Percy Jackson ve Harry Potter I Kahramanlar Birleşiyor

12

LÜTFEN YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ

Percy'nin povu

Kamp ateşler içindeydi.Yarı tanrılar etrafta panik içinde koşuyorlardı.Annabeth bana doğru baktı,gözlerinden yaşlar süzülüyordu.''Hepsi senin hatandı!''Bana bağırdı,hıçkırıyordu.Thalia bana doğru baktı ve yumruklarını sıktı.''Hiç gelmemiş olmanı dilerdim,ne yaptığına bir bak,Percy.''

Yere çökmüştüm,etrafa şaşkınlıkla baktım.Bütün bunları ben mi yapmıştım?Evimi yakan ben miydim ve hiç pişmanlık hissetmeyen?Bir şekilde öyle hissettim ama buna inanamadım.İnanmıyordum.Düşünmesi bile çok zordu.Evim..ailem...hepsi kederliydi çünkü dünyada onlar için tek güvenli olan yer yok edilmişti.Ve bunların hepsi benim yüzümdendi.

''Bu doğru,''soğuk bir ses fısıldadı.''Arkadaşlarının üzerine yıkım getiren kişi sensin.Onlara bir bak.Bunlara sebep olan Lord Voldemort değil,ama sen.Arayışından vazgeç,Jackson.Yoksa bunların hepsi gerçek olacak ve en sonunda bu konu hakkında yapabileceğin hiçbir şey olmayacak.Kederi getiren sen olacaksın.''

Gözlerim hemen açıldı.Tanımadığım bir yerdeydim ve açıkcası çok korkmuştum.Annabeth neredeydi?Onlara bir şey mi olmuştu?Ya da yarı tanrı kampına?Oturmaya çalıştım ve yavaşça doğruldum.Başımda tanımadığım bir adam duruyordu ve benim uyandığımı görür görmez gözleri parladı.

''Sonunda uyandın!Çok iyi,çok iyi.Şimdi nasıl hissediyorsun?'' Endişeli bir şekilde sordu.

''Halsiz hissediyorum.Annabeth nerede?Ne oldu?Ben neredeyim?''

''St Mungo'stasın,sevgili çocuğum,büyücülerin hastahanesi.Arkadaşların ise Hogwarts'talar.Yeni dönem bir hafta önce başladı.İkinci soruna yanıtım ise,Diagon Yolu'nda Harry Potter'a saldırdığın zaman senin Imperius Laneti'nin etkisi altında olduğuna inanıyoruz.''Endişeli bir şekilde parmaklarıyla oynayarak cevapladı.''Tabiki de lanet kaldırıldı ve biraz dinlendikten sonra çok daha iyi olacağını düşünüyorum.''

''Ne?Ben Harry'e mi saldırdım?''Şok olmuş bir şekilde sordum.Poseidon adına,ne düşünüyordum ki?Bu arada hiçbirşeyde hatırlamıyordum.

''Evet,ama dediğim gibi Imperius Laneti'nin etkisi altındaydın.Imperius Laneti üç affedilemez büyüden biridir,ve bu lanetin etkisindeyken büyüyü yapan kişi tarafından kontrol edilirsin ve büyü kaldırılana kadar kendi başına hiçbir şey düşünemezsin.''Adam beni bilgilendirdi.''Şimdi izin verirsen,gardiyanlara uyanman hakkında bilgi vermem gerek.''Bununla beraber uzaklaşmaya başladı.

Geriye yaslandım,söyleyecek hiçbir şeyim yoktu.Birinin emirlerile birlikte Harry'e saldırmıştım.Nasıl bu kadar aptal olabilirdim?Şimdi hastahanedeydim ve büyük ihtimalle görevi mahvetmiştim.Sızlandım,nasıl bu kadar aptal olabilmiştim?Diagon Yolu'nda ne olduğunu merak ettim.Ama bir türlü hatırlayamadım ve kendimi çabucak iyileşmek adına dinlenmeye verdim.

Orada yarım saat kadar oturmuştum,kendimden nefret ediyordum ta ki Molly ve Arthur Weasley yanıma gelene kadar.''Tanrıya şükürler olsun,sonunda uyanmışsın canım.Hepimiz çok endişelendik.''Molly cümlesini bitirdikten sonra bana sıkıca sarıldı.

''Nasıl hissediyorsun Percy?''Arthur bana baktı.

''İyiyim,''dedim biraz utanarak.Çünkü onların bu kadar endişesini haketmiyordum.''İkinizden de çok özür dilerim.Sizi bu işe bulaştırmak istemezdim.Hepsi benim suçumdu,oraya geri dönmemen gerekirdi.''

''Sorun değil,canım.Annabeth ve Tyson senin için çok daha fazla endişelendi.Annabeth yanından ayrılmayı reddetti ve tek yapabildiğimiz Tyson ve onu durdurmaktı.''Molly ellerimi okşuyordu,güven verici bir havası vardı.