Turist rehberi olan Paiva Köksoy, arkadaşlarıyla çıktığı bir gezide, olmaması gereken bir yeraltı mağarasına giriş bulur ve merak onu ele geçirir. Mağaranın derinliklerine gittikçe duyduğu yardım çağrısı ilerlemesini sağlar.
-İmdat! Bu bir yardım ç...
Geçit zamanı :) Önceki bölümde yorumlarınızla bana destek olduğunuz için teşekkür ederim. Sayımızın artmasını diliyorum. Hala okunma ve oy arasında uçurum var ama ben çaba gösteren okurlarımın bölümden çok uzak kalmasını istemedim. En sevdiğim Zamansızlık bölümü diyebilirim. Umarım keyifle okursunuz.
Sizleri seviyorum.
Keyifli okumalar herkese :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Paiva, gözlerinin ağırlaştığını ve yavaşça kapandığını hissediyordu. Direnmeli miydi? Uyumak için doğru bir zamanda değildi ama bilinçaltında gizlenmiş bazı imgeler belirmeye başladı. Gözleri kapandı ve aynı anda zamansızlığın içine çekildi. İlk defa bu kadar hızlı bir geçiş yapmıştı. Tüm anıları zihninde patlamıştı sanki. Etrafa saçılanlar arasından bazıları, belirginleşti. Aman Tanrım! Bazıları korkunçtu.
Planlar, devler ve iblisler!
Başarmıştı! Devlerden birini kurtarmayı başarmıştı!
Druce, hızla onun yanına gelip ellerini omuzlarına yerleştirdi. Dehşete kapılmış görünüyordu. Gözleri hareketliydi. Paiva'nın tüm bedeninde gidip geldi. Korku içindeydi ve Paiva bunun sebebini biliyordu. Öncüler ortalıkta dolanan iblisin kızı hakkında hafıza aktarımı yapmış olmalıydı. Druce'un ne kadar endişelendiğini anlayabiliyordu.
Adam kollarını açıp ona sıkıca sarıldı. Onu kaybedeceği düşüncesiyle mümkün olduğunca uzun süre kollarının arasında tuttu.
"İyisin," diye mırıldandı sonunda. "İyisin."
Druce yüzüne bakmak için geriye çekilip titreyen dudaklarının arasından bir kez daha "İyisin," dedi.
"Druce! Kanepemde bir dev var! İyiyim ve başardım. Bir dev var!"
"Biliyorum küçük kardeş biliyorum. Başını belaya sokmak konusunda üstüne kimseyi tanımıyorum. Sonunda amacına ulaştın Paiva onları kurtardın."
Paiva, Druce'un ellerinden kurutulup dolaşmaya başladı. Kafasını toplamaya çalışıyordu. Hala tüm anıları fazlasıyla dağınıktı. Planlarını düşündü. Devlerle ittifak kurmaları gerekiyordu ve Paiva ilk adımı atmıştı. Yine de fazla eksik vardı.
"Hepsini değil yalnızca birini kurtardım."
"Ludvig Mikell McCool'u kurtardın Paiva," dedi Druce. Saçlarını avuçlarının içine aldı. Olanlara inanamıyormuş gibi görünüyordu ya da inanmak istemiyormuş gibi. "Hem en çok istediğimiz dev hem de... Lanet olsun seni gelip alacağım."
"Hayır!" diye bağırdı Paiva. "Beni gelip almayacaksın. Plana sadık kalacağız. Onların güvenini kazanabilirim."
"Sana asla güvenmeyecekler Paiva. Sen bir iblissin ve şu an odanda oturan dev senin ne olduğunu çok iyi biliyor."
