"அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லையே. நான் போட்டுக்குறேன்... ஆனா, நீ முதல்ல ஷர்ட் போட்டு காட்டு... அப்புறம் நான் போட்டுக்குறேன்." என்றான்.
"நான் எப்படிடா போட முடியும்?" என்றாள் பதட்டமாக.
"அதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது சும்மா ட்ரெஸ் மேலயே போட்டு காட்டு. அப்புறம் நான் போடறேன்." என்று சிரித்தான் குறும்பாக.
"டேய்.. ரொம்ப தான் பண்ற? அதெல்லாம் போட முடியாது. ஒழுங்கா போடு." என்று மிரட்டினாள்.
"சரி விடு. நீ போடலைனா நான் போட்டுக்க மாட்டேன். என்னைக்கு நீ போட்றயோ அப்போ நான் போட்டுக்குறேன். அதுவரைக்கும் பத்திரமா வச்சுக்குறேன்." என்றான் வருண்.
"அடேய். ரொம்ப படுத்துறடா நீ. இன்னைக்கு உன் பிறந்த நாளாச்சேன்னு பார்க்குறேன். இல்லைன்னு வை. அவளோ தான். கொடுத்து தொலை. என் உசுரை வாங்குற?" என்று அவனை வசைபாடிக் கொண்டே அவள் அணிந்திருந்த சுடிதாரின் மேலே சட்டையை போடும் அழகை ரசித்து கொண்டிருந்தான் வருண்.
"ஹேய் உன் கலருக்கு இந்த ஷர்ட் ரொம்ப நல்லாருக்கு. எத்தனை நாள் ஷர்ட் போடுன்னு சொல்லிருக்கேன்? நீ கேட்கவே இல்லை. உன்னை ஷர்ட்ல பார்க்கணும்னு ரொம்ப நாளா ஆசை. அதான் இன்னைக்கு பார்த்துட்டேன். சரி சரி. சீக்கிரம் கழட்டி கொடு. நான் போட்டு காட்றேன்." என்றவனை பிறந்தநாள் என்றும் பாராமல் போட்டு தள்ளும் அளவுக்கு கோவம் வந்தாலும் எதுவும் செய்யாமல், "நல்லா தான இருக்க? எல்லா எங்கையாவது கீழ விழுந்துட்டு வந்துட்டியா டா லூசு பயலே. இதுக்கு ஏன்டா இவ்வல்வு நேரம் என் உசுரை வாங்கின? போட்டு ரெண்டு செக்கண்ட் கூட ஆகலை அறிவுக்கெட்டவனே." என்று திட்டிக்கொண்டே கழட்டி கொடுத்தாள்.
"சரி சரி. ரொம்ப திட்டாத பாப்பா. மாமா பாவம்." என்றான் பாவமாக.
"யாரு பாப்பா? யாரு பாவம்?" என்றாள் ஒன்றும் புரியாமல்.
"அதிலென்னடி உனக்கு சந்தேகம்? நீ என் செல்லக்குட்டி மட்டும் தான் எனக்கு பாப்பா. நான் தான் உன்னை கட்டிக்க போற மாமா." என்றான் விழிகளை சிமிட்டிக்கொண்டே.
YOU ARE READING
💝👀காற்றாய் வருவேன்👣 உன்னோடு கதை பேச
Mystery / Thrillerதன்னந்தனியாய் தவிக்கும் தன் உயிர்களுக்கு உயிர்கொடுக்க துடிக்கும் ஆன்மாவின் கதை
