💝👀காற்றாய் வருவேன்👣 உன்னோடு கதை பேச-14

113 5 1
                                    

தன் மனைவியை நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு அருகில் கண்டவுடன் வெகு நேரம் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தவன் எப்பொழுது உறங்கினான் என்று அவனுக்கே தெரியாது.

இரவு பன்னிரெண்டு மணி, திடீரென்று அறை முழுவதும் சில்லென்ற காற்று வீச தொடங்கியது.

திரைச்சீலைகள் அங்கும் இங்கும் அசைந்தாடியது. வருணை யாரோ எழுப்புவது போல் தோன்ற, சிரமப்பட்டு கண் திறந்தான்.

அங்கே யாருமில்லை ஆனால் குளிரின் நிலை அதிகமாகியதால், மெதுவாய் "சங்கீ" என்றான்.

"மாமா" என்ற அசரீரி ஒலிக்க, ஒரு நொடி அருகிலிருக்கும் தாரணியை பார்த்தான்.

"பயப்படாதீங்க மாமா. அக்காக்கு கேட்காது. நான் உங்ககிட்ட முக்கியமான விஷயம் பேசணும்" என்றாள் ஒலி வடிவில் சங்கீதா.

"சொல்லுடா?" என்றான் யோசனையாய்.

"மாமா! ஹாஸ்ப்பிட்டல்ல கேட்டேன் நீங்க பதிலே சொல்லலை. இப்போவது சொல்லுங்க?" என்றாள்.

"என்னடா கேட்ட?" என்றான் தூக்க கலக்கத்தில் எதுவும் புரியாமல்.

"இன்னைக்கு ஒருத்தன் வந்தானே அவன் யாருன்னு?" என்றாள்.

"அவன் தாரணிக்கு நிச்சயம் செய்யப்பட்டவன். பேரு மதன்." என்றசன் லேசான எரிச்சலுடன்.

"லூசுபய... நாங்க ரெண்டு பேரும் கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டோம்னு தெரிஞ்சதும். கோபத்துல வாய்க்கு வந்த மாதரி  ஏதேதோ உளரிட்டு போறான்." என்றான் கடுப்பாய்.

"இல்ல மாமா... அவன் உளரலை" என்றாள் மெதுவாய்.

"உனக்கு எப்படி தெரியும்? நானே அவனை இன்னைக்கு தான் பார்க்கிறேன்." என்றான் வருண்.

"உண்மை மாமா. நீங்க சொல்றது போல் இன்னைக்கு தான் அவனை பார்த்துருக்கிங்க. ஆனா, அவன்?" என்று நிறுத்தினாள்.

"அவனுக்கென்ன?" என்றான் வருண் குழப்பமாய்.

"அவன் தான் நிஷன்." என்றாள் மெதுவாய்.

"என்ன சொல்ற?" என்றான் அதிர்ந்து.

"ஷ்..ஷ்.. மாமா. பொறுமையா பேசுங்க. அக்கா எந்திரிக்க போறாங்க?" என்றாள் மெதுவாய்.

💝👀காற்றாய் வருவேன்👣      உன்னோடு கதை பேசDonde viven las historias. Descúbrelo ahora