အကန့်အသတ် ပိုင်ဆိုင်မှု

၇ ။

(၁၁) ယုန်ပေါက်လေး ကြောက်လွန်းပြီး နားရွက်တွေတောင် ညွှတ်ကျနေပြီ၊ သနားစရာကောင်းလိုက်တာနော်

"ဒီ​နေ့ရဲ့ ကုန်ပစ္စည်းအသစ် ဖြန့်ချိရေးကအ​ရမ်းအ​ရေးကြီးတယ်၊ မင်းပွဲဦးပြန်ထွက်ပြီး ပထမဆုံး အကြီးစား​ကြော်ငြာလို့​ပြောလို့ရတယ်၊ ​ရှောင်ယန်မင်းဇာတ်ညွှန်းကို​သေချာကြည့်ရမယ်​နော်၊ အ​ရေးကြီးတာ တံဆိပ်နာမည်ရယ်၊ ထုတ်ကုန်​မော်ဒယ်အသစ်ရယ် မင်း​သေချာ​ပေါက် မှား​ပြောလို့မဖြစ်ဘူး"
သူ့မန်​နေဂျာက ထုယန်လက်ထဲA4စာရွက်၂ရွက်ကိုထိုးထည့်​ပေးလာပြီး​နောက် မိတ်ကပ်ဆရာနှင့်လက်​ထောက်အား​ပြောရန် လှည့်ထွက်သွား​လေသည်။ ထုယန် ဟိုဟိုဒီဒီ လှန်​လှောကြည့်လိုက်၏။ အစပိုင်းတွင်သူအများကြီး ဂရုမစိုက်​သော်ငြား သူ့မျက်ဝန်းများသည် ရင်းနှီး​သောနာမည်တစ်ခုတွင် သက်ဆင်းသွားခဲ့ကာ တခဏတာရပ်တန့်သွား​စေခဲ့သည်။

ကု​ချောင်ချန်။

"မဖြစ်နိုင်..."
ထုယန်ချက်ချင်း​ခေါင်းခဲသွားသည်။ သူ​ အေးဂျင့်ကိုလှမ်း​ခေါ်ကာ ချက်ချင်း​မေးခွန်းထုတ်လိုက်သည်။
"ဒါဟွားရှန့်ရဲ့ ထုတ်ကုန်အသစ် ဖြန့်ချိပွဲလား"

အေးဂျင့်မှာ​မေးခွန်း​ကြောင့်အနည်းငယ် ဇ​ဝေဇဝါဖြစ်သွားသည်။
"ဟုတ်တယ်​လေ ဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ဒါဆိုကု​ချောင်ချန်​ရောလာမှာလား"

"လာမှာ​ပေါ့၊ သူကတာဝန်ရှိသူ​လေ၊ မင်း​ဘေးထိုင်မှာ"
ထုယန်စိတ်ထဲက​နေ ကျိန်ဆဲလိုက်သည်။ ​အေးဂျင့်မှာ သံသယရှိသွားခဲ့သည်။
"မင်းဒါရိုက်တာကုနဲ့ ပဋိပက္ခဖြစ်ထားတာလား"

ထုယန် လက်ယမ်းကာ ကြုံရာဆင်​ခြေ​ပေးလိုက်သည်။
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး၊ သူ​​​ဒေါသထွက်လွယ်တယ်လို့ ကျွန်​တော်ကြားဖူးလို့"

အေးဂျင့်က ပြုံးလိုက်သည်။
"မင်း ငါ့ကို​ခြောက်​နေတာပဲ၊ တစ်ခုခုကြီးကြီးမားမားဖြစ်ထားတာလို့ထင်​နေတာ၊ သူကဒီမှာ​တော့ဆရာကြီးပဲ၊ မင်း သူ​ဒေါသထွက်လွယ်ရင်​တောင် သူ့ကိုအပြစ်ပြုလို့မရဘူး၊ ဟုတ်သား မင်းဒါကို မိနစ်နည်းနည်း ထပ်ကြည့်လို့ရတယ်၊ ပြီးရင်ဆံပင်ပြင်၊ ဖြန့်ချိတာ ၃နာရီ​လောက်စလိမ့်မယ်"