YAŞAMIN GÖLGESİNDE

13 . BÖLÜM

Yeni bölümden hepinize merhaba. Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
Bu arada kitap nasıl gidiyor ?

İyi okumalar ...

Medya :Buğra

GERİ DÖNÜŞ

Ölmek nasıl bir duyguydu , bu soruyu hayatımda iki defa düşünmüştüm, ölmek çok istemiştim fakat hiç sonrasını düşünmemiştim. Son zamanlarda ise ölmek istemiyorum ve ölümün acı verici olduğunu düşünüyorum.
Şimdi yine aynı duygu kalbime oturmuştu. Ölüm korkunçtu, öncesi ve sonrası ölümün hepsi korkunçtu.
İlk ölümü düşündüğüm an merdivenden yuvarlandığım andı. Hastanede gözlerimi açamam diye o kadar korkmuştum ki fakat açmıştım.
Şimdi ise aynı korkuyu ikinci kez yaşıyordum, daha bir dakika bile geçmemişti fakat ben beyaz ışığı görmüş gibiydim .

Hayattan vazgeçtim o an yaşama umudum hiç kalmadı, ta ki suya birinin atladığını görene kadar . Senin için geldiler Menis, dedim içimden. Birileri beni duymuştu hayatımda ilk defa sesimi duyurabilmiştim . Belki de birileri beni seviyor ve gerçekten düşünüyordu. Tekrar çırpınmaya başladım, ağzımı hiç açmıyordum , su dolma olasılığı çok yüksekti.
Suyun içinde tıpkı siyah bir gölge gibi görünen varlık bana yaklaştı ve koltuk altımdan tutarak beni yukarı çekti.
Yukarı çıktığımda yaptığım ilk şey ağzımı açarak derin bir nefes almak oldu . Ardından şiddetli şekilde öksürmeye başladım, suda boğulmak ne kadar da zordu . Bunu aklımın bir köşesine kazıdım, eğer bir gün intihar edersem kesinlikle bu yöntem su yöntemi olmayacaktı.
Kafamı yanımdaki kişiye çevirdim ve beni kurtaran kişiye baktım,gördüğüm kişiyle sıkıntılı bir nefes aldım.

Bu kişi tabi ki Barış'tı , artık onu etrafımda görmekten bıkmıştım, sesini çıkarmadan gözlerimin içine bakıyordu. Kollarını ittim ve havuzun köşesine tutunarak kendime yukarıya çektim. Umarım benden teşekkür beklemiyordu , bugüne kadar yaptığı kötülüklere sayardı .
Barış'da benim gibi kendini yukarı çekti ve yanıma oturdu . Ben karşımdaki salona bakıyordum, ona bakmamak için kolonları bile zihnime kazıyordum fakat o bana bakıyordu. Bunu anlayabiliyordum ve bu durum gerçekten çok rahatsız ediciydi .

En sonunda dayanamadım ve ona doğru dönerek konuştum. "Teşekkür etmemi falan mı bekliyorsun. " dedim , kafasını olumsuz anlamda salladı ve bana bakarak sırıttı.
"Niye sırıtıyorsun komik bir şey mi var ? " dedim ve oan zihnime kötü düşünceler çöktü. Acaba bunu o mu yapmıştı? Belki de o yüzden sırıtıyordu.
Parmağımı ona doğru salladım "yoksa sen mi yaptın ?"dedim . Barış'ın surat ifadesi anında değişti, bana yok artık der gibi bir ifade ile bakıyordu.