HALASKAR • |BxB|

1.Bölüm - Müdavim

Medya: Haldun Askar Çetinler

•

Günümüz

Ellerimdeki kelepçeyi çözen polis memurunun omzumdan iteklemesiyle nezarethaneye girdim. Hemen karşımda duvara monteli tahta oturağa doğru ilerleyip oturdum.

Yeni taşındığımız evin yakınlarındaki karakoldaydım. Buraya ilk gelişimdi ama hiç çıkmayacağım da belliydi. Eski evimizden mahallelinin hem annemi hem de beni sürekli şikayet etmesinden dolayı taşınıp bu mahalleye gelmiştik. Dışarıdan bakıldığında nezih ve aile sıcaklığı ile dolu olan mahalleye kışı getireceğimize emindim. Daha taşınalı bir hafta olmasına rağmen annem, alt kat, üst kat, yan apartman demeden çaya davet edilmişti. Beni şaşırtan şey ise annemin herkese bu denli sıcak davranmasıydı. Zaten artık kırk yaşın geçmişti ve pezevengi Hamdi abi işi için son yılı olduğunu söylemişti. Ondan sonra elini eteğini annemden çekecekmiş. Ne kadar doğruyu söylediğini bilemiyordum. Annem de artık normal bir yaşantısı olmasını istiyor olacak ki bu sebeple tüm komşulara sıcak davranıyordu. Bir haftadır ise beni gördüğü her yerde artık bu karakolunda müdavimi olma diyip duruyordu.

Annemin sözünü dinlemediğim durduğum yerden ötürü anlaşılıyordu. Basit bir trafik kavgasıydı. Sokağa önce ben girdim, hayır ben girdim tartışmasıydı. Puşt arabadan çıkıp beni de indirdiğinde suratıma attığı kafa sonucu kavga çıkmıştı. Ben onun burnunu kırmıştım o ise beni karın boşluğumdan bıçaklamıştı. Önce hastane sonra karakol temalı yolculuğumun sonunda parmaklıklar ardında duran ben iken yukarıda, büyük ihtimalle tanıdığı olduğu için, sakince oturan puşt olan herifti.

Kendi düşüncelerimde yeri izleyerek boğulurken duyduğum sesle kafamı ağırca kaldırıp gelene baktım. Nöbetçi memur ile konuşmasından sesinin çok tanıdık geldiğini fark ettim.

"Arada mı birini?"

"Hayır komiserim."

Polis memurunu onaylayan hiçbir ses duymazken görüş alanıma giren komiser ile şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım. Bu yıllar önce çarptığım, çarpıldığım komiserdi. Sarhoş olduğun için gördüğüm cüzdandaki tam adını hatırlamıyordum ama Askar'ı hatırlıyordum. Onu incelemeye başlayıp hayalimdeki silik görüntüsü ile kıyaslamaya çalıştım. Saçları uzundu ve daha da alımlı olmuştu. Dudakları yine çok iyiydi. Benim ise o zamandan bu zamana suratıma eklenen izlerden başka hiçbir yanımda değişiklik yoktu.

"Kimseyi aramamışsın?" diye sorgularcasına konuşmasıyla dudaklarındaki gözlerimi kahvelerine çıkarttım.

"Aramadım." dememle kafasını anladım anlamında salladı.

"Ama aramalısın." demesiyle ifadesiz bir şekilde suratına bakmaya devam ettim.

"Gerek yok."

"Senin için endişelenecek kişiler vardır. Onları durumdan haberdar et."

Duyduğum cümleler ile içimden alayla gülerken ifadesiz bier suratla ayağa kalkıp yanına gittim. Uzanıp aldığı kablolu telefonu parmaklıklar arasından bana uzattı. Parmaklıklar arasından elimi uzatıp annemin numarasını tuşladım. Şansım varsa açardı ama gece yarısını geçmiştik ve işte olduğunu bildiğim için pek zannetmiyordum açacağını. Düşüncelerime ters bir şekilde nefes nefese annemin "Alo." demesini duydum.

"Anne benim Giray. Kavgaya karıştım ama önemli bir şey yok bu yüzden bu gece nezarethanede geçireceğim endişelenmemen için aradım. Sabah çıktığımda arar haberdar ederim seni daha detaylı bilgilendiririm."

Bu cümlelerimden sonra annemin şaşırdığına emindim çünkü endişelenmek veya benden haber almak gibi şeyler onda yoktu.

"Tamam ama gece evde yokum zaten yokluğunu bile fark etmezdim niye endişeleneceğimi düşündün." demesiyle şaşıran taraf ben olmuştum. Suratımı dikkatle inceleyen komisere belli etmemek için ifadesiz duruyordum. Annem normalde tamam diyip kaptırdı demek ki işten kaçma işine gelmişti.

"Bilmiyorum, her neyse görüşürüz." diyerek telefonu komisere uzattım. Elimdeki telefonu çekerken parmakları parmaklarıma dokundu bu hareketle istemsiz midem kasılmıştı. Birilerinin bana dokunmasından nefret ediyordum. Ayakta daha fazla dikilmeyip eski yerime geçtim. Tekrardan gözlerimi kahvelere diktiğimde gözlerinin kısıldığını fark ettim. Beni dikkatli bir şekilde inceliyordu. Galiba ben de ona tanıdık gelmiştim.

•

Galiba bölümler hep böyle kısa olacak.

instagram:@/mortelysi0n

•

15.4.22