Elzem [Düzenleniyor]

7. Bölüm - Karşılaşma

Gazel&Boray

Medya: Bölüm ile alakalı spoi

🥂

Bende istiyordum...
Belki son, belki ilk kez sevilmeyi bende istiyordum.

Çocuk gibi sevinmeyi, hoplamayı, zıplamayı özeliklede babama beni sallaması için seslenmeyi...

O salladığında "Daha yükseğe!" diye bağırarak kollarımı iki yana açmayı...
Çok özledim.

Tekrardan küçük bir kız çocuğu olmayı...

Etrafta koşuşturmayı, elma şekeri yemeyi...
Pamuk şeker alınması için ağlamayı, lunaparkta bağırarak bindiğim oyuncakta aileme el sallamayı...

Çok özledim çocukluğumu belkide o hayatım en güzel zamanlarıydı. Geri gelmiyecek zamanları...

Tekrardan babam eve geldiğinde kollarımı açarak babama sarılmayı, annemin benim saçlarımı okşayışını, her şeyden bir nebze olsa özledim.

Kardeşim Gazel, senide özledim. Senle geceleri bahçe kapısından dışarı çıkıp yıldızları izlemeyi...

Seninle resim çizerek duvarıma asmayı, seni gıdıklarken gülmeni...

Bana küstüğün zamanları bile özledim.
Bende sizin yanınıza gelsem olmaz mıydı?...

Bu kadar mı kötü ve hak etmeyen biriyim?

...

Özledim, çok özledim. O pazar sabahları yapılan bol sohbetli kahvaltıyı, ailemin olduğu her yer anıyı özledim...

Masada bazen sesizce bakışmamızı..

Ben o anıların içinde bile olmayı hak etmiyorumdur...

Titrek bir nefes ve derin bir soluk. Tozlu defteri kapatıp tekrardan kilitlemek...

Sayfalarının mürekkebinin akması, yazarken ağlarsa hep böyle oluyordu.

Yazarın ağzından:

Eve girerek kendini koltuğa bıraktı. Evde halen kimse yoktu. Derin ve titrek nefesler alıp veriyordu. Boray'ın yanında hiç bir şey yememesine rağmen böyle olmasına şaşırmıştı.