AY TENLİ KADIN ( Affeder mi Aşk Bizi Serisi )

Sana Takıntılıyım

Sen,  benim gecem gündüzüm olmuşken bende, senin gecen gündüzün olmak istedim.🌙

Ama ben bu kez aynı hatayı yapmayacaktım. Yine içip sarhoş olmayacak, kendimi sahneye atıp başkalarına meze olmayacaktım bu kez ben gidecektim, en başta yapmam gerekeni şimdi yapacaktım. " Beni eve bırakır mısın Ceyhun "
Bir an tereddütle baksada kafasıyla onaylandıktan sonra arabayı sürmeye başladı.

******

Ceyhun beni eve bırakıp yanımda kalmak için ettiği ısrarların bir işe yaramadığını görünce gitmişti. Salonun ortasına kadar gidip ayakkabılarımı çıkartıp salonun bir köşesine attıktan sonra kendimi koltuğa bıraktım. Bacaklarımı karnıma kadar çekip yüzümü dizlerime gömdüm. Neden sürekli böyle olmak zorundaydı ? Tüm heyecanlımla onu beklerken neden yine yanılmak zorundaydım ?

En doğru olanı artık gitmekti. Evet ondan kaçmak için geldiğim şehirden tekrar ondan kaçarak gitmeliydim. Aklım her ne kadar hemen dönmemi istesemde  kalbim öylece vedalaşmadan gitmemi istemiyordu.

Ama yinede burada daha fazla kalamazdım.
Bir kaç gün başka bir yere gidip kafamı dinledikten sonra şehirden ayrılmaya karar verdim. Onun hayatında bana hiçbir zaman yer yoktu. Ve ben onun için kendimi daha fazla üzemezdim.

Hızla odaya çıkıp üzerimdeki elbiseyi çıkarıp bir köşeye fırlattıktan sonra giyinme odasına geçip rahat bir şeyler giyindim. Dolabın üzerindeki valizi alıp bir kaç eşya koyduktan sonra sürükleyerek alt kata indim. Eve geldiğimde fırlattığım çantayı alarak evden çıktım.

Artık yolculuk başlamıştı. Son 1 ayda yaşananları düşündüm. Savaşla gazetecilere yakalanıp sevgili olmamız küçücük zamana sığdırdığımız anlarımız ve yeniden birlikte olmamız  Onunlayken çok mutlu olduğum zamanlarım olmuştu. O sert çizgisini aşıp benimle eğlendiği, bana gösterdiği yönü kalbime ilmek ilmek işlediği heyecanlar her şey çok güzeldi onunla mutlu olmuştum. Bu kısa sürede hayatımda yer edinmişti. Kötü günlerimizde olmuştu hatta bir çoğunu şu on gün içerisinde yaşamıştım yine de onları gözümün önüne getirmeyip iyi olduğumuz günleri düşünmek istedim. Ne olursa olsun hayatıma çok fazla şey katmıştı ve o anlar çok değerliydi sonuçta biz sahte sevgiliydik ve bir gün bitecekti. Ama o günün bu kadar erken geleceğini tahmin etmemiştim...

Telefonun sesiyle irkildim koltuktan alıp arayana baktığımda Savaştı. Açmadım bu böyle tekrar tekrar devam ederken umursamadan yola devam ettim.

Saate baktım gece yarısı olmuştu gideceğim yere 2 saatim kalmıştı telefonu bırakıp müziği açtım .

Sapanca'ya gelmem 4' ü bulmuştu Kırkpınar daha önce gördüğüm piramit bungalov evlerine gelmiştim. Çok güzel görünen mimari bir yapısı vardı.

Burayı seçmemin sebebi otel gibi kalabalık olmamasıydı kafa dinlemek için huzurlu bir yerdi. Bir kaç gün burada kendimi toparlayıp Madrid'e geri dönecektim.

Giriş yapınca hemen bir ev kiraladım saat geçti zaten yorgundum. Daha önceden rezervasyon yapmadığım için boş bir ev bulduğuma sevinmiştim. Yük taşırmışcasına ağrıyan başım artık hiçbir şey düşünmemi ve sadece uyumamı istiyordu. Ona ayak uydurmaya karar verdim. Yatağın üzerine uzandım ve uykuyu bekledim şuan tek ihtiyacım olan şey sadece uyumaktı.

Kuşların cıvıltılarıyla yeni bir güne uyanmıştım. Hâlâ çatlarcasına ağrıyan başım beni zor durumda bırakıyordu.  Yataktan doğrulup çantamdan telefonu çıkardım dün gece kapatmıştım tekrar açıp saate baktım. 10'a geliyordu. Herkes defalarca beni aramış yüzlerce mesaj atmışlardı. Savaş arama rekorunu kırmıştı. Kimseye bir şey anlatacak gücüm yoktu kendime bile. Attığı mesajları açmadan telefonu tekrar kapatıp banyoya girip bir duş aldım  dünden bu yana açtım en son ne zaman yediğimi bile hatırlamıyordum.