İsyaa / Mu Kıtasına Yolculuk

Alt- Üst (Part 2)

"Ben bu kapıyı kilitlemeden mi gittim?" dedi oysaki kilitleyip halının altına koyduğuna emindi. Elleri titremeye başladı. Ardından giderek koridordaki parkenin altına gizli yerine bakmıştı. Buraya koyduğuna yemin edebilirdi ama öyle değildi. Bunu kendisini keşfetmişti. Babasını odanı odadan saklamak için bu yolu bulmuştu. Kilitlediğine emindi ama ya eve biri girmişti ya da zihni ona oyun oynuyordu. Arka arkaya giderek yatağına oturdu ve sessiz bir biçimde evi dinlemeye başladı. "İyi düşün İsyaa İyi düşün." Dedi kendi kendine. Öyleyse bile evden hemen ayrılması gerekiyordu yoksa o korku filmlerinde ilk ölen kişiden başka biri olmayacaktı. "Evde biri olsa bile anahtarı oraya koyduğumu nereden bilecekti ki? Eve döndüğümde evin içindeki kameraları izlerim." Dedi gözleri odasını tararken ama her şey bıraktığı gibiydi. Değerli eşyalar tableti vs. odada olduğu yerde duruyordu. "Streslisin İsyaa. Sadece unutmuş olmalısın." Diye mırıldandı. Bu sıralar çok fazla korku filmi izlemişti.

Kendini bir şekilde teselli ederken bir yandan da gitmesi gerektiğinin farkındaydı. İçindeki hissin onu bir karadeliğin içine sürülesine izin veremezdi. Bunu yaparsa her şey belki de daha kötü olurdu. Bu durumlarda genellikle olumlu düşünmezse sonuçta olumlu olmuyordu. Neyi çekersen o geliyordu peşinden. Babasının uzun zaman önce aldığı şok tabancası vardı çekmecesinde, bir şeylere karşı kendini koruma ihtiyacı hissediyordu ama bunun neden olduğunu tam olarak anlayamamıştı. Her ihtimale karşı onu da yanına alarak kapıyı kilitleyerek merdivenlerden aşağı indi. Bu sefer anahtarını yanına almıştı.

"Bende bugün bir terslik var. Umarım sağ salim atlatırım bugünü." Dedi arabaya binerken ardından hızla şehire doğru ilerlemeye başladı.

Okula neredeyse varmak üzereydi. Bunca şanssızlık içerisinde vaktinden önce gelmek bile onun için büyük bir şanstı. Arabasını park ettikten sonra fakültenin girişine doğru ilerlemeye başladı. Bugün güvenlik işini yapmaya karar vermişçesine kimlik kontrolü ve üst denetimi yapıyordu. Bunu bugün yapmaları bile ayrı bir ironiydi onun için. Büyük ihtimalle bugünkü tez sunumuna rektör katılacaktı ve güvenlikte bunu fırsat bilerek işini yaptığını belli etmeye çalıyordu. Oysa daha birkaç ay önce iki kişi bu koridorlarda birbirlerine bıçak çekmişlerdi. O anları aklından çıkartmak istercesine kafasını salladı. Bugün kötü şeyleri kendine çağırmamalıydı. Kendini beklemek için halsiz hissettiğinden hemen oradaki bir kamelyadan birine oturdu. Islanmamışlardı. Kızları aramak için çantasına attığı telefonu aramaya başladı. Onların gelip gelmediğini merak ediyordu. En azından çevresinde biri olursa kendini daha rahat ve sakin hissedeceğini düşünüyordu.

"Neredesiniz?" dedi kısa bir beklemeden hemen sonra. Sanki onun aramasını bekliyor gibiydi. Zaten onun konuşmasına fırsat vermeden hemen nerede olduğunu arkadan gelen seslerden anlayabiliyordu.

"Kafeteryadayım. Sen neredesin hemen yanına geleyim?" dedi İsyaa yerini tarif ettikten sonra telefonun kapatıp onu beklemeye koyuldu. Hala yaşanan şeylerin etkisinden kendini kurtaramıyordu. Kafası karışmıştı ve onu biraz ürkütmüştü. Aynı zamanda içindeki his yüzünden sunumu berbat edeceğini düşünüyordu. Bir alev gibi tüm bedeninin ele geçirildiğini hissediyordu.

"Ben geldim." Dedi arkadaşı bir anda içine düştü o andan kendini çekip almıştı. Arkadaşı ona arkadan sarıldı. En azından onun neşeli olması İsyaa'nın da neşesini yerine getirmeye yetiyordu. "Sence nasıl görünüyorum? İyi mi?" dedi etrafında bir tur dönerek. Siyah bir yakım elbise giyinmişti. Saçlarını da üsten sımsıkı bağlamıştı. Sarışın olsa onu bir rus ajan bile sanabilirdi. Oldukça esnek bir yapısını da onu bu düşünceye yitiyordu.

"Göz makyajını çok beğendim." Dedi buğulu bir makyaj yapmıştı. Bu konuda kendisini oldukça yeteneksiz hissediyordu. Kendine bir türlü onun yaptığı gibi göz makyajı yapamıyordu ama anlattığına göre liseden beri kuaförlerde çalışıyordu. Bu da onun uzmanlık alanı gibi bir şey olmuştu. İsyaa'ya ise babası üniversite de makyaj malzemeleri almasına izin vermişti.