Kalp Anahtarı

7.Bölüm

İYİ OKUMALAR ♡

...

Üzerimdeki şaşkınlığı atıp hızlıca kollarımı Poyraz abimin boynuna sardım. O da aynı benim gibi kollarını belime sardı ve sıkıca sarıldık. Başımın üstüne bir öpücük kondurup geri çekildi.

"Beni bu kadar özlediğini bilmiyordum bücür, bilseydim daha erken gelirdim."

Omzuna hafif yumruk atıp gülümsedim. İçeriye girip kapıyı kapattım. Abimde sol kolunu omzuma atıp diğer sağ koluyla da bavulunu tuttup mutfağa doğru adımladık.

"Eylül kim gelmiş annem." diye sordu annem.

"Ben geldim anacım." diyerek abim mutfağa girip annemin yanına gitti. Sıkıca sarılıp annemin elini öptü. Daha sonra ise babamın yanına gidip aynı şekilde tokalaşıp sarıldılar.

Babam,"Oğlum niye haber vermeden geldin. Söyleseydin gelir alırdım ben seni." diyerek şefkatle gülümsedi.

"Bindim bir taksiye geldim işte baba."

"Açtır senin karnın şimdi geç otur sofraya da yemek ye sonra seninle konuşacağız." abim sandalyeyi çekip oturdu.

"Ne konuşacağız baba?" Babam alayla güldü.

"Neden okuldan atıldığını oğlum merak ediyorum nasıl becerdiğini. Çay içerken senin okul maceralarını dinlemek isterim." Poyraz abim gerilip sesli bir şekilde yutkundu. Kendimi gülmemek için zor tutuyorum, gülersem eğer kesin beni döverdi. Kafamı eğip alttan alttan güldüm, annemin de benden pek bir farkı yoktu.

"Eee oğlum anlat bakalım nasıl geçti yolculuk, neler yaptın Edirne'de."diye sordu annem.

"Valla anne yolculuğu nasıl geçti bilemem ama birazdan babamla yapacağı konuşmadan sonra ahiret yolculuğu zor geçecek gibi duruyor." diyerek kendimi tutamayıp kahkahayı bastım.

Poyraz abim masanın altından ayağıma, ayağıyla vurup, "Sus kız" diyerek sinirli bir şekilde baktı. Babam da bıyık altından gülüyordu.

Yemek sakin bir şekilde ufak tefek tartışmalar, gülüşmeler,eskilerden konuşarak geçmişti şimdi  ise salona geçmiş çay içerek  hep birlikte muhabbet ediyorduk.Uzun zamandır ailecek birlikte bir araya gelmemiştik.

"Keşke Gökdeniz abim de burada olsaydı." diye hasretle söylendim.

"Az kaldı o da gelecek on beş tatilde, hep beraber doya doya zaman geçireceğiz. Özledim evladımı"

"Doğru diyorsun hatun. Görüntülü arayın da konuşalım, uzun zamandır konuşmadık."

"Ben ararım." diyerek telefonumu sehpanın üzerinden alıp abimi görüntülü aradım. Telefonu da sehpanın üstündeki çiçek vazosuna sabitledim. İkinci çalışta cevapladı aramayı.

"Selamınaleyküm ev ahalisi." diye bir giriş yaptı Gökdeniz abim.

Hep bir ağızdan "Aleykümselam" diye cevap verdik.

"Nasılsın oğlum halin vaktin yerinde mi ?"

"İyiyim annem derslerle boğuşuyorum ne olsun."

Araya babam girerek,"Paraya ihtiyacın var mı oğlum göndereyim mi para." dedi

"Yok baba daha yeni gönderdin idare ediyorum Allah'a şükür." Abim Poyraz abimi yeni görmüş gibi hemen laf attı."Ooo Poyraz beyimiz dönmüş, ulan insafsız bir kere bile arayıp hal hatır sormadın. Bak Eylül'e aramadığı günlerde bile mesaj attı nasılsın iyi misin diye." Poyraz abime bakıp kötü kötü sırıttım.