I Can't Do // Tony Stark

🥐13🥐

Yorum yapmazsanız kötü final yaparım ona göre hee

Mia'dan..

Kahvaltıdan sonra terasa çıkıp diğerlerini gönderirken Tony zırhıyla yanıma geldi.

'Ben yokken ne yapmayacakmışsın tekrar say.'

'New York'u kül etmek. Sinirlenmemek. Kimsenin beni gıdıklamasına izin vermemek ve bunu yaparken gıdıklayacak kişiye zarar vermemek.'

'Aferin benim kızıma. Bir de beni çok özlersen Friday'e söyle görüntülü arar.'

'Tamam, ararım.'

Burnuma dokunup zırhın yüzünü kapattı ve jetin peşinden gitti. Bende arkamı döndüm ve kollarını bağlamış beni izleyen Natasha'ya döndüm.

'Lütfen fazla zorlama.'

'Tamam.'

Geçen seferki gibi 'Savaş alanında düşman zorlama dediğinde duracak mı?' gibi bir cevap beklemiştim.

'Gerçekten mi?'

'Evet çünkü Tony gerçekten iyi bir tehditle bana geldi.'

Kıkırdadım ve merakla sordum.

'Ne söyledi?'

'Odamın yerini değiştirmekle tehdit etti. Biliyorsun, spor salonunun üzerindeki oda benim ve 20. Katı vermekle tehdit etti.'

'Uzun bir mesafe.'

'Uzun mesafe ve 25 katı Tony işleri için kullandığından başkalarıyla birlikte uzun süre alt kata inmekle uğraşırım.'

'Gerçekten iyi bir tehditmiş.'

'Evet ve gelince ilk soracağı şey 'Günün nasıl geçti? Natasha seni fazla zorladı mı?' ve sende şöyle söyleyeceksin 'Hayır, nedense fazla üzerime gelmedi. Çok sıkıcı bir gün geçirdim.''

Söyleyeceklerimi söylemesi aklıma bir şeyler getirirken gözlerimi kapatım o şeyleri aklımdan çıkardım. Daha güne yeni başlamıştık.

'Özür dilerim, öyle demek istemedim.'

'Sorun değil Natasha. Dediğim gibi, ben gayet iyiyim ve her şeyin farkındayım.'

'Sen çok güçlü bir kadınsın Mia. Seninle gurur duyuyorum.'

'İdolümdünüz hanımefendi.' diyerek gülümsedim. O da gülümsedi ve elini omzuma attı. Birlikte asansöre geçtik ve spor salonuna indik. Yaklaşık 2 saat çalışmanın ardından kendimi armut koltuklara attım. Hayatımın geri kalanını bunun üzerinde geçirebilecekmişim gibi oturdum. Natasha bu halime güldü ve elindeki sulardan birini bana uzattı.

'Mia, güçlerin çıkıyor farkında mısın?'

Gözlerim kapalı suyu almayı beklerken Natasha'nın dediğiyle kaşlarımı çattım ve elerime baktım. Benim kontrolüm dışında avucumdan güçlerim yavaşça çıkıp parmaklarımda dolaşıyordu.

'Ben isteyerek yapmıyorum.'

'Sanırım neden olduğunu tahmin edebiliyorum.'

Merakla ona bakarken az önce çalıştığımız oklardan birini alıp yanıma geldi.

'Aylardır güçlerin durmaksızın alındı ve sen şimdi hiç çıkartmamaya çalışıyorsun.'

'Güzel bir tespit.' diyerek yere bıraktığı oka dokundum. Hala hafif hafif çıkmaya devam ediyordu.

'Ne yapmamı önerirsin?'

'Clint'in ok çantasından sana da ayarlayalım.'

'Bence Tony bunu kullanmak ister.'