Kusura bakmayın uzun zaman oldu bölüm atmayalı. Önceki bölüme gönderme olacağı için isterseniz tekrardan onu okuyun.
•Medya: Giray Duru
•
Tüm odağımı bilgisayar ekranına vermeye çalışıyordum ama sadece çalışıyordum. Yapamıyordum.
Piç kurusuna bak, "Sirmini izin viririm." sesimi incelterek onun taklidini yaptığımda öfkeyle oturduğum sandalyeden kalktım.
"İnim inim inletmeyen de orospu çocuğu olsun lan!" Ağzımdan dökülen kelimelerden sonra durumun trajikomikliğine sırıttım. Kafamı iki yana sallayıp, "Her neyse..." diyerek dolaba doğru yürüdüm.
Siyah kot ve toz pembe sweat çıkartıp üzerime geçirirken bugünkü hasılatı düşünüyordum.
Ayan amcalardan bir tanesini daha çarpmıştım. Bin kağıt beni birkaç gün krallar gibi yaşatırdı. Karakol müdavimi olmak dışındaki bir diğer serbest mesleğim de fake olduğu zar zor anlaşılan, instagram hesabımdan amcaları dolandırmaktı.
Öykü diye çiçekçi bir kadındım. Eğlenmek isteyince amcalara nude atacağım sözü verip para alıyordum. Genelde ise zengin züppelerin metreslerine çiçek göndermeleri gerekiyordu. E bunun için de güvenilir birisi lazımdı. Heh işte orada devreye ben giriyordum. Metreslerin vazgeçilmez çiçekçisi Öykü oluyordum. Dışarıdan ikiyüze hazırlatıp, dörtyüz diyordum.
Mis gibi meslekti işte.
Daha fazla oyalanmadan dolabı kapatıp cüzdanımı ve telefonumu cebime koydum. En son birkaç gün önce pilavcıda konuştuğum komiserin yanına gidecektim. Ev adresini bulmuştum. Bakalım karşısında beni görünce ne tepki verecekti. Lavuk, o zaman görsün sürmeyi.
Kanatmayan şerefsiz ulan!
.
Kapısı açık olan apartmandan içeri girip merdivenlerden ikinci kata çıktım. Lojmanda kalır diye düşünüyordum ama parası vardı demek ki beyfendinin.
Çökeriz.
Kendi kendime sırıtıp dört numaralı kapıda durdum. Tokmağı kaldırıp iki kere vurdum ve ellerimi kot ceketime sokup kapının açılmasını bekledim.
Kim o bile demeden kapıyı açtı. Artist.
"Hoş geldin." demesiyle kaşlarımı çatacakken kendimi tuttum. Lavuk sürekli beni gafil avlıyordu. Nereden biliyordu geleceğimi?
"Hoş buldum aslan." diyerek ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim. Arkamdan gelirken suratındaki yamuk gülümsemesiyle beni izlediğini biliyordum.
Ceketi koltuğun kenarına atıp evin içine göz gezdirdim. Siyah L koltuk, orta da tahminen açılabilen siyah sehpa vardı. Ev küçüktü. Bir yatak odası bir salondan oluşuyordu yani galiba.
"Aç mısın?" Arkamdan gelen sese doğru suratımı döndüm. Aç değildim ama yerdim.
"Ne yapacaksın?" Sorumla birlikte suratındaki sırıtma büyümüştü.
"Kendime yapmıştım bir şeyler getireyim sana da."
"Taze isterim ben." Omuz silkerek konuştum. Üç günlük olsa da yerdim ama karşımdaki adamla uğraşmak istiyordum.
"Taze zaten. Max iki saat oldu yapalı."
"Yapmayacaksanız sormayacaksınız Askar Bey."
Seslice gülümsedi. Yavşak yakışıklıydı da.
"İçecek bir şeyler getiriyorum." diyerek mutfağa ilerledi. Salonda öylece dikileceğime peşinden gittim.
"Ne var?"
Dolabı açarken bir yandan da soruma cevap veriyordu. "Alkollü sadece bira, alkolsüz de meyve suyu falan."
"Bira olur."
"Çarpmasın." Sırıtarak suratıma bakıyordu. Puşt.
"Çarparsa, çarparım." diyerek hafifçe yana doğru eğilip kalçasına baktım.
Yine yeni yeniden seslice güldü. Sikicem lan seni görürsün.
"Komik." diyerek ağzının içinde mırıldandı. Açtığı bira şişelerinden bir tanesini bana uzattı. Parmaklarına en uzak yerden tutup elime aldım. Kafama dikip koca bir yudum alırken gözlerimiz birbirine kenetlenmişti. Yutkunup şişeyi karın seviyeme indirdiğimde hala bakmaya devam ediyordu. Olduğum yerde bir adım ona yaklaşıp gözlerine bakmaya devam ettim.
"Başka bir gün çarpıcı bir şeyle gelirim. Sen o zamana kadar genişletmeye bak aslan." Şişeyi kafama dikerek içeri yürüdüm.
Kendime söz verdim bir kere. Girecektim o deliğe.
•
Uzun zamandır bölüm gelmiyor diye atıyorum. Asla içime sinmedi ama atmazsamda daha da uzayacak bölümlerin gelmesi.
instagram:@/mortelysi0n
•
13.4.22

ŞİMDİ OKUDUĞUN
HALASKAR • |BxB|
Ficción GeneralBir polis memuru ile nezarethanenin sürekli müdaviminin hikayesi |Halaskar: Kurtaran, kurtarıcı kişi.| • 14.3.22