Robin en ik doen nu al een tijdje drugs te samen. En elke keer neem ik subtiel een zakje mee. Ik heb al ongeveer 5 zakjes in totaal in mijn kamer en Robin heeft nog niks gemerkt. Elke keer als ik boos ben of niet kan slapen neem ik een beetje drugs. Gelukkig hebben Vince en zijn vaders niks door. Caro ook niet, maar ze heeft me eens bijna betrapt. Ik wou net snuiven en opeens komt ze mijn kamer binnen. Ik heb me toen kunnen redden en heb haar duidelijk gemaakt dat ze moest kloppen. Sindsdien doe ik altijd mijn deur op slot. Maar de laatste tijd komen Caro en Vince nog amper in mijn kamer. Vince zijn vaders zijn een paar weken weg en dus hebben ze het huis voor hun alleen. Ze vergeten vaak dat ik er ook ben. Ik hoor hun de hele tijd, het is alsof ze de hele dag hetzelfde doen. Is 1 keer op een dag niet genoeg ofzo? Op dit moment hoor ik hun ook. Het is vooral Caro dat ik hoor dus ik ga ervan uit dat Vince het meeste werk doet. Ik besluit naar beneden te gaan en iets te nemen om te eten. Geen goed idee. Ik tref Caro en Vince aan in de zetel. Ik doe mijn ogen snel toe terwijl Caro een deken zoekt om rond haar te doen en Vince een kussen neemt. Ik kijk hun even verbaasd aan maar loop dan verder naar de keuken om een appel te nemen. Ik ga zitten in de andere zetel en bijt in mijn appel. "Alles in orde" vraag ik aan hun. Caro wordt rood en Vince kijkt me verveeld aan. "Oh nee stoor ik" vraag ik dan sarcastisch. "Weet je doe het in het vervolg gewoon in jullie kamer en dan valt dit niet voor." Vince rolt met zijn ogen en zegt: "moet jij niet naar Robin gaan ofzo?" Ik schud mijn hoofd en zeg: "nope ik ben hier voor de rest van de dag. Leuk hè." Als mijn appel op is sta ik recht en als ik aan de trap ben zie ik het deken van Caro naast me op de grond landen. Ieuw.
"Eten!!" Ik ga naar beneden en kijk naar de tafel. "Wat eten we" vraag ik. "Chinees" antwoordt Vince terwijl jij samen met Caro de tafel dekt. Nadat ze de tafel helemaal hebben gedekt geven ze een kus. Ik ga zitten en maak extra lawaai met mijn bestek zodat ze stoppen. Ze gaan zitten en we beginnen met eten. Als ik klaar ben vraag ik: "nog genoten van jullie momentje daarstraks?" Vince spuwt zijn eten uit en Caro verslikt zich. Ik moet me inhouden om niet te lachen. "Wat bedoel je" vraagt Caro dan. "Wel aan het geluid te horen was het precies nog leuk..." zeg ik dan met een grijns. Vince legt zijn bestek neer en zegt op een boze toon: "ja oké we hebben seks gehad...nu blij? Het zijn toch jou zaken niet" Ik kijk verbaasd en ga mijn bord wegzetten. Ik ga naar boven en blijf de rest van de avond in mijn kamer. Terwijl ik drugs neem, natuurlijk.
Om ongeveer 20 uur klopt iemand op mijn deur. "Binnen" zeg ik terwijl ik tegen de muur zit. Vince komt binnen en zegt: "Hey gaat het?" Ik haal mijn schouders op en probeer zo normaal mogelijk te doen. Ik ben high dus het is moeilijk om me onder controle te houden. Ik doe teken aan Vince dat hij weg mag gaan maar hij blijft staan. Ik rol met mijn ogen en word boos. Ik probeer hem naar buiten te duwen maar dat helpt niet. Hij duwt me naar binnen en sluit de deur. "En nu ga jij me vertellen wat er aan de hand is" zegt hij boos. Ik schrik en ga achteruit. "Er is niks" schreeuw ik boos. "Wat begrijp je daar niet aan?!" Ik geef hem een harde duw naar buiten. Hij kijkt me aan en schudt zijn hoofd. "Zo ken ik je niet Milla..." zegt hij terwijl hij naar zijn kamer gaat. Ik gooi de deur met een luide knal dicht en zak op de grond tegen de muur. Ik begin te huilen en hyperventileren. Mijn handen trillen ervan. Er komt iemand binnen maar ik zie niet wie het is. De persoon komt naast mij zitten en geeft me een knuffel. Ik tril als een gek en de persoon probeert me te kalmeren.
Na een half uur ben ik gekalmeerd en kijk ik wie de persoon is. "Caro?" Ze kijkt me lief aan. Ik snap er niks van. Ik ben toch niet lief tegen haar, waarom doet ze zo lief? "Waarom doe je zo lief?" Ze lacht en zegt: "omdat ik weet dat je het niet slecht bedoeld." Ik kijk haar aan en ze zegt: "laat Vince maar even doen, het is voor hem ook niet makkelijk..." Ik knik en geef haar een knuffel. "Dankje Caro" zeg ik uiteindelijk. Ze lacht en geeft me nog een knuffel. "Ik ga even bij Vince kijken denk ik..." zegt ze na een tijdje. Ik knik en ga naar mijn bed. "Ik ga slapen, slaapwel" zeg ik dan. "Slaap lekker" zegt ze terwijl ze de deur uitloopt. Ik lig nog uren wakker met een slecht gevoel. Ik voel me slecht tegenover Vince en Caro. Ik neem mijn gsm en zie dat Robin me gestuurd heeft. "Milla, er zijn 5 zakjes drugs verdwenen, weet jij hier iets van?" Ik trek grote ogen en weet niet wat ik moet antwoorden. Ik raak weer in paniek en krijg weer trillende handen. Ik begin sneller te ademen en leg mijn gsm weg. Ik draai me om en probeer te slapen maar dat lukt niet. Ik besluit nog drugs te nemen. Ik ga naar mijn bureau en doe de lade open waar de drugs inzit. Ik open het doosje waar ik ze bewaar en neem meteen een heel zakje tegelijk. Als ik nu niet kan slapen weet ik het ook niet meer. Ik zal morgen wel iets verzinnen om tegen Robin te zeggen. Ik ga terug naar bed en val meteen in slaap.
Ik word wakker en voel me heel duizelig. Het is vandaag een schooldag dus ik moet weer opstaan. Ik neem een broek en t-shirt uit de kast en kleed me aan. Ik heb geen honger dus ik skip het ontbijt. Ik poets mijn tanden en ik ben veel te vroeg klaar dus ik ga nog even in de zetel zitten. Caro en Vince komen naar beneden. "Goeiemorgen" zegt Caro tegen me. "Hey" zeg ik rustig. Vince zwijgt, hij is duidelijk nog boos. Ik snap het wel. Ze ontbijten snel en gaan zich klaarmaken. Wanneer ze klaar zijn vertrekken we naar school. Vince en Caro rijden superhard voorop. Ik heb geen zin om me dood te fietsen dus ik blijf achter. Wanneer ik eindelijk aankom zie ik dat ze al naar binnengaan. Caro kijkt nog snel om en zwaait, ik zwaai terug en zet mijn fiets op slot.
Ik ga naar binnen en zie dat Robin er nog niet is, gelukkig. Ik besluit nog even naar toilet te gaan en daar kom ik Caro en Maria tegen. "Hey" zeg ik terwijl ik naar binnen loop. "Hey" antwoorden ze allebei. "Is Vince nog heel boos" vraag ik aan Caro. Ze haalt haar schouders op en zegt: "Ik denk dat het morgen wel over is, maak je geen zorgen." Net wanneer ze dat zei zag ik Robin in de gang en ik verstijfde helemaal. "Oké bedankt" zeg ik snel terwijl ik naar de andere kant van de school begin te lopen. Ik hoor voetstappen achter me en Robin haalt me in. "Had je me niet gezien?" Ik lach ongemakkelijk en we gaan zitten op de trappen. "Milla, wees eerlijk. Weet jij iets van die verloren zakjes?" Ik durf hem niet aan te kijken maar ik besluit eerlijk te zijn en ik zeg: "Ja ik heb ze." Hij zucht en vraagt waarom ik niks zei. Ik haal mijn schouders op. "Heb je ze nog of zijn ze op?" Ik zeg dat ik er nog 4 heb. "Oke je gaat me dat terugbetalen. Alles te samen is ongeveer 100 euro." Ik kijk hem aan en zeg dat ik geen geld heb. Hij haalt zijn schouders op en staat recht. "Sorry Milla maar ik ga je ze niet gratis geven, je hebt dat wel gestolen van mij hè." Ik kijk naar de grond en schud mijn hoofd. "Je zoekt maar een oplossing maar je betaalt me minstens volgende week." Ik kijk hem aan en zeg dat ik binnen een week echt niet zoveel geld kan hebben. "2 weken dan en als je het dan niet alles hebt komen er alleen maar kosten bij." Ik kijk he verbaast aan maar hij wandelt gewoon weg. Ik blijf alleen achter op de trappen.
In de les zeggen Robin en ik niet veel tegen elkaar. Ook in de speeltijd zitten we apart. Vince en zijn vrienden moeten het opgemerkt hebben want Camille komt mijn richting uit. "Hey" zegt ze terwijl ze naast me komt zitten. Ik glimlach naar haar en staar voor me uit. "Alles oké? Wees eerlijk" zegt ze dan. Ik haal mijn schouders op en schud mijn hoofd. Het gaat helemaal niet goed met me. "Wat is er?" Ik begin te wenen en ze knuffelt me. Na de knuffel vraagt ze me nog eens wat er is. "Ik...ik kan het niet zeggen" stotter ik. Ze kijkt me medelevend aan. "Ik moet gewoon iets regelen...ik trek mijn plan wel." Ze lijkt haar twijfels te hebben maar ze gaat toch terug naar Vince en zo. Ik sta op en besef dat ik er alleen voor sta. Ik moet aan geld komen en snel. Wacht even, mijn ouders hun erfenis. Heb ik daar geen recht op? Ik zal na school eens aan Olivier of Pilippe vragen hoe ik erachter kan komen.
Als school voorbij is wacht ik niet op Vince en Caro en fiets ik gewoon naar huis. Ik kom helemaal moe en bezweet aan. Ik druk op de bel en Philippe opent de deur. "hey ik moet iets vragen" zeg ik terwijl ik snel naar binnen ga. Hij kijkt naar buiten om te zien waar Vince is. "Die was ver achter, maar dus weten jullie of ik iets krijg van de erfenis van mijn ouders?" Olivier en Philippe kijken elkaar aan. Ze komen bij mij zitten en zeggen: "daarvoor moet je naar de notaris gaan, die gaat dat weten." Ik knik en vraag of er iemand mee wilt gaan. "Kalm aan" zegt Philippe, "we zullen morgen in de namiddag gaan. Nu is het al gesloten denk ik." Ik knik en bedank hen. Ik loop naar boven en ik ben al iets meer opgelucht. Na al die emoties heb ik drugs nodig.
JE LEEST
Drug addict
FanfictionDit verhaal gaat over Milla Dubois. De nicht van Vince Dubois. Haar ouders zijn omgekomen in een ongeluk en daardoor moet ze bij haar neef en zijn vaders gaan leven. Wat een hele aanpassing is voor haar. Daarnaast heeft ze nog een ander probleem waa...