シ︎𝐎𝐧𝐜𝐞 𝐀𝐠𝐚𝐢𝐧 ||𝐉𝐉𝐊|| [𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞]

シ︎Chapter 23シ︎

Sooyeon POV

ඔලුවෙන් ලොකු වේදනාවක් එක්ක මම ඇස් අරින්න හැදුවත් මට ඒක අමාරු වුනා..නහයට හුරු නැති සුවදක් එක්ක මම අමාරුවෙන් උනත් මගේ ඇස් අරින්න හැදුවේ මම ඉන්නේ කොහෙද කියලා බලන්න..

මට මතක් වුනේ ජිමින්ට බැනලා යුනිවර්සිටි එකෙන් එලියට ඇවිල්ලා අඩ අඩ පාරේ එද්දී මගේ ඉස්සරහට වාහනක් ආපු එක විතරයි..එතනින් එහාට මට මොකද වුනේ ? දැන් මම කොහෙද ඉන්නේ කියලා දැන ගන්න තියෙන වුවමනාවට හිමින් හිමින් ඇස් ඇරිය මම ආයේම ඇස් දෙක තදින් වහ ගත්තෙ ඇස් වලට එකපාරට වැදුන එලිය නිසා දැනුන අපහසුතාවය නිසා..ඒත් ආයේම ඇහි පිල්ලම් ගගහා මම ඒ එලියට ඇස් හුරු කරගන්න උත්සහ කලා..

ඇස් ඇරලා පොඩ්ඩක් වටපිට බලපු  මම දැන ගත්ත මම දැන් ඉන්නේ හොස්පිට්ල් එකක රූම් එකක කියලා..අතින් දැනුන චුටි වේදනාව නිසා මම ඒ පැත්ත බැලුවත් මම දැක්කේ කවුරු හරි කෙනෙක් මගේ අතත් අල්ලගෙන බෙඩ් එකට ඔලුව තියාගෙනම නිදාගෙන ඉන්නවා..ඒ කෙනාගේ කොන්ඩේ මූනට වැටිලා නිසා ඉන්න කෙනා පැහැදිලිව මට නොපෙනුනත් ඒ ඉන්නේ පිරිමි කෙනෙක් කියලා මම දැන ගත්තේ ඒ කොට කොන්ඩේ නිසා..

බැරි වෙලාවත් මේ ඉන්නේ ජිමින්ද ?

මගේ ඔලුවට ආපු ක්ශනික සිතුවිල්ල නිසා මම මගේ අත එයාගෙන් ගලවා ගන්න හැදුවා..ඒත් ඒකෙන් වුනේ නිදා ගෙන හිටිය ඒ කෙනා ඇහැරුන එක..

එයා එයාගේ ඇස් දෙකත් චූටි කරලා මන් දිහා බැලුවත් ඒ ඉන්නේ කවුද කියලා මට අදුන ගන්න බැරි වුනා..

End Of Sooyeon POV

"සෝයෝනා ! ඔයා ඇහැරලා..ඔයාට අමාරුද ? "

ජන්ග්කුක් ඉන්න තැනින් නැගිටලා සෝයෝන් ලගට ලන් වෙලා ඒ මූනට එබිලා අහද්දි සෝයෝන් ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන ජන්ග්කුක් දිහා බැලුවා..

"ක..කවුද ඔයා..මගෙන් ඈත් වෙන්න..යනවා අහකට..."

සෝයෝන් ඇදේ ඉදගෙනම පිටිපස්සට වුනේ එයාට එයාගේ ගුකීව අදුන ගන්න බැරි වුන නිසා..

"සෝයෝන්..මේ මම..ඔයාට මාව අදුන ගන්න බැරිද සෝයෝන්..ඔයාට මතක නැද්ද ? "

ජන්ග්කුක් බය වෙලා පස්සට වුන සෝයෝන්ට ආයේම ලන් වෙලා අහද්දී සෝයෝන් මහ හයියෙන් බෙරිහන් දෙන ගමන් කැ ගහන්න ගත්තේ ජන්ග්කුක් සෝයෝන්ගේ කම්මුල් දෙක තමන්ගේ අත් වලට අහු කරගන්න ගමන්මයි..ජන්ග්කුක්ගේ ඒ වැඩෙන් නම් උනේ එච්චර හොද දෙයක් නම් නෙමෙයි..