SHATTERED PARADIGM (La Celestial Mancha #1) [ON GOING]

CHAPTER 2

Inis akong umalis dahil sa nakaboring nitong presensya, i have a crush on her and i won't deny that, I'm just attracted to a girl drummer, no personal feelings. Parang sa crush niyo lang din kapag may nilalandi kunting sakit uncrush, ganun ako.

Dahil sa boredom ay hinayaan ko siyang tumayo doon sa gilid at mabilis na naglakad, ramdam ko namang nakasunod siya kaya mas binilisan ko ang paglalakad ko hanggang sa mapahinto ako ng makita ko si Ella ang cheerleader na buntot ng buntot saakin. Bisexual siya at open yun sa lahat, at ang nakakainis dito ay ako ang pinagttripan niya.

Alam kasi ng lahat na playgirl si Ella kaya nga ako pinapalayo  ng mga kaibigan ko sakaniya kasi baka ako din ang paglaruan nito.

"Ouch!" Daig ng nasa likuran ko.

Nakalapit na pala siya. Agad ko siyang hinila papalayo, wala na din akong choice kasi malapit na ang lintek.

Nabura pa ang ngisi sa mukha ni Ella at napalitan ng kaseryosohan maging ang kaibigan nga nitong kasa-kasama niya ay nagtaka din sa ginawa ko. Ang isa naman ay panay reklamo dahil masakit daw ang pagkakahawak ko. Kaya ng makalayo na kami ay agad ko siyang binitawan na ikinahilot nito sa kamay niyang namumula.

"I'm sorry. May lintek kasi akong nakita."

"Then why are you dragging me! Are you insane! Look what happened to my hand!" Sigaw nito na ikinapitlag ko.

Agad ako napalayo sakaniya na parang ikinataranta niya naman, nanginginig kong tinago ang kamay ko sa likod upang mapakalma ang sarili. Agad itong lumapit saakin pero lumayo na ako at tumakbo.

Hindi ko kasi nacocontrol ang emosyon ko kapag may sumisigaw saakin. I was traumatized when i was 10 years old when my parents got busy in there business. Pinagkatiwala nila ako sa yaya ko, at ang yaya ko that time ay nagka emergency hanggang sa may nagpasok ng bahay namin akala ko ay pagnanakaw ang gagawin nila pero kabaliktaran noon ang nangyari. But i still remember the tatto on that mascara man shoulder.

And i really don't want to came back in my past that still chasing me. Until now it's still scaring me. Kaya nga nililibang ko nalang sa sports at books ang sarili ko para lang kalimutan ang masalimuot na nangyari saakin.

"I'm sorry." Nanginginig kong paumanhin.

Agad naman napatikom ang bibig ko ng makilala kong sino ang nakabangga ko...

"It's ok hon... you're thinking deeply. And i guess you were crying?" Nag aalala nitong tanong na ikinailing ko.

She smiled na nagpatulala saakin. Pati kasi mata niya nawawala. Maging ang dimple nito ay nagpabigay attraction lang.

"Are you really ok?" Tanong nito ulit ng hindi ako makapagsalita.

Agad ako napatango na ikinagulo nito sa buhok ko na ikinabusangot ko naman. I really hate it.

"Just always remember. With the light of the sun and the rays of the moon, YOU are the medicine to heal yourself. Gotta go-see you around." She said and walk like a model.

Kaya maging estudyanting babae napapalingon eh. Akala ko tapos na ang banggan kanina pero may nabangga ulit ako.

"Stupid." Sabi nito at pinulot isa-isa ang nahulog na libro.

Para naman ako napako sa kinatatayuan ko ng makita ang mala anghel nitong mukha. Bakit ata madaming anghel akong makakasalamuha ngayon?

Pero ang isang ito may anghel na mukha pero malademonyo ang ugali. Familiar din ang mukha niya, pero hindi ko alam kung saan ko siya nakita.

"Hala miss hindi ah."

"Then stop being bulag, daanan ito hindi tambayan." Sabi nito pero ang slang ng pagkakatagalog. "Here. Come with me." Sabi nito at binigay ang libro saakin.