြေရာင္ဆံပင္မ်ားကို
ကိုင္ကာ စိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေန၏။ လူးကပ္ေခါင္း
​ေလးေစာင္းကာေ႐ွာင္လိုက္ေတာ့မွ ရပ္သြား၏။