ရှေးရေစက်ကြောင့် ချစ်လက်စကျန်တယ် [Completed]

* အခန်း ၃၀ * Z

ဘာလိုလိုနဲ႕ သက္ၿငိမ္ ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ေရာက္ရွိေနတာ တစ္ႏွစ္ျပည့္သြားၿပီ။ မနက္ျဖန္ ေအာင္စာရင္းထြက္မွာမို႔ ေဖေဖႏွင့္ေမေမလည္း ရထားနဲ႕ပဲ ညေနပိုင္းမွာ ေရာက္လာၾကသည္။ မႏွစ္က ဒီလိုအခ်ိန္မွာ သက္ၿငိမ္သည္ အရာရာကို ေပါ့ျပက္ျပက္ပဲ သေဘာထားခဲ့တာမို႔ ေအာင္စာရင္းကို အထူးတလည္ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားျခင္းေတြ မရွိခဲ့ပါ။ ဆယ္တန္းက်ရင္ ေအာင္တဲ့အထိ အေမက ထားေပးမွာပဲဆိုၿပီး ဟာသလုပ္ခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာ ေအာင္စာရင္းကို သက္ၿငိမ္ အထူးတလည္ ရင္ခုန္ေနမိသည္။

သက္ၿငိမ္သည္ ေစာေစာစီးစီး အိပ္ရာဝင္လိုက္ေပမယ့္ မနက္ျဖန္ထြက္မယ့္ ေအာင္စာရင္းေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့ပါ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွ အုန္းေမာင္းေခါက္သံကို ၾကားတာနဲ႕ သက္ၿငိမ္လည္း အိပ္ရာထလိုက္သည္။ ေရတြင္းမွာ မ်က္ႏွာသြားသစ္ၿပီးေနာက္ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကိုပါ ေကာက္ယူလိုက္သည္။ ေျခသံဖြဖြနင္းေလွ်ာက္ၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခ်ိန္အထိ အိမ္သားေတြသည္ မနိုးၾကေသးပါ။ သက္ၿငိမ္သည္ ဓာတ္မီးထိုးကာ စက္ဘီးစီးၿပီး လြမ္းေနေဝးတို႔ အိမ္ကို ထြက္လာလိုက္သည္။

"ေဝးေရ လာ.. စက္ဘီးေပၚ တက္"

ေအာင္စာရင္း သြားၾကည့္မယ့္အခ်ိန္ကို ေျပာထားၿပီးၿပီဆိုေတာ့ လြမ္းေနေဝးကလည္း သက္ၿငိမ္အလာကို ၿခံေရွ႕မွာ ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေအာင္စာရင္းကပ္ထားေပးေသာ ေၾကာ္ျငာသင္ပုန္းအေရွ႕မွာ ေက်ာင္းသားထုႀကီးက ၿပဳံတိုးအုံခဲေနၾကသည္။ သက္ၿငိမ္လည္း ရင္တဒိတ္ဒိတ္ အခုန္ျမန္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႕ လူအုပ္ၾကားထဲ တိုးေဝွ႕ဝင္ၿပီး ေအာင္စာရင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။

"အား! ငါလုပ္နိုင္တယ္၊ ငါလုပ္နိုင္ခဲ့တယ္"

မိုးသက္ၿငိမ္၊ အဘအမည္ ဦးထင္လင္းၿငိမ္၊ ဂုဏ္ထူးရဘာသာ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္၊ သခၤ်ာ၊ သိပၸံ၊ လူမႈေရး။ သက္ၿငိမ္နာမည္ေဘးမွာ ဂုဏ္ထူးေတြဟာ စီတန္းလို႔ပင္။ သက္ၿငိမ္သည္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ အသံႀကီးနဲ႕ အာေခါင္ျခစ္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္တုန္းကေတာ့ သက္ၿငိမ္ဟာ ေအာင္စာရင္းအေျဖကိုၾကည့္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ အရႈံးႏွင့္လူသားအျဖစ္ အိမ္ကို ျပန္သြားခဲ့ရသည္။ ေဖေဖ ဆူပူတာကို ေခါင္းငုံ႕ခံခဲ့ရသည္။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ မိုးသက္ၿငိမ္သည္ ေအာင္ပြဲခံအၿပဳံးႏွင့္ ေခါင္းေမာ့ၿပီး ေဖေဖ့ကိုၾကည့္နိုင္ၿပီ။ တစ္ေလာကလုံးကို ၾကည့္နိုင္ၿပီ။