Η ζεστασιά του σπιτιού μου με τύλιξε και έτρεξα στο δωμάτιό μου, έβαλα τις χνουδωτές μου πιτζάμες και σκεπάστηκα με τις κουρβέτες του κρεβατιού μου. Έβαλα δυνατή μουσική να παίζει στο κινητό μου. Το τραγούδι που έτυχε δεν μου άρεσε και έτσι έβαλα το "DON'T STOP" των 5 Seconds of Summer και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άρχισα να σιγοτραγουδώ τους στοίχους.
Ξαφνικά το κινητό μου χτυπάει η γνώριμη λαβωμένη καρδούλα εμφανίζεται για άλλη μια φορά και ζεσταίνει την καρδιά μου. Ο Μάικ...ααχ τι υπέροχα.
-Παρακαλώ;
- Τί κάνεις μωράκι; μου λέει.
- Υπέροχα τώρα που με πήρες. Του απάντησα και χαμογέλασα.
-Θέλεις να περάσεις από το σπίτι μου να δούμε μια ταινία και αν θέλεις να κοιμηθείς εδώ, λοιπόν τί...λες;
-Φυσικά, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να ρωτήσω τους γονείς μου. Και είμαι σίγουρη πως θα φοβούνται να με αφήσουν.
-Αυτό άστο σε εμένα. Μου είπε και γέλασε με το γλυκό του πάντα τρόπο. Απλά πες ότι τους ζητούν οι γονείς μου.
-Να δώσω το κινητό μου στη μητέρα μου ή στον πατέρα μου;
-Στη θέση σου θα διάλεγα αυτόν που θα μπορούσα να πείσω πιο εύκολα σε αύτη την περίπτωση.
-Την μητέρα μου τότε.
-Ωραία, δώσˊ την και θα μιλήσει ο πατέρας μου.
-Οκ.
-Οκ.
Έδωσα το κινητό μου στη μητέρα μου και άρχισε να μιλάει...
Αφού μιλάει για αρκετή ώρα το κλείνει και με αφήνει να πάω στον Μάικ.
