Kalp Anahtarı

2.Bölüm

İYİ OKUMALAR ♡

....

Rahat bir uykunun ardından gözlerimi huzurlu bir şekilde açtım ve boş boş tavana bakmaya başladım. Bugün günlerden pazar olduğu için biraz geç kalktım annemler büyük ihtimalle çoktan kahvaltılarını yapmışlardır. Yatak keyfi yapmayı çok isterdim ama midemden gelen ürkütücü ses ile yataktan bayıla bayıla kalktım.

Biraz daha yatmak istememe rağmen karnım da aç bir fil olduğu için hemen tuvalete girdim lazım işimi gördüm ve aynanın karşısına geçtim gözümün içi biraz kızarmıştı geceden kaldığım için fazla oyalanmadan yüzümü köpük ile temizleyip yıkadım ve lavabodan çıktım.

Gardıroptan beyaz bir tişört ve siyah askılı bir tulum çıkardım. Üstümü hemen giyip makyaj masama geçtim önce saçlarımı taradım ve ikili balık sırtı ördüm. Evet artık aşağıya inmeye hazırım.

Odadan çıktım ve merdivenlerden inerek alt kata ulaştım. Evimiz iki katlı dubleks bir evdi ben evin ikinci katında tek başıma kalıyordum bu katta benim odam haricinde iki tane daha oda vardı biri Gökdeniz abimin diğer oda ise Poyraz abimin odasıydı Gökdeniz abim üniversite birinci sınıf yazılım mühendisliği öğrencisiydi, şuan Ankara'da arkadaşları ile ayrı bir evde kalıyor.

Annemle babam mutfakta kahvaltı masasında oturmuş konuşuyorlardı içeriye girdim ve babamın yanına gidip yanağından öptüm sonrada annemin yanına gidip onun da yanağını öptüm ve masadaki yerime geçip oturdum.

"Günaydın canım ailem"Dedim neşeli bir sesle babam o sırada telefonu çaldığı için salona geçti.

"Günaydın kızım ne istersin çay mı koyayım kahve mi?"

Annemin yüzüne bakıp düşünüyormuş gibi yaptım "Hmmm aslında portakal suyu olsa çok iyi olur"

"Dolapta biraz olması gerekiyordu bakayım bir"

Elime çatalı aldım ve önümde duran patates kızartmasına batırdım şakasız en sevdiğim kahvaltılık diyebilirim, annem portakal suyumu bardağa koyup önüme bıraktı o sırada babam içeri girdi ve bana bakıp "Günaydın kızım" Diyerek masadaki yerine oturdu.

"Eee Ali beklediğin haber geldi mi var mı bir gelişme ?"

"Var Cananım var" Ne haberinden bahsediyorlar merak ettim babamın gözleri annemle benim aramda gidip geliyordu en sonunda derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Biliyorsunuz uzun zamandır yanında çalıştığım Timur Aysal ile bir dostluğumuz var hem yakın dost hemde iş arkadaşıyız ve arada biraz uzak mesafe olunca tabii işler istediğimiz gibi gitmiyor ve şuan çok önemli bir dosya üzerine çalışıyoruz" Timur Aysalın sadece ismini biliyordum bir de büyük bir şirketin patronu olduğunu bunları da babamın o şirkette Timur Aysalın yanında çalıştığı için biliyorum. Şirketle evinizin arasındaki mesafe evet gerçekten de uzak kalıyordu.

"Dediğim gibi önemli bir dosya üzerine çalışıyoruz ve bu aradaki mesafe bize engel oluyor en yakın zamanda taşınmamız gerekiyor inanın elimde olan bir şey değil"

"Peki taşınmak için ne kadar zamanımız var" Bu soru annemden gelmişti cevap vermesi için kafamı babama çevirdim şuan sadece onları dinliyorum bu durumu ilk defa yaşamıyoruz babamın işi gereği sürekli yer değiştiriyorduk zaten, yeni birşey değil yani.