HER: Cattaleighya Vixen Sanchex (COMPLETED)

CHAPTER 44

Chapter 44: Them...

Cattaleighya Vixen's Pov

Today is our last day in this hospital, At nag aayos na sila ng mga gamit sa harapan ko habang ako ay tahimik na pinag mamasdan lamang sila ng bigla na lang may tatlong tao ang pumasok rito kasabay ng pag daan ng dalawang janitor na nakaka pang hinala ang mga giangalaw dahil sa paulit ulit na pag lingon nito sa pintuang naka awang ng kaunti na naka pag patigil na lang rin sa kanilang lahat.

"So, what are you feeling now ms, Sanchex?"

Sabay na nag katitigan na lang kami ni Trayvon ng maramdaman ko ang matatalim na tingin na pinupukol nya sa doctor na nag tanong sa akin. At bago ko pa man lingunin ulit ang doctor na ito upang sagutin ang tanong nya ay kita kong tinanguhan na lang ako ni ate na simula kahapon ay hindi parin ako kinakausap.

"Uhmm... I feel good. Wala ng masakit sa akin, thanks to all of you doctor."

Agad naman na ngumiti ito sa akin bago lumingon sa dalawang nurse na kasama nya na tila ba ay may ipinapahawatig na bagay, dahilan upang dahan dahang inabot ko na lang ang baril na nasa ilalim ng aking unan bago mabilis pa sa alas kwatrong tumalon agad sa hinihigaan ko ng may bigla na lang pumaikot na nakaka sulasok na usok sa loob ng kwartong ito na alam kong may halo na kung ano kaya't agad ko ng kinuha ang gas mask na naka handa sa kabilang gilid ng kama at walang pag aalin-langang sinugod agad sila matapos kong masuot ito.

Heck. Buti na lang napag handaan namin to.

Flashbacks...

Nahihiyang napa yuko na lang ako ng ulo ng sigawan ako ni ate bago sya padabog na naupo sa isa sa mga couch rito habang naka pikit ang mga mata nya't hinihilot ang mag kabila nyang sintido.

"Ate-"

"Guess what i just found, just now?"

Sabay sabay na lang kaming napa lingong apat sa taong basta na lang pumasok sa loob ng kwartong kinalalagyan naming tatlo na mababakasan mo ng malaking ngising naka plastar sa kanyang mga labi.

"Spill it."

"Someone's trying to abduct your precious sister."

W-What the-

"As if i'll let them. Do you know their plan?"

Pikit mata parin nitong tanong na agad na sinagot rin naman ni Astrid ng salitang "oo" na naka pag pamulat na lang ng mga mata nya bago seryosong tinitigan ito.

"Tell me everything." She seriously said before she emotionlessly glance at me.

End of flashbacks...

Hindi ko na pinatagal pa ang pangyayari at maingat na nilapitan ko na agad ang nurse na ramdam kong may isasaksak sana sa leeg ko at agad na mahigpit kong hinawakan ang kamay nitong nay hawak hawak na syringe at buong lakas na itinarak agad ito sa leeg nya dahilan upang bigla na lang syang mag wala sa pagkaka ikot ko ng aking braso sa mag labilang balikat nya, kaya't wala na kong iba pang naisip na paraan kundi ang ihampas nalang ng malakas ang baril na hawak hawak ko sa ulo nya na dahan dahang ikina bagsak nya na lang sa sahig kasabay ng unti unting pag linaw ng paligid dahil sa usok na paunti unti naring nawawala.

At ng tuluyan na ngang naging klaro ang lahat ng bagay sa paningin ko ay nakita kong lima na sila ngayong mga walang malay na sama samang naka bagsak sa gitna ng kwartong tila ba ay bigla na lang dinaanan ng bagyo dahil sa gulo nito.

"Astrid, Anais. The two of you, stay here no matter what. And you, Trayvon and Damian, accompany the three girls in the other room. And no matter what happened, Don't. Let. Your Gaurd. Down."