CHAPTER 12:

1K 31 14
                                    

"What do you want?" Tinuro ko ang isang supot ng chocolate, balak kong baunin bukas sa event namin, baka may makita akong mga bata, gusto ko silang bigyan.

"Is this all?" Tanong ni Fabros habang nakating sa cart na tulak-tulak.

Pagkatapos namin kunin ang gown na susuotin ko bukas maging ang suit niya, kumain muna kami sa restaurant, he actually wants to go to his company, pero pinilit ko siya na mag grocery na lang kami, matapos nang malalang pilitin ay napapayag ko naman siya.

He has his own fridge inside his room, napansin ko kagabi na wala ng gaanong laman yun kaya nag decide ako na mamili ng mga ilalagay doon.

"How about your milk?" Tanong niya ng mapadaan kami sa mga drinks.

Binuksan ko ang fridge at nanguha ng paboritong brand ng gatas.

He helped me to get some and put it to the cart.

"Thank you hubby." Nakangiting wika ko. He just ignored me kaya mas lalo akong napangiti. Napakasungit talaga nito.

"Adelle?" Napalingon ako sa tumawag sa akin.

"Adelle." Sinugod ako nito ng yakap.

Hinayaan ko siya kahit hindi ko siya kilala.
Malawak ang ngiti nito nang humiwalay sa akin.

"Adelle it's really you, oh my after almost a year I got to see you." Niyakap niya ulit ako.

"Sorry miss, pero who are you?" Lumungkot ang muka niya.

"May amnesia ka nga talaga. This is Coreen your bestfriend. Siguro hindi mo rin natatandaan. Sam died in the accident." Pinunasan niya ang luha galing sa mga mata. (Samantha yung kasama ni Adelle na pupunta sa Ireland.)

"Sorry, I don't remember you pati yung Samantha na sinasabi mo, but I offered my deepest condolences." Niyakap niya ulit ako.

"Please call me kapag may oras ka. It's okay kahit dimo ako naaalala, gusto ko lang maka bond ka. Our friends also want to be with you." Wika nito, the woman, gave Fabros a glance.

"You're with your husband pala. Good afternoon Mr. Alcozar." Fabros just nodded his head as a sign of acknowledgment.

"I need to go now bestie. I'll wait for your call." Binigyan niya ako ng calling card.

Kahit nakaalis na ito ay nakatingin parin ako sa binigay niya.

"You remembered her?" Tanong ni Fabros. Tumingin ako dito at malungkot na umiling. He just staring at me, parang inaaral ang reaksyon ko.

"Hindi eh, hayst. Gustong gusto ko ng makaalala ulit. I want to remember how we are before."

"You won't like it." Malapad akong ngumiti at inangkla ang braso ko sa kaniya.

"Whatever ang mahalaga ang ngayon. Ikaw ang dapat may maalala." Tumingin siya sa akin.

"You need to remember what happened last night." I winked at him.

"Why do you always talking about last night. Do you want us to repeat it?" Agad gumapang ang hiya sa akin, nag-init ang magkabilang pisngi ko.

"I was sick last night, and yet you took advantage of my weakness, how dare you raped me." Agad humampas ang kamay ko sa braso niya. Tumingin din ako sa paligid, mabuti na lang at wala kaming ibang kasabay kaya siguradong walang nakarinig sa sinabi nito.

"Ang feeler mo! Baka ikaw itong nanamantala, ginamit mo pa ang sakit mo para lang…para.."

"Para ano wife? Sige ituloy mo, I want to hear it from you." Malakas ko siyang hinampas ulit sa braso, I want to erase the smirk on his lips. Bwesit na ito.

INNOCENT SEDUCTION SERIES #2 (Fabros and Salve)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon