Crime Scene - KookMin

Bölüm 6; Farklı İşler

Oy sınırı +50 ve yorum sınırı +100. Galiba bu ficde Jungkook ve Jimin'in ilişkileri yavaş ilerleyecek bunu için bilgilendirme yapayım beklediğimden daha yavaş ilerleyeceğiz.
🗡

Kapalı gözlerimi yavaşça açtığımda bulanık bakışlarım ilk önce beyaz tavana ilişti. Gözlerimi yorgunlukla geri kapatacağım sırada yanımdaki bir eşya gıcırdadı. Huysuzlukla yüzümü buruşturdum.

"Uyandın demek."

Tanıdık bir ses kulaklarıma ulaştığında bu sesin Jungkook olması kendi evimde ve yatağımda olmadığımı gösterirken irice gözlerimi açarak yatakta oturur pozisyona gelip etrafa baktım.

Bu aceleci tavırlarıma bakıp huysuzca konuşmuştu.

"Seni kaçırıp evime getirmedim. İçin rahat olsun. Revirdesin." dediğinde uzun zamandır gelmediğim revirin iç dekorunun değiştiğini ama yine de revir odasında olduğumuzu anladığımda derin bir nefes verecektim ki Jungkook'un sözlerini duyup normal halime geçerken huysuzca mırıldandım.

"Beni kaçırsan bile senden kurtulmasını bilirdim. Kolay bir adamsın. Açık bir kitap gibi okuyabiliyorum seni." dediğimde Jungkook bana tek kaşını kaldırarak baktıktan sonra eğlenceli bir ses tonuyla fısıldamıştı.

"Hadi ya. Demek beni okuyabiliyorsun, demek kolay bir adamım. Ee o zaman ne görüyorsun bende?" diyerek beni çileden çıkartmak istermiş gibi yüzünden o sinir bozucu sırıtışı silmeyerek sorduğu soru benim sinirlenmeme neden olduğunda sakin olmaya çalışarak homurdanarak cevap verdim.

"Ruhsuz bir piç görüyorum." diyerek kendi sözlerine alıntı yaptığımda bu sözlerimi beklemediği için kahkaha atmıştı. Yan gözle onun yüzüne baktığımda gözlerini kapatarak başını geriye atmış ve sesli bir şekilde gülmeye devam ediyordu. Sözlerim gerçekten onu eğlendirmişe benziyordu.

"Hmm, gerçekten kendine gelmişsin." diyerek gülüşünü yavaşça sonlandırdığında bakışlarımı ondan çektim.

Dışarıda olduğu belli olan ve yeni içeri giren topuklu  ayakkabı sesleri odanın içine ulaştığında orta yaşlı benden büyük olan Doktor Kang yanıma gelip gözlüklerinin üstünden sitem edercesine konuşmuştu.

"Bay Park, sizinle anlaştığımızı sanıyordum ama görünüşe göre yanıldığım belli." diyerek sitemine başladığı sırada elini siyah saçlarıma atıp yüzümü buruşturarak yan taraftaki pencereden dışarıya bakıp onu dinlemediğimi belli ettiğim sırada ani bir ses yükseldi.

"Bay Park, size diyorum. Artık öğünlerinizi atlamak yerine düzgün yemekler yiyin. Kahvaltı en önemli şey ve bir iki lokma ile geçiştirilmez ve çalışmak yerine uyumayı deneyin. Temel ihtiyaçlarınız çok düzensiz olduğu için işyerinizde bayıldınız." dediğinde gerçekler yüzüme aniden vurmuş gibi kadını umursamadan Jungkook'a döndüm ve endişeli bir sesle konuştum.

"Ah, doğru. Kim Seokjin'i buldunuz mu? Hadi onu merkeze getirip sorgusuna başlayalım." dediğimde Jungkook başını iki yana sallayarak sırıttı. Doktor başını iki yana sallayarak 'kime ne anlatıyorum.' der gibi baktıktan sonra yanımızdan uzaklaştığında yattığım rahatsız edici yataktan kalkıp ayakkabılarımı giyerken bir yandan da konuşuyordum.

"Buldunuz mu?" dediğimde Jungkook revirin çıkış kapısına ulaşmış kapı pervazında beni beklerken umursamazca cevap vermişti.

"Sadece temel bilgiler." diyerek sözünü kısa kestiğinde revirden çıkıp bir üst kata asansörleri boş geçip merdivenlerle çıkmak istediğim zaman beni kırmamış ve merdivenlere yönelirken anlamazca sormuştum.

"Nasıl temel bilgiler?" dediğimde Jungkook eline telefonu almış ve mail kurusunu açıp adamın profilini gösterirken profilde resim olmaması dikkatimi çekmişti ama bunu daha sonra soracağımı aklıma not edip Jungkook'un açıklamasını dinlemeye başladım.