Trovuaille-[ B x B Mpreg ]

10|Aile Yargısı

Merhaba, nasılsınız ? Umarım iyisinizdir. Ramazan dolayısıyla kendimi nasıl bir ruh halin içinde olduğumu bende bilmiyorum 5 dakika yorgun hissetsem 5 dakika dünyanın en mutlu insanıyım aMAn Neyse siz bol bol yorum yapmayı unutmayın... Bir de bölüm yarın gelir demiştim özür dilerim internet buldum atayım dedim... İyi okumlar.....

Sadece bir gün boyunca sinirlenmemiştim, Anneme dün gece söylediğim o sözden sonra Alpaslan birkaç kere şaka yaptığımı söylesede ciddi olduğumu söylemiştim anneme.

Annem ve Babam Alpaslanın ailesini konuşmak için çağırmış şu an koltukta oturmuş onlara bakıyordum, annem birkaç kere neler olduğunu söylememizi istemişti fakat söylemek istediğimde Alpaslan tarafından engellenmiştim. Babasından korkuyordu bu bildiği için öne sürekli farklı bir şeyler sürüyordu.

"Dilhan, ben seni biliyorum bir şey mi oldu aranızda." Alpaslanın babasının sorduğu soruyla beraber dalgın halimden çıkıp gerçek aleme geri gelmiştim.

Alpaslan gözlerimin içine bakıyordu fakat umurumda değildi. "Baba, şirketten ayrılıp işleri evden yürütmeye başladığımdan bir sene sonra ilişkimiz yürümez bir hal aldı, evde onun için sabah  onu uyandırmaktan başka hiçbir işim yoktu neredeyse, birbirimizle ilgilenmeyi bırakmıştım daha doğrusu hastaneye gittiğimi bile bilmiyordu Alpaslan." Son söylediğimle annemim gözleri beni bulmuştu.

"Alpaslan beni aldatıyor." Herkesin gözleri beni bulmuştu, Alpaslan söze atlamak istediğinde babası tarafından engellenmişti. "İşler konusunda ona güvenirdim, hala da öyle ama şirkette yeni bir kadın alınmış haberim yoktu, bilirsiniz biri alınacağı vakit hepimizin onayından geçerdi." Herkes beni dinliyordu alpaslana gözleri ise üzerimden ayrılmıyordu.

"Selin adında bir kadın alpaslanı öpüyor, gözlerini ondan ayırmıyor, Alpaslan ise bunlara alışmış gibi bir hale bürünüyordu."

"Çok emin konuşmuyormusun." Alpaslanın annesi, söze atıldığında cevap vermek istemiştim fakat ne kadar bir şeyler söylesem bile bu kadını evlendiğimizden beri ben memnun edememiştim.

"O gün sizde yemek yiyeceğimiz gün çok önemli bir işini olduğunu söylemiş size fakat şirketten 17.00'da ayrılmış."

Gözümden süzülen göz yaşını silip, tekrar babasına baktığımda gözlerinden ateş fışkırır bir hale gelmişti.

"Dilhan, boşa oğlum bu şerefsizi ben arkandayım." Alpaslan gözleri açık bir şekilde babasına baktığında Babası ayağa kalkıp yaklaşıp alpaslana sert bir tokat atmıştı.

"Şerefsiz, Dilhan benim ömrüm onsuz yaşayamam dediğin günleri ne zaman unuttun, intihar ederim onunla evlenmezsem." Babasının alpaslana bakarak söylediği sözler karşında başını yere eğmiş bir şekilde dinliyordu.

"Bu kadar kişi içinde abartmıyormusun Ferhat." Annesinin söylediği sözlerle Ferhat babam gözlerini annesine cevirdi.

"Sen sus, senden alıyor bu özgüveni Oğlunun yediği haltlara bile kabul eder bir hale geldin kendine gel Asiye Hanım, Oğlunun yuvası yıkılıyor." Ferhat babamı bu yüzden çok seviyordum, beni Alpaslandan bir adım önde tutar hep.

Ferhat babam yanıma gelip elini omuzuma koydu. "Oğlum, ben senin arkandayım O kadını yarın itibariyle şirkette görürsem Alpaslan sana dünyayı dar ederim." Alpaslan sadece kafasıyla onaylamıştı babasını.

13.04.2022

Not Weilan.