*desire

d.13

Hiçbir hikayem yarım kalmayacak, söz veriyorum. İyi okumalar.

Tavanı izlerken saat gece kaça geliyor bilmiyordum bile. Annem... Çok değişik bir kadındı, onu anlamak zordu. David, yıllarımızı mahveden bir adamdı. Hayatımıza babamın yakın bir arkadaşı, ardından da ortağı olarak girmişti. Sonrasında annemle yatmaya başlayan, babamın ayağını kaydırıp tüm gücünü kaybetmesine sebep olan bir adam olarak hayatımızda yer edinmişti. Babam bunu öğrendiğinde kimseye hiçbir şey söylememişti. Tek yaptığı sessizce anneme boşanma davası açmak olmuştu. Annem ise tam olarak deliye dönmüştü. Aylarca babamın üstüne gitmiş, hayatında bir başkasının olduğunu ve o yüzden onu bırakmak istediğini söylemiş durmuştu. Babam en sonunda her şeyi bildiğini söylediğinde hayatımın kırılma noktasının ilk çıtırtıları gelmeye başlamıştı işte. 2 yıl sürmüştü boşanmaya çalışma çabaları. Babamın evi terkettiği zamanı hatırlıyordum. Şu anki halimden tamamen farklı bir formdaydım. Saçlarım, hayatım, düşüncelerim karmakarışıktı. Kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimi dağıtmaya çalıştım. Hayat bir şekilde akıyor ve beni bir yerlere sürüklemeye devam ediyordu ve elbette ki edecekti. 

Yataktan kalkarak her zamanki köşeme doğru ilerledim. Cam kenarına yavaşça yerleştikten sonra sigara paketinden ciğerlerimi zehirlemek için hazır sigara dallarından bir tanesini alarak içmeye başladım. Artık sigara içmek bile istemiyordum. Ruh halimi düzeltmeye çalışıyordum ama başarılı olamıyordum. Annem hayatımda her zaman bir problem olarak kalmaya devam edecekti benim için. O sorumsuz ve yaptığı hiçbir hareketin sonunu düşünmeden yaşayan bir kadındı ve değişmeye niyeti maalesef ki yoktu. Şu an hayatında olan adamı da aldatıyordu. Kristen onu pek seviyor sayılmazdı tahminimce. Sevmiyor olsaydı evlenmezdi... Bilmiyordum, zihnim epey karmaşıktı. Sigarayı camdan attıktan sonra derin bir nefes alarak yatağa doğru uzanıyorum. Yeni bir gün güzel umutlarla doğardı bunu biliyor ve inanmak istiyordum. 

*

Gün olaysız başlamıştı. Kimya dersinden izin alarak tuvalete doğru ilerledikten sonra bir kabine girerek halletmem gereken işimi halletmiştim. Kapıdan çıkacağım an içeri birileri girdiğinde içimden bir ses burada beklememi söylemişti.

''Bana kızmana anlam veremiyorum Kat, sonuçta o benim sevgilim. Tabii ki bir şeyler yaşayacağız. Sean benim tanıdığım en iyi insanlardan birisi. Bana karşı hiçbir kötü tavrını görmedim. Geçmiş ilişkisinde yaşadığı kötü deneyim onu oldukça yıprattığı için böyle bir şeye ikimizin de ihtiyacı vardı. Ona tutku, arzu ve aşkı yaşatmak istedim. Yanlış olan ne? Ben Diana gibi bir sürtük olmayacağım. Bu yüzden Sean bana asla kötü bir şey yapmayacak. Diana başına gelen her şeyi haketti.''

Duyduğum şeyler gözlerimin kararmasına sebep olmuştu. Sean ve yeni kurbanına benim hakkımda zehirler yaymak için asla gecikmemişti. 

''Sierra, sana kızıyorum çünkü o çocuk bana güven vermiyor. Bir kızın hayatını kaydırdı ve biz hikayeyi yalnızca tek taraftan biliyoruz. Diana iyi ya da kötü birisi bu önemsiz. Asıl bakman nokta gereken Sean istediği zaman korkunç birisi olabiliyor. Bunun farkında olarak hareket etmeni istiyorum.'' Kat... Belki de benim hikayeme en iyi açıdan bakanlardan birisiydi hem de beni hiç tanımadan... Derin bir nefes alarak resmen kendimi hapsetmiş olduğum kabinden çıktım. İkisi de beni gördüğüne oldukça şaşırmıştı. Yeni kurbana doğru yaklaştım.

''Seni uyarmak, yardım etmek isterdim.'' Aramızda çok az bir mesafe kaldığında doğrudan gözlerine bakıyordum. ''Az önce benim hakkımda söylediğin zehirli sözleri asla unutma Sierra. Ben sana hiçbir şey yapmayacağım ama sana yemin ediyorum ki Sean seni mahvedecek. Kimse hikayeyi senin tarafından bilmeyecek ve ne kadar acınası bir sürtük olduğunu düşünen bir sürü insan seni yargılayacak. Umarım ki sen tuvalet kabinlerinde hakkında söylenenleri duymak zorunda kalmazsın.'' Yanlarından yavaşça uzaklaşırken kızların ikisi de konuşmuyordu. Çıkmak üzereyken Kat'e doğru döndüm. ''Tek taraflı bakmadığın için teşekkür ederim Kat. Fakat karma arkadaşın için tıkır tıkır işleyecek. Az önce söylediği sözlerin nasıl hissettirdiğini o da bilecek.'' Bir şey demelerine izin vermeden kapıyı açıp çıkmıştım. İçimdeki Dianalardan birisi bu tavrımı hayretle izlemişti. Bana taş atan insanlara gülle yaklaştığım o dönemi kapatmak için geç kalmıştım. Artık kimseye yanlış bildiği şeylerin doğrusunu göstermeyecektim. Herkes bildiğini zannettiği yanlışların altında ezilmeliydi.