YAŞAMIN GÖLGESİNDE

3. BÖLÜM

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın , sizleri seviyorum.

ESKİ ANILAR

"İyi misin ?" Helin beni sarsıyor ve soru soruyordu fakat ben algılıyamıyordum . Elini gözümün önünde sallayarak "sana diyorum , iyi misin ? " dedi

Başımı salladım , yine yalan söyledim ben hiç iyi değilim diyemedim , hepimiz söylerdik bu yalanı değil mi ? Sizler de söylüyorsunuz, insanlar kötü olduklarını başkalarına anlatamazlar anlatsalar bile açıklama yapmaktan korktukları için iyiyim diyip geçiştirirler.

"Nakil öğrenciler kendilerini tanıtsınlar lütfen ."dedi matematik hocamız.

"Arkadaşlar ben Barış , on sekiz yaşındayım zaten gördüğünüz gibi çok yakışıklıyım , Baykar Kolejinden geldim bu okula . " Barış lafını bitirir bitirmez sınıftan kahkaha sesleri yükseldi. Aman çok komik dedi iç sesim.

"Menis Barış çok yakışıklı değil mi ? Yeni sevgilimi buldum."dedi yanımda oturan akılsız arkadaşım. Ona gözlerimi devirdim ve konuşan hocaya odaklandım.

"Kızlar siz de kendinizi tanıtın lütfen ."

"Hocam ben Damla , on yedi yaşındayım ve Baykar Kolejinden geldim. "Dedi Damla ve ardından bana dönerek sırıttı . Bakışlarında bir ima vardı ama neydi ? Yakında çıkardı ortaya .

"Ben Tuana , Baykar Kolejinden geldim . "Dedi ve hıçkırarak zamanki gibi soğuk tavrıyla etrafına bakındı, o her zaman böyleydi. Geçmişte de yine hiçbir şeyi umursamazdı ya da kendini öyle gösteriyordu. Sıra, oturma yerine gelmişti, hoca Barış'a bakarak aramızdaki sırayı işaret etti . Barış önce bana baktı ve dudaklarını yukarı doğru kıvırarak hafif bir tebessüm etti.

"Barış sen Helin ile Menis 'in arkasındaki sıraya geç , kızlar siz de şu ikinci sıraya geçin . " gerçekten olamaz , şansa bakın ki arka sıraya oturacak. Sinirle yerimde tepinmemek için zor duruyordum.

Barış bana alayla bakarak arka sıraya geçti, o sırada matematik hocamız da derse başladı.
Dersin ortalarında saçımda bir el ve boynumda bir nefes hissettim. Kim olduğunu tahmin etmeye bile gerek yok zaten . Barış kulağıma eğildi :

"Uzun zaman oldu , beni özlemedin mi ? "Dedi , tüm nefesini kulağıma vermişti kendini çekici falan mı zannediyordu. Ondan nefret ediyordum ve ayrıca geçmişte yaptıklarını ne çabuk unutmuştu .

Şimdilik ondan kurtulmam gerekiyordu ve bu yüzden aklıma gelen anı fikirle matematikçimiz ile konuştum.
"Hocam dersin son on beş dakikasında rehberlikçinin yanına gidecektim de ."

"Tamam git Menis. "Dedi , bunu biraz kızarak söylemişti çünkü son zamanlarda derslerden kaynatmak için hocalara sürekli yalanlar söylüyordum.

Hızla ayağa kalktım , arkamdan Barış 'ın kahkaha sesi geliyordu fakat umursamadan çabucak sınıftan çıktım.
Yine yalan söylemiştim rehberlik hocası çağırmamıştı.
Lavaboya gittim ve elimi yüzümü yıkadım ama geçmiyordu , kalbim deli gibi atıyordu.