Every Minute Counts

12th Count.

12th Count.

  okay let's talk later. 

"Hi Elvie" nakangiti kong bati sakanya.

"mukhang malalim ata iniisp mo ah" sabi niya saakin at doon din kami nagsimulang maglakad sa hallway.

"Ahh oo eh. kasi ung accounting notebook namin nawawala eh." sabi ko at napabuntong hininga na lang ako.

ang totoo naaalala ko pa naman lahat ng accounts namin dun kasi kakatingin ko pa lang naman noon un eh. kaya maaalala ko yun talaga.

"do you need help?" sabi niya saakin.

"no, hindi na. kaya ko na 'to" sabi ko sakanya nang nakangiti.

maya maya nagbell na means time na para mag-resume na ang class. kaya tinignan ko si Elvie at sinabing "time to go back to our class" nakangiti ako nung sinabi ko un sakanya.

"okay see yah" sabi niya tapos kumaway siya saakin.

habang naglalakad ako sa hallway para tignan muna kung may mga students pang nasa labas ng classroom.

pero may narinig ako na parang may umiiyak na.. babae? may umiiyak na babae dito?

nung naglakad ako papunta dun sa narinig kong parang may umiiyak na babae pagkalingon ko nakita kong kaharap ni Dylan ang isang babae.

"ano na naman 'to Dylan?" tanong ko kay Dylan.

"just rejecting some confession?" sabi niya saakin na naka-poker face.

napaface palm na lang ako sakanya. ilang beses na rin itong nangyayari eh. kung iniisip niyo na kami na ni Dylan dahil masyado ko na siyang kilala pero hindi nagtatrabaho lang ako sakanila.

"how many times do i have to tell you? wag mong paiyakin ang isang babae at biglain pwede mo namang sabihin pero wag masyadong mabilis" sabi ko sakanya or baka sigaw sa tapos nakaturo pa ako sakanya.

pagkasabi ko sakanya nun tumalikod na ako kasi may kailangan pa akong kunin sa student council room namin.

—-

habang nasa classroom na ako, wala akong ibang iniisip kung di ang accounting notebook namin. masyado na rin naman kasi ung maraming accounts eh.

pero kaya ko yan! ako pa!

"Ms. Fontanelle? Ms. Fontanelle!" sabi ng teacher namin nung una tinawag niya ako tapos bigla na lang siyang sumigaw kasi hindi ko pala siya narinig nung unang tawag niya.

"Yes, sir?" napatayo ako sabay sabi nun.

"is there something bothering you?" tanong ng teacher ko.

"No sir, wala naman po" sabi ko na lang sakanya.

hindi ko naman pwedeng sabihin na nawawala ung accounting notebook namin kasi masasabihan ang auditor namin na irresponsable.

hindi ko naman hahayaang masabihan siya ng ganun.

although na ako lang ang babae sa student council kailangan kong gawin lahat para maging maayos ang pagkakatakbo ng school namin at hindi na masira.

ang dami ko kasing nababalitaan na ayaw nilang pumasok sa Seikun Academy dahil panget daw puro lalake ang mga estudyante kaya ayun binabago ko ang image ng school namin.

actually maganda naman talaga ang Seikun Academy nagiging panget lang dahil sa feedback ng ibang tao.

"okay, pwede ka nang umupo pero makinig ka sa lesson ko okay?" sabi ng teacher namin.

"yes sir." sabi ko sakanya.

hindi ko alam pero kahit second year palang ako ang dami ko nang natututunan para sa ibang tao parang ang bata bata ko pa.

"anong nangyari sayo?" may biglang bumulong saakin.

let me guess kung sino 'to. "what is your problem?" sabi ko sakanya.

alam ko parang mataray tignan pero wala eh ganyan talaga ako at marami na siyang pinaiyak na mga babae!

"you, go away. nagle-lesson si sir" sabi ko sakanya.

habang lumalaki siya parang nagiging poker face lalo ung mukha niya parang iisa lang expression niya pero oo na aaminin ko gwapo siya.

gwapo, matangkad, singkit. he's every girl's type pero para saakin hindi. at tsaka wala pa sa isip ko ang love na yan masyado pa akong bata para diyan at wala pa akong alam diyan.

"okay let's talk later" sabi niya at bumalik na dati niyang pwesto.