10 . BÖLÜM

90 8 0
                                    

Yeni bölümle geldim oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
İyi okumalar.

DIŞARIDAN GÖRÜNENLER

BUĞRA 'DAN

Sevdiğim kız yani peri kızına geç kalmıştım, ona çok geç kalmıştım . O peri olduktan sonra bir daha bu şehre , bu sokaklara uğramamıştım .

O gittikten sonra kendimi öylece salmıştım, benim hayatım peri kızından ibaretti ama şimdi o da yoktu . Benim hayatımın ışığını söndürmüş ve beni bir tabuta koymuşlardı .

Peri kızına bunu yapanlar bulunmamıştı , biri çıkıp para karşılığı suçu üstlenmişti. O gece çok uğraştım karakolda polislere yalvardım. Kimse bana inanmadı. Peri kızının ailesi de olayın üstünü örtünce elim kolum bağlandı.

Nasıl biri bir insanın hayatına öylece son verebilirdi ,anlam veremiyordum. Benim kalbimi de
beraber götürmüştü peri kızı, bu kalbimi söküp atmışlardı benden.
O gittikten sonra onun istediği ülkeye gittim ve orada peri kızının fotoğrafını çektim.
İtalya ' ya gitmek çok istiyordu .
Gökyüzü Bahar'dı ve ben hep gökyüzünü çekerdim , gökyüzü bana peri kızını hatırlatıyor.

Aslında tekrar geri dönmeyi hiç düşünmedim ama aklım hep buradaydı ve ben vicdan azabı çekiyordum. Sevdiğim kızın mezarına bir kere bile gelmemiştim .
Hatta bu ilk gelişim ve bu peri kızına karşı ilk kaybedişim.

Keşke diyorum bazen o gece hiç olmasaydı , Bahar o partiye gelmeseydi ya da o parti hiç düzenlenmeseydi . Şu an peri kızı gelecek deseler ama son kez onu görüp, onun yerine sen öleceksin deseler kabul ederim . Hiç düşünmeden kabul ederim.
Bunların hepsi bir istek değil mi . Her gün dilek tuttum , dua ettim ,peri kızı gelsin diye Allah'a yalvardım ama olmadı. Aslında düşünüyorum da kimse hayatında keşke kelimesini kullanmasa ne güzel olur . Keşkeler pişmanlıktır öyle bir ağırlığı vardır ki sırtında kalkamazsın, altından kalkamazsın.

Peri kızı gittikten sonra hayatım yok oldu onun yeni yeni tamamladığı hayatım alt üst oldu . Annem gibi kokuyordu , tıpkı ölen annem gibi . Ona sarılmak huzur veriyordu . O gece kokunu unuturum demiştim ama unutmadım. Kokular unutulmuyormuş.

Şimdi burdayım yine peri kızının yanındayım, hep olmak istediğim yerdeyim . Duamın bir kısmı da peri kızına kavuşmak, belki ileride karşılaşırız. Hep bu ümit ile hayata tutundum .
Mezarlıkta kaç saat geçti, inanın hiç bilmiyorum, peri kızı bana dakikaları ve saatleri unutturuyor . Onun yanında zaman diye bir kavram yok .
Orada öylece oturdum , bekledim, biz ikimiz tek vardık, başka kimse yoktu ve sabahtandır burada olmama rağmen kimse gelmemişti. Biz ölüleri unutmuştuk ama onların da ziyaret edilmeye ihtiyaçları vardı.

YAŞAMIN GÖLGESİNDE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin