Every Minute Counts

18th Count.

18th Count.

 Right, just so you know. Lots of people are proud of who you are now. 

"Let me meet you after your work, it's very important matter that you should attend to. Thank you" yan ang buong sinabi ni Dylan sakin.

Wait? sakin?

SAAKIN?!

Tatawagin ko sana ulit si Dylan pero mukhang nagmamadali na talaga siya kaya siuro aantayin ko na lang mamaya kung anong important matter na yun.

"Yes sir, I will attend"

"Very well then" sabi niya yan habang onti onti na siyang lumalayo.

Habang pinapanood ko siya, may iba na palang nakatingin sakin and syempre kilala niyo na kung sino ang nakatitig sakin.

si Anya Cortez, ang magaling kong kaibigan.

"Oh? titingin tingin mo kay sir Dylan?" naka-smirk siyang nagtanong sakin.

NAKA-SMIRK SIYA PARTIDA!

"Oh? ano naman problema dun?" medyo kinakabahan akong tanong sakanya.

Paano ba naman bakit ko naman kasi siya pinapanood habang katabi ko si Anya eh ang lakas kaya nito mang-asar diba?

"Ehem wala lang, sungit nito" sabi niya yan na may halong tampo.

Babaitang 'to minsan talaga hindi ko alam kung kaaway o kaibigan ko siya pero mahal na mahal ko yan, siya lang nakakaintindi sakin eh.

"Sige na at magtrabaho na tayo" sabi ko sakanya na patawa na.

"Yes ma'am Hayley" sabi niya at nag-courtsy pa siya. Oh ha? taray ng lola niyo.

** AFTER PART-TIME JOB **

This is it, ano bang important matter ang sasabihin ni Dylan sakin. Habang kanina nagtatrabaho ako hindi mawala sa isip ko kung ano ba yun.

Habang nagbibihis ako, feel ko gusto kong mag-ayos. Ewan ko gusto ko lang maging presentable sa harap niya. Pero...

EH?!!! 

Gusto kong maging presentable or gusto ko lang mapansin ako ni Dylan?

Like duh?! hindi ko type si Dylan at mas uunahin ko pa pag-aaral ko kaysa naman sa lovelife.

Hindi na kasi ako naniniwala sa mga lovelife simula nung iniwan kami ni papa na kahit mahirapan si mama ay okay lang sakanya.