1. Bölüm - Dosya

886 286 348
                                    

Öncelikle merhaba!

Yeni bir kurgu, yeni heycanlar, yeni yorumlar ve güzel dileklenizi bekliyor olacağım. Kurgu ince, ince işlenmiş ve size sunulmuştur. Bazen karaterleri içselleştirip ağlayacağımız, bazen ise kahkahalarla güleceğimiz sahneler ve bölümlerimiz olacak.

Hızlı bir giriş ile başlayacağız.

Şimdiden herkese iyi okumalar. Yorumlarda buluşmamız dileğiyle... 🌸

Bölüm şarkıları:
Ufkun Ötesinde - Aykırı
Teoman - Gönülçelen

***

Karşısında oturduğu adama bakarak kaşlarını şaşkınlık ifadesiyle kaldırdı. "Gerçekten sana çok yazık." dedi. Adamın ağzı bantlı olduğundan yerinde tepinip iniltiler çıkarmaktan başka hiç bir şey yapamıyordu. Bir süre sesizce karşısındaki adamı izledi. Oturduğu yerin yanında ki masadan dosyayı eline aldı. İçini açıp baktı. Sayfaları hızlıca çevirip göz gezdirdi.

Derin bir nefes vererek bakışlarını büyük bir hiddetle adama kitledi. Dosyada gördüğü bir şey onu bu kadar deliye döndürebilmişti. Hızlıca sandalyeden doğrulunca sandalye arkasından küçük gürültüyle yere düşmüştü. Elindeki dosyaya kısa bir bakış attı, ardından masanın üstüne fırlattı.

Yavaşca adama doğru yürürken hersle yakasına yapıştı. Konuşmak için dudaklarını aralamıştı ki tekrardan dudaklarını sertçe birbirine bastırıp mühürledi. Adamın gömleğinin yakasının sert tutuşundan dolayı yırtılması an meselesi gibiydi. Birden adamın kafasını yandaki beton duvara vurdu. "Biliyor musun uğurlu sayım üçtür." Adam büyük bir acı ile iniledi.

Beyaz Maskeli gözlerini yumdu bir süre. "Acıyı doruklarına kadar hissetmen için elimden gelenin en iyisini sana yapmaya çalışacağım." diye mırıldandı. "Ama üzgünüm, ne yazık ki az önce sayamamışım." tekrar kafasını adamın duvara vurdu. "Bu bir..." gözlerini adamın korku dolu gözlerinden ayırmıyordu. Tekrar sesli bir şekilde duvara vurduğunda "Bu iki.." adama bakarken adam daha yapmaması için kaşlarını yalvarırcasına yukarı kaldırdı.

Tekrar adamın kafasını duvara vurdu "Bu iki.." dedi tekrardan adamın bu yalvarışını hiç beğenmemişti çünkü. "Mola ister misin, çünkü burda başbaşa zamanımız çok gibi." başının arkasından beyaz gömleğe kan sızısı kırmızıya boyuyordu. Beyaz Maskeliyi ise bu durum güldürmekten başka hiç bir duygu hissettirmiyordu.

Gülerken yanağında beliren gamzesiyle "bir tane iki, sana özel promosyon oldu, bana teşekkür etmelisin kimseye böyle ayrıcalıklar yapmam bil istedim." diyerek devam etti. "Bu üç." dedi son kez vurdu, pis adamın gömleğinin yakasından ellerini iğrenircesine bıraktı. İnileyerek Beyaz Maskeliye bakıyordu, Beyaz Maskeliye karşı sadece yalvarmaktan başka hiç bir şey yapamazdı.

Beyaz Maskeli ondan uzaklaşarak karşısına geçti. Ellerini arkasında bağlayarak ona baktı. "Demek ki neymiş bir daha kadınları alıp satmıyormuşuz değil mi?" dediğinde adam korkuyla başını aşağı yukarı salladı. Anladığını pek sanmıyordu. Böyle adamlar asla akıllanmazlardı. Beyaz Maskeli dudağını büzdü. "Ama bunun zaten bir dahası yok. Bunu biliyor musun?" adam korkuyla yerinde balık gibi çırpınıyordu ama çırpınışlarının nafileliği Beyaz Maskeliyi oldukça keyiflendiriyordu.

Elzem [Düzenleniyor]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin