2.5

1K 37 14
                                    

Kahkaha atarak koluna tutunduğumda benim gülüşüme gülüyordu. Bir cadde sonrasında evdeydik fakat az önceki kedinin köpeği görünce zıplaması gözümün önünden gitmiyordu. "Bu kadar komik değildi!" dedi gülerek beni kendime getirmeye çalışırken. "Bööyle hop dedi zıpladı." Arkamdaki demirlere yaslanıp karnımı tuttum. Gülmekten karnım ağrımıştı. "Cemreee!" dedi gülerek bana bakarken. Sırtımı demirlerden ayırdım gözümden gelen yaşı sildiğimde ona baktım. "Çişim geldi!" Nefesini verdi. Bileğimi tutup ilerleticekken olduğum yerde kaldım.

"Yürürsem kaçırırım!" Gülmeye başladı. "Kızım yürümen gerekiyor." Gülerek baktım ona. "Ama ucunda, ucundaa! Yürüdüğüm an kaçırırım!" Gülerek ofladı ve kapattı gözlerini. Tekrardan bana baktığında kahkahalarla oturdum yere. "Deniizz çok çişim geldii!" Ellerimi yere koyup gülmemi sonlandırmak için elimden geleni yapıyordum ama şu an onun boş bakışları bile komik geliyordu. "Gel kucağımda götüreyim." Eğildiğinde kollarımı kaldırdım. "Şakasına demiştim." Boş boş gülerek ona bakarken gülerek dil çıkardı. "Neden gülüyorsun?" Diye sordu ciddi bir şekilde gözlerime bakarken.

"Bilmiyorum!" Kahkaha atarken ellerimden tuttu. "Kalkmamız gerekiyor, benim de çişim geldi." Ellerimden kaldırdı düşeceğim an belimden tuttu. "Çişli kukuli." Burnundan güldüğünde kafamı omzuna koydum. "Hop dedi kedi, hop!"

🫀🖤

Elimdeki kalemi bırakıp telefonu elime aldığımda Özgür'ün aradığını görmüştüm. Arıyordu... Gülümseyip açtım telefonu. "Alo?"

Özgür: Buyrun benim

Yazdığı şeye gülerek telefonu tekrar kulağıma götürdüm. "Dur kulaklığımı alayıım."

Özgür: Hay hay

Kulaklıklarımı takıp tekrar oturdum sandalyeye. "Neden uyumadın hala, saat 2 buçuk olmuş."

Özgür: Seni izlemek daha güzel geldi

Gülümsedim. "Seni görmek istiyorum artık."

Özgür: Bulursan görürsün

"Hıh.." Dediğim şeye sessizce güldüğünü duydum. "Bak güldürdüm seni, karşılığında bir sorumun cevabını verebilirsinn."

Özgür: Nah emojisini arıyorum

Güldüğümde o da gülmüştü. İçeriden gelen bağırışmalarla gözlerim kapıya döndü. Nefesimi verip konuştum. "Sonra arayacağım ben seni, tamam mı?" Yazacağı şeyi beklemeden kulaklıkları çıkarıp odadan çıktım. Hızlı adımlarla ilerleyip yatak odasına girdiğimde annemin ağlayarak telefonda biriyle konuştuğunu duydum. "Sen ne yüzle arıyorsun hala!" diyordu karşısındakine. Babam telaşla bakınırken ikisine de anlamayarak bakıyordum. Ne oluyordu? Bu saatte arayan kişi ne yapmış olabilir de annem şiddetli bir şekilde ağlıyordu?

Annem telefonu fırlatıp babama baktı. "Sana inandığım halde, yapmaz dediğim halde hala o kadınla konuşmaya devam mı ettin gerçekten!" Şaşkınlıkla gözlerim aralandığında babam hiçbir şey demiyordu. "Göz göre göre ikinci kez gerçekten aldattın mı beni!" diye haykırdı annem babamın yüzüne. "Beni buna sen zorladın!" dedi babam bağırarak ardından devam etti.

Söyledikleri şeyler o kadar ağırdı ki kafamda sadece iki cümle dönüyordu. "Çocuğum olmuyor diye mi aldattın beni!", "Ben çocuk istemedim, gittin soktuğumun yurdundan zorla alıp geldin!" Sadece bu iki cümle, sadece... Hiçbir şey demeden çıktım odadan. Nefes alamıyordum, duyduklarım tamamen bilinç altımı ele geçirmişti. Sadece iki cümleyi kavrayabiliyordum, o iki cümle de gerçekten hayatımı tamamiyle değiştirecek cümlelerdi... Hıçkırıklarımın arasında kendimi attım oradan. Neye üzülüp ağladığımı gerçekten bilmiyordum. Yıllarca anne dediğim kadının aldatılmasına mı yoksa tanımadığım iki insanın beni evlatlık alıp biz senin anne babanız diye büyütülmeme mi...

Ellerimle yüzümü kapattım. Gerçekten bu kadar kolay mıydı ya... Sokağın ortasında, yere oturmuş vaziyette baktım etrafıma. Terk edilmiş bir kız çocuğu, bu yaşına gelmiş ve terk edildiğini, başkaları tarafından büyütüldüğünü yeni öğreniyor. Üstelik bu kavga yaşanmasaydı belki de hiç söylemeyeceklerdi bile... "Cemre..." dedi yanıma gelip ellerimi kavrayan Deniz. Sıkıca sarıldığında hıçkıra hıçkıra sarıldım ona. Alnımı boynuna yasladım gözyaşlarımın dinmeyeceğini bile bile dindirmek için. "Ne oldu?" Sessizce sorduğu şeye cevap veremedim.. Canım o kadar yanıyordu ki.. Bir insan küçücük bir bebekten ne ister ki. Küçücük can, yeni doğmuş küçücük bir can...



İyi geceleeerrrr 💞💞💞

Anonim | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin