Ⓝ︎Ⓞ︎Ⓣ︎ ꪑ𝓲ꪀꫀ ✓

Chapter 05

Chapter 05_

Not mine _
_________________________________

Author pov,

දවසින් දවස ගෙවිලා ගියෙ හැමොගෙම හිත් පුදුම කරවලා...
ජංකුක්ගෙ වෙනස්වීම මෙන්ෂන් එකෙ හැමොටම පුදුමයක්..
මොකක්ද කොල්ලගෙ වෙනස්වීමට හෙතුව කියලා හැමොටම ප්‍රශ්නක් වෙලයි තිබ්බෙ...

වෙනදා තමන්ගෙ එකම දුව දිහා හරියට බලන්නෙවත් නැති කොල්ලා අද කෙල්ලගෙ හැම වැඩකටම උදව් කරනවා...
වෙනදා ටේහි එකක් වචන දෙකකට වැඩිය කතා කරන්නෙ නැති කොල්ලා අද එයත් එකක් කතා කරන්න උත්සහ කරනවා...

එත් මෙ හැමදෙයකටම ටේහිගෙ නං කැමත්තක් තිබුනෙ නෑ...එයාගෙ හිත කිව්වෙම ඉස්සර හිටපු විදිය හොදයි කියලමයි...
මොකද කොල්ලා ටේහිට ලංවෙන්න උත්සහ කරත් කොල්ලගෙ නිති නං නැතිවෙලා තිබුනෙ නෑ...කෙල්ලට දැනුනෙ තමන් හිටියටත් වඩා හිරවෙලා වගෙ...

කොල්ලගෙ කටින් එක ආදරණිය වචනයක් පිටවුනෙ නෑ...ඒ කටහඩෙ තිබ්බෙ රළු බවක් විතරමයි...
මොකද කොල්ලට තෙරුනෙ නෑ ටේහිට ලංවෙනෙ කොහොමද කියලා...කොල්ලට ඕන වුනත් කෙල්ලට ලංවෙන්න ටේහිට ඕන වුනෙ කොල්ලගෙන් දුරස්වෙන්නමයි...
ටේහි තාමත් හෙව්වෙ සති දෙකකට කලින් ලැබුන සොහාගෙ උණුහුම විතරයි...

කෙල්ලා සොහාගෙ ආදරෙට ලොබ වුනා...එයාට ඕන වුනෙ සොහාගෙ ආදරෙ එයාට විතරක්ම අයිති කරගන්න...මොකද තමන්ගෙ මතකෙවත් නොතිබුන තමන්ගෙ අම්මගෙ ආදරෙ උණුහුම නැති වෙලා අවුරුදු ගානක් තනි වුන කෙල්ලට සොහා ආදරෙට... උණුහුමට ආදරෙ කරන්න පටන් ගත්තා...

එත් කෙල්ල පොඩ්ඩක්වත් කැමති වුනෙ නෑ තමන්ගෙ අප්පගෙ නිති වලටයි එයාගෙ සැර වචනවලටයි...
අරක කරන්න එපා මේක කරන්න එපා කියලා අහලම දැන් කෙල්ලට එපා වෙලයි ඉන්නෙ...

කෑම කෑවද...දැන් මොනවද කරන්නේ...අද දවස කොහොමද...කොහෙද යන්නෙ...මොනවහරි ගෙනල්ලා ඕනෙද...
ඔයවගෙ ප්‍රශ්න ගොඩක් කොල්ලා කෙල්ල ගෙන් ඇහුවත් කෙල්ලට ඕන වුන ආදරණිය බව ඒවගෙන් ලැබුනෙ නෑ...
හැම වචනකෙම තිබ්බෙ රළු බවක්...එ මුනෙ තිබ්බෙ දරදඩු බවක්...හිනාවක් අහලකවත් තිබුනෙ නෑ...

කෙල්ලට ඕන වුනෙ ඒ හැම වචනයක්ම කොල්ලගෙන් ආදරණිය විදියට අහන්න ලැබෙනවං...
ඔළුව අතගාලා අද දවස කොහොමද කියලා හිනාවෙලා අහනවනං...
කෑවෙ නෑ කියලා කියන වෙලාවට කන්න කියලා දමලා ගහන්න වගෙ කියවා වෙනුවට මං කවන්නං කියලා ලගින් වාඩිවෙලා කවනවනං...
අද දවසෙ වෙච්ච දෙවල් නොපැකිලිව කියන්න පුළුවන්නං...
කෙල්ලගෙ හිත ගොඩක් ආස කරා...