Percy Jackson ve Harry Potter I Kahramanlar Birleşiyor

5

Harry'nin ağzından

Buraya ayak basar basmaz birşeylerin ters gideceğini biliyordum.Çığlıklar her yönden geliyordu ve bende donup kalmıştım.Voldemort'un burada ya da en azından onun olduğunu düşünüyordum.

Kükreme hemen önümüzden geldiğinde aynı anda asalarımızı çıkardık.Bir kız canavarın hemen önünde canavarla mücadele ediyordu ama canavar kızı bir köşeye sıkıştırmıştı.Şaşırmıştım.Hermione,herzaman ki gibi, canavarin ne olduğunu biliyordu.Fred ve George birbirlerine sırıtırken Ginny şaşkın bir şekilde izliyordu.

''Bu Chimera,'' Hermione söyledi ve çok şaşkındı.''Ama bunların olmamaları gerekiyordu.Bunlar efsanevi yaratıklar.''

''Hermione,'' Ron hızlıca söyledi.''O zaman büyücülerin de olmamaları gerekiyordu.''

''Böldüğüm için üzgünüm çocuklar,ama bir ölümlü zarar görüyor ve biz ona yardım etmessek muhtemelen ölecek.'' belirttim.Onlara doğru baktım,başlarını salladılar canavara doğru bakmaya başladık.Tam biz bir büyü yapmak için hazırlanırken birisi bağırdı.

''Petrificus Totalus !''

Etrafa hızlıca göz gezdirdim ve bize doğru bakan Remus'u gördüm,bize doğru yürüyordu.Göz ucuyla durduğumuz yerin karşısındaki köşeye baktım,tanıdık görünümlü siyah saçlı bir çocuk gördüm ve birkaç tane kıza doğru koşan gençler gördüm.Onlar ellerinde silahlar ve sopalar tutuyorlardı,bunu beklemiyordum.Muhtemelen birazdan karışıklık çıkardıkları için polise yakalanacaklardi.

''Neden Chimera şimdi ortaya çıktı Harry ? Neden sonra değil ?Bunu Voldemort senin ölmen için yapmış olabilir mi?'' Hermione hepimize fısıldayarak konuştu.

''Hayır,'' kafamı salladım.''Voldemort beni ölü istemiyor ve bu canavar sanki bu gençleri öldürmek istiyormuş gibiydi.'' Elimle karşıdaki gençleri gösterdim.

''Vay canına,onlar cidden gençler.'' Ron söyledi ve onlara bakmaya başladı.Biz onlara bakarken siyah saçlı çocukta bize bakmaya başladı.Göz göze geldik.Nereden olduğunu bilmiyordum ama bu çocuk kesinlikle tanıdıktı.Remus bize yaklaştıkça bizde ona doğru yürümeye başladık, canavarı dondurduğu için kesinlikle memnundum.

''Hadi,en iyisi gidelim.''Remus bize başını salladı ve etrafa gergin bir şekilde bakındı.''Hadi.''

Kalabalığın arasından yürüyorduk,ve neredeyse iyice uzaklaşırken kurtardığımız kızla birlikte olan genç bize doğru koşturdu.''Hey,bekleyin!'' bağırdı ve elini benim omzuma koydu,beni durdurdu.

Remus hemen arkasına döndü ve ona asasını çekti.''Sen kimsin ?'' Remus sordu ve siyah saçlı çocuğa bakmaya başladı.

''Sadece onunla konuşmaya ihtiyacım var.'' o açıkladı,beni işaret etti.''Sizin büyücüler olma ihtimaliniz var mı ?'' o tereddütle sordu.

Remus'a bakmaya başladık.Remus ise sesinde uyarıcı bir tonla ''Konuştuğun şey hakkında hiçbir fikrimiz yok.'' dedi.

''Seni gördüm ! Onu gördüm,'' parmağını bana doğru çevirerek söyledi.''Rüyalarımda.''

Bu benim dikkatimi çekti. ''Bekle rüyalar mı ?'' Remus konuşmak üzereyken ona baktım ve sustu.Onu nerede gördüğümü hatırlamaya çalıştım.

''Evet!Haftalardır rüyalarımdasın ve neden olduğunu bilmiyorum.'' Arkadaşlarını yanına çağırırken bana bakarak sordu.Hermione sıkıldığını belirten bir ses çıkardı onu suçlamadım.Güçlü görünüyorlardı ve hala ellerindeki silahları tutuyorlardı.Kim daha hızlı saldırabilirdi ama hayır bunun cevabını öğrenmek istemiyordum,içimdeki kötü bir hisse bunun biz olmayacağını söylüyordu.