-Εεεμ... δεν είμαι σίγουρη εσύ που θες να πάμε;
-Δεν ξέρω, γιˊ αυτό το λόγο σε ρωτάω ξέρεις. Μου είπε και χαζογέλασε φωτίζοντας την καρδιά μου. " Τελικά που θες να πάμε; Θα μπορούσαμε να πάμε καμιά βόλτα στο πάρκο...να πάμε να πιούμε καφέ...να φάμε παγωτό...να κάτσουμε σε κανα παγκάκι; Εσύ διαλέγεις.
-Λοιπόν... θα φάμε παγωτό, μετά θα πάμε για μια βόλτα στο πάρκο, όπου θα κάτσουμε σε ένα παγκάκι.
-Χαχ τα συνδύασες... Είπε και αρχίσαμε να περπατάμε προς το παγωτατζίδικο.
***
-Ωστε η αγαπημένη σου γεύση παγωτό ειναι cookies, ενδιαφέρον... η δικιά μου αγαπημένη είναι βανίλια. Είπε και συνεχίσαμε να γλυφουμε τα παγωτά μας.
-Να ένα παγκάκι. Είπα και έδειξα με το αριστερό μου χέρι ένα παγκάκι. Καθήσαμε και αρχήσαμε να μιλάμε. Το παγωτό μου είχε υπέροχη γευση, δεν χρειαζόμουν να ακούω αυτά που έλεγε το αγόρι μου. Τα όμορφα του μάτια είναι αρκετά για να με αποχανώσουν.
-Νικόλ με προσέχεις?
-Εγώ....εμμμ... όχι...τα μάτια σου είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από τα λόγια σου...
-Δεν πειράζει Νικόλ... λέει γελώντας και φέρνει τα χίλια του στα δικά μου.
-Αυτό ήταν ενα απο τα καλύτερα φιλιά της ζωής μου... Του είπα και μου χαμογέλασε.
***
Αααχχ σπίτι μου σπιτάκι μου, είμαι έτοιμη να αρχίσω τα μαθήματά μου...όταν ξαφνικά...
