'என்ன தான்டா பார்த்தீங்க? இப்படி சாக்கடிச்ச மாதிரி நிக்கிறிங்க?' மை வாய்ஸ்.
அங்கே தாரணி வருணின் நிழற்படம் மிகவும் தத்ரூபமாக வரைய பட்டிருந்தது.
ஒரே வித்தியாசம் அந்த கால உடைகளில் இருந்தனர் இருவரும்.
ஒரு மாமர கிளையில் இருவரும் நெருக்கமாக அமர்ந்திருப்பது போல் இருந்தது.
வருணின் விழிகளில் காதல் ததும்ப தாரணியின் முகத்தை கைகளில் ஏந்தியபடி இருக்க வருணின் முகத்தை வெட்கம் கலந்த ஆளுமையான அழகோடு நேருக்கு நேர் தாரணி காண்பது போல் இருந்தது.
"தாரு இது..." என்று அதிர்ச்சியாய் அப்படத்தை கை காட்டி கேட்க...
"முற்பிறவியில் இருந்த நாம ன்னு நினைக்கிறேன் வரு." என்றாள் விழிகளை அகற்றாமல்.
"நிஜமா நம்பவே முடியலை தாரு. நாம ஏற்கனவே கணவன் மனைவியா?" என்றான் நம்பாமல்.
"அப்படி தான் இருக்கும். அதனால தான் இப்போ நம்மளால உள்ள வர முடிஞ்சுருக்கு." என்றாள் தாரு.
"நமக்கு என்ன நடந்தது? நாம ஏன் இங்க வந்திருக்கோம்? இந்த படத்தை யார் வரைஞ்சா?" என்று அடுக்கடுக்காய் கேள்விகளை கேட்டதும் "எனக்கும் தெரியலை வரு. இதுக்கு பதில் வெளிய இருக்கவங்க தான் சொல்லணும். சரி கொஞ்ச நேரம் தூங்கலாம் வரு. எனக்கு ரொம்ப டையர்ட்டா இருக்கு." என்று மெத்தையில் படுக்க போக, "ஹுஹும்.. நோ தாரு. பர்ஸ்ட் போய் குளிச்சுட்டு வா." என்று அவளை எழுப்பி குளியலறைக்கு அனுப்பினான்.
"போ வரு. எனக்கு டையர்டா இருக்கு." என்று சிணுங்கவும்.
"ஓகே டா தங்கம். நீ ஏன் கவலை பட்ற? நான் உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன்." என்று கூறவும் விழிகள் விரிய, "திருட்டு பயலே! ஒன்னும் வேணாம் போடா." என்று ஓடி குளியறைக்குள் நுழைந்தாள்.
அவளின் ஓட்டத்தை கண்டு வாய் விட்டு சிரித்தவன். பின் ஏதோ யோசித்தவனாக அந்த நிழற்படத்திடம் சென்று உற்று நோக்கினான்.
ESTÁS LEYENDO
💝👀காற்றாய் வருவேன்👣 உன்னோடு கதை பேச
Misterio / Suspensoதன்னந்தனியாய் தவிக்கும் தன் உயிர்களுக்கு உயிர்கொடுக்க துடிக்கும் ஆன்மாவின் கதை
