SHATTERED PARADIGM (La Celestial Mancha #1) [ON GOING]

CHAPTER 5

Napangiti ako habang nakikita kung paano mangunot, at magsalubong ang kilay ng propesorang hindi ata kontento sa ginagawa ko.

Ewan, dapat naiinis na ako ngayon kasi kanina pa ako nito pinapaulit ulit sa paglalakad ko. Ang mga estudyanting nanonood nga sa labas nitong math department ay nauurat na din.

"Again!" Sigaw nito na ikinaikot ko ng mata.

Nakakaramdam na ako ng pagod at uhaw, pero wala talaga siyang pakialam. Tumayo nanga siya sa kinatatayuan niya at pinaglaruan ang stick sa mga daliri niya habang seryosong nakatingin sa ginagawa ko.

Napabuntong hininga ako at napakagat ng labi nang ilagay niya ang thumb finger niya sa lower lip niya at nakatingin sa mga paa ko pataas.

Napahugot ako ng hininga ng magtama ang patingin naming dalawa habang siya ay malamig akong tinitignan. Putek na yan ang ganda niya talaga!

"What? Again!" Sabi nito at tinalikuran ako.

Bumalik ako sa kinatatayuan ko kanina at nagrampa sa harapan nito, sumusunod lang ang mga mata sa bawat galaw ko habang seryosong nakatingin saakin.

Tinukod niya ang ulo nya sa kamay niya habang masinsinan akong pinagmamasdan. Umikot ako ng makarating sa harap niya at ngumiti habang diretso ang tingin na ikinahiyaw ng mga estudyante na nanonood sa labas.

I even winked to the cute girl outside of the door that made her shock, Miss Cervantes stand on her sit and throwing me her famous death glare.

"AGAIN!" she said and turned aroun at sinirado ang pintuan at bintana.

"Ano ginawa mo Ma'am?" Nakakunit kong tanong.

Sana pala hindi kona ginawa, isang nakakatakot na tingin ang ibinigay nito saakin at lumakad papalapit saakin.

Ako naman panay atras na akala mo may gagawin saking masama, pero meron talaga 'to. Mas mabuting segurado. Baka ngayon na ako nito papatayin.

"Didn't i tell you to stop smiling?" She raised her one brows and fold her shoulders together.

"Pandagdag charisma 'yun Ma'am, ang ngiti kaya ang palaging tinitignan kapag nasa ganito kang pageant to gain the judge heart." I said that made her breath heavily.

"Whatever Adler, start again." She said end defeated tone and sat back on her position.

"Again!"

"What the hell, again!"

"From the start Adler!"

"Mygosh, AGAIN!"

"one more time!"

"Aga–"

Kinuha ko ang gamit ko at hindi siya pinansin hanggang makalabas ako, nahihilo na rin ako at sumasama na ang pakiramdam dahil two pm na hindi pa ako nakakain. Ni tubig ayaw ako bigyan, baka daw kasi sumakit ang tiyan ko kuno.

"Comeback here Adler, we're not done yet!"

"Will miss Cervantes, i am already done. Ayaw ko na sumali!" Sigaw ko pabalik at nagmadaling makalabas ng iskwelahan.

Tangina nahihilo na talaga ako, nandidilim na rin ang paningin ko at parang gumagalaw na ang dinadaanan ko.

"Adler!" Sumusunod pa rin ito hanggang sa mahawakan nito ang kamay ko at pinatigil ako. "Get back–"

Before she can finish her statement, darkness eat me. Pero nakita ko pa kung paano ito mataranta hanggang sa bumagsak ako sa bisig nito.

"Bakit kasi hindi kumain? Alam niya namang bawal siya lipasan ng gutom."