Elzem [Düzenleniyor]

17. Bölüm - Düş Mahseni

Bölüm şarkıları:
Redd-Beni sevdi benden çok
Güncel Gürsel Artıktay - Bu yollar
Cem Adrian - Duymak İstiyorum

***

Yapılan katliamlar ve dökülenler kanlar...
Hiçbiri bile isteye değil.

Elime tutuşturuldu bir bıçak koydular önüme bir suçlu. "Öldürmek zorundasın, eğer yaşamak istiyorsan." dendiğinde bile karıncayı dahi incitemeyen ben, o gece sırf kardeşim için ilk cinayeti işlemiştim.

Cesedin üzerine bir beyaz maske fırlattılar. Bana baktı. "Artık lakabın Beyaz Maskeli." dediğinde bile o gece ağlamamak için verdiğim çabayı tek ben bilirdim.

Gelip yüzümü ellerinin arasına alıp sertçe gözlerimin içine baktı. Parmakları çeneme sertçe baskı uyguluyordu.

Bana "Sen artık bir suçlusun." dendiğinde bile kulaklarımı tıkamak istemiştim ama yapamadım. Beni kollarımdan tutan Cengiz'in elleri buna izin vermiyordu.

Ruhen yaşamasamda bedenen yaşıyor gözükmek istedim. Sırf kardeşim için. O yaşamdan zevk alan, mutlu olan biriydi. Bende onun için yaşadım. Sadece onun için.

Bir cinayet, iki katliam diye gitti. Ama artık durulmam gerekti. Yaptığım katliamlar ve dosyalar belki beni ailemin katiline götürür düşündüm. Ama olmadı.

Ne bir ize nede bana bir ışık oldu. Cengiz artık dosya vermiyordu bana. Bazı şeyleri bahane ediyordu. Biliyordum oda artık cinayet istemiyordu.

Çünkü artık bunu ona zorunda bırakacak kimse yoktu. Öyle değil mi? Yada bir sorumluluğu. Biz kötü bir yolda karşılaşsakta Cengiz kötü biri değildi ve hiç bir zaman olamadı.

Bende olmak istemezdim ama beni kendi elleriyle bir hamurmuşum gibi şekillendirdiler...

Ben o zaman ağlamamayı, konuşmak yerine susmayı öğrendim. Ben o gece bastırılmayı öğrendim. Sesli bir ortamda farklı oldum. Benim suçum yokti ki?

Öyle değil mi?

Ben daha reşit bile değildim ki?

Ne yapabilirdim, ne diyebilirdim ki...
Çocuktum ben, çocuktum. Oynamam gerek parklarda ağladım ben geceleri. Vebal miydi bu bana söylesene?

Mezarlıklar halen korkunç ve soğuk gelir bana. Ölüm korkutur bazen, bazende o kadar çok cazip gelirdi ki... Hayatım gibi düşüncelerimde bir saptamaydı.

Ben ilk kendimin katili, daha sonra duygularımın katili oldum. Şimdi söylesene en çok ne acıtır canımı? Her şeyi kendimde tek tek bitirdim, öldürdüm. Ben o yangından beri ayaktayım desem daha açıklayıcı olurdu.

Koca bir yangın masum üç kişiyi alırken ben sadece izledim. Sadece izledim...

En çok canımı derinden yakanda buydu ya işte. Eskiden çocuktum bir şey yapamadım. Şimdi büyüdüm yine elimden bir şey gelmiyor.

Küçükte olsan aynı, büyükte olsan aynı. Ne yaş önemli ne beden büyüklüğü. Her an her şey oluyordu ve sen engel olmayı bırak tek kelam edemiyorsun.